زیر مجموعه ها
قانون اصلاح قانون تأسیس دانشگاه راجع به دانشکده پزشکی
اطلاعات بیشتر قانون | |||
---|---|---|---|
تصویب شده | مصوبات مجلس شورا | ||
تاریخ تصویب | 1319/08/12 | ||
شناسه | AA3E5740-9875-4902-A9AA-574CF7C061E0 | ||
تبصره | 11 | ||
ماده | 25 | ||
بند | 6 | ||
وضعیت | منسوخ نشده | ||
شماره ثبت روزنامه رسمی | 3555 | ||
شماره چاپ | 1 | ||
شماره دوره | 12 | ||
شماره جلد | 1 | ||
شماره صفحه | 209 |
قانون اصلاح قانون تأسیس دانشگاه
راجع به دانشکده پزشکی
مصوب 12 آبان ماه 1319
ماده 1 - از تاریخ اول فروردین ماه 1319 بیمارستانهای تهران ضمیمه دانشکده پزشکی
میشود و در این قانون هر جا دانشکده پزشکی نوشتهمیشود منظور دانشکده پزشکی و
داروسازی و دندانسازی و بیمارستانهای ضمیمه آن میباشد.
ماده 2 - کلیه کارمندان فنی دانشکده پزشکی به سه دسته به شرح زیر تقسیم میشوند:
الف - استادان و دانشیاران.
ب - پزشکان بیمارستانهای ضمیمه دانشکده پزشکی.
ج - دستیاران که انتخاب و استخدام آنها به موجب مقررات این قانون خواهد بود.
فصل اول
استادان و دانشیاران
ماده 3 - در دانشکده پزشکی پایههای استادی و دانشیاری بدین قرار است:
از پایه 1 تا 6 دانشیاری و از پایه 7 تا پایه 10 استادی.
ماده 4 - حقوق پایه یک دانشیاری در دانشکده پزشکی ماهیانه 1250 ریال است.
ماده 5 - افزایش حقوق دانشیاران و استادان دانشکده پزشکی در پایههای 1 تا 8 یک
هشتم حقوق پایه ماقبل و برای رسیدن به پایههای 9 و 10 یکپنجم حقوق ماقبل
میباشد.
ماده 6 - حداقل مدت توقف در پایههای 1 و 2 و 3 یک سال و در پایههای 4 و 5 و 6
دو سال و در پایههای 7 و 8 و 9 سه سال خواهد بود.
ماده 7 - دانشکده پزشکی 40 کرسی استادی به شرح زیر خواهد داشت:
28 کرسی پزشکی 8 کرسی داروسازی 4 کرسی دندانسازی.
ماده 8 - دانشیارانی که برای تصدی کرسی بدون استاد انتخاب میشوند دارای سمت
استادی بوده و تفاوت حقوق پایه خود را تا حقوق پایه 7استادی از محلی که تصدی
نمودهاند به نام حق مقام دریافت خواهند داشت.
تبصره - طرز انتخاب دانشیار برای تصدی کرسی استادی طبق آییننامهای خواهد بود که
به تصویب شورای دانشگاه رسیده باشد.
ماده 9 - ترفیع از پایه 6 به پایه 7 یعنی از دانشیاری به استادی علاوه بر رعایت
ماده 6 منوط به خالی بودن کرسی استادی خواهد بود مگر در 19رشته زیر که جنبه علمی
و آزمایشگاهی دارند که بدون خالی بودن کرسی استادی و با رعایت سایر مقررات این
قانون ممکن است از پایه 6 به 7 و بالاترترفیع یابند.
کالبدشناسی، فیزیولوژی، شیمی، فیزیک، تشریح مرضی، میکروبشناسی، انگلشناسی،
بهداشت، پزشکی قانونی، بافتشناسی و رویانشناسی،بیماریهای عمومی و آزمایشی و
کرسیهای داروسازی.
ماده 10 - عده دانشیاران هر کرسی را شورای دانشکده پزشکی تعیین و به تصویب شورای
دانشگاه خواهد رسانید ولی کلیه دانشیاران دانشکدهپزشکی نباید از پنجاه تن تجاوز
نماید.
ماده 11 - رییس و معاون دانشکده و مدیران فنی داروسازی و دندانسازی و بازرس کل
بیمارستانها و بازرس دارویی از میان استادان انتخاب و بایددر تمام اوقات رسمی
اداری خدمت نمایند و یک چهارم حقوق را به عنوان فوقالعاده دریافت خواهند نمود.
تبصره 1 - شورای دانشکده پزشکی یک نفر از استادان را برای ریاست دانشکده تعیین
نموده و پس از تصویب رییس دانشگاه طبق تبصره 1 درماده 3 قانون تأسیس دانشگاه از
طرف وزیر فرهنگ منصوب میشود. معاون دانشکده و مدیران فنی داروسازی و دندانسازی و
بازرس کل بیمارستانها وبازرس دارویی از طرف رییس دانشکده تعیین و پس از تصویب
رییس دانشگاه به وزیر فرهنگ پیشنهاد میشوند.
تبصره 2 - رییس و معاون دانشکده و مدیران فنی داروسازی و دندانسازی و بازرس کل
بیمارستانها و بازرس دارویی و استادان دانشکده پزشکی ورؤسای بخشهای بیمارستانها
مجاز نیستند در وزارتخانهها و ادارات و بنگاهها خدمت موظف قبول نمایند.
تبصره 3 - دانشیاران و پزشکان مشمول این قانون میتوانند در وزارتخانهها و
ادارات دولتی و بنگاهها با موافقت دانشکده پزشکی و اجازه کتبیوزارت فرهنگ قبول
خدمت نمایند مشروط بر اینکه کلیه حقوق آنها از حقوق پایه 7 استادی تجاوز ننماید.
تبصره 4 - ساعت کار استادان و دانشیاران و پزشکان در دانشکده پزشکی نصف روز خواهد
بود و علاوه بر ساعات مقرر موظف خواهند بود سایرتکالیف مربوط به دانشکده را طبق
دستور رییس دانشکده در موقع لزوم انجام دهند.
تبصره 5 - دانشیاران و استادان کرسیهای منظور در ماده 9 در صورتی که در تمام
اوقات رسمی اداری مشغول خدمت شوند ممکن است تا میزاننصف حقوق مأخوذی خود را به
عنوان فوقالعاده دریافت نمایند و در این صورت حق داشتن پزشکخانه یا داروخانه یا
آزمایشگاه شخصی نخواهندداشت و در صورت تخلف طبق مقررات آییننامهای که در این
باب به تصویب شورای دانشگاه خواهد رسید با آنها رفتار خواهد شد.
فصل دوم
پزشکان بیمارستانها
ماده 12 - پزشکان بیمارستانها ضمیمه دانشکده پزشکی به موجب آییننامهای که به
تصویب شورای دانشگاه خواهد رسید انتخاب و استخداممیشوند و دارای 10 پایه خواهند
بود که به سه طبقه تقسیم میشوند:
الف - رییس درمانگاه از پایه 1 تا 4.
ب - رییس درمانگاه با حق آموزش و رییس آزمایشگاه پایه 5 و 6.
ج - رییس بخش از پایه 7 تا پایه 10.
ماده 13 - میزان حقوق و مدت توقف و ترفیع پزشکان بیمارستانها در هر یک از
پایههای طبقات سهگانه مانند پایههای دانشیاری و استادی خواهدبود ولی ترفیع از
طبقه یک به دو یا از طبقه 2 به 3 (ترفیع از پایه 4 به 5 و از پایه 6 به 7) علاوه
بر خالی بودن محل طبق آییننامهای خواهد بود که ازتصویب شورای دانشگاه خواهد
گذشت.
ماده 14 - هر گاه یکی از پزشکان طبقه 1 عهدهدار یکی از محلهای طبقه 2 و یا یکی
از پزشکان طبقه 2 عهدهدار یکی از محلهای طبقه 3 شودتفاوت حقوق پایه خود و پایه
یک آن طبقه را به عنوان حق مقام دریافت خواهند داشت.
تبصره - پزشکان طبقات 2 و 3 بیمارستانهای ضمیمه نیز میتوانند در صورت خالی بودن
کرسی استادی طبق آییننامهای که در تبصره ماده 8 اینقانون نوشته شده به سمت
استادی انتخاب گردند و در این صورت طبق ماده 8 با آنها رفتار خواهد شد مگر اینکه
پایه او از پایه 7 بالاتر باشد که در اینصورت حقوق پایه خود را دریافت خواهند
نمود.
ماده 15 - علاوه بر استادان و دانشیاران و پزشکان بیمارستانها ممکن است پزشکانی
را به عنوان دستیار در دانشکده پزشکی استخدام نمود.
ماده 16 - دستیاران طبق آییننامهای که به تصویب شورای دانشکده پزشکی و شورای
دانشگاه رسیده باشد از بین پزشکان فارغالتحصیل که خدمتنظام وظیفه را انجام داده
باشند انتخاب و طبق قانون استخدام پزشکان استخدام و ترفیع آنها طبق همان قانون به
عمل خواهد آمد.
ماده 17 - مدت خدمت دستیاران در دانشکده پزشکی 4 سال است که پس از دو سال اول
ممکن است به سمت تصدی کارهای عملی و یا بالینیانتخاب شوند.
ماده 18 - دستیاران پس از 2 یا 4 سال خدمت در صورتی که به وجود آنها در دانشکده
پزشکی احتیاج نباشد برای خدمات بهداری به وزارت کشورمعرفی میشوند.
تبصره - ادامه خدمت دستیاران در دانشکده پزشکی پس از طی دوره خدمت 4 ساله بر طبق
مقررات این قانون و قانون دانشگاه خواهد بود.
فصل چهارم - مواد مخصوصه
ماده 19 - وزارت فرهنگ میتواند استادان و دانشیاران و پزشکان و دستیارانی را که
رییس دانشکده پزشکی در سازمان دانشکده پزشکی برای هرقسمتی پیشنهاد نموده و قبل از
مهر ماه 1319 طبق ابلاغ وزارتی برای آن سمت تعیین شدهاند بدان سمت منصوب و حکم
لازم برای آنان صادر نماید.
ماده 20 - پایه پزشکان و داروسازان و دندانسازان مشمول ماده 19 که دارای پایههای
استادی و دانشیاری نباشند از روی حقوقی که در فروردین ماه1319 دریافت داشتهاند به
اضافه یکی از وجوهی که به عنوان حق تدریس در دانشکده پزشکی و یا حق تعلیم و یا
دستمزد در بیمارستانها داده شدهتعیین میگردد.
ماده 21 - در صورتی که مجموع حقوق و حق تدریس یا حق تعلیم و یا دستمزد از حقوق
پایهای تجاوز نمود پایه بالاتر و اگر از حقوق پایه 1 کمترباشد پایه 1 و اگر از
حقوق پایه 10 تجاوز نمود پایه 10 تشخیص و فقط حقوق این پایه قابل پرداخت است.
تبصره 1 - پایههایی که بر طبق ماده 20 و 21 تشخیص و تعیین میشود نباید از
حداکثر پایهای که برای هر دسته یا طبقه تعیین شده است تجاوزنماید.
تبصره 2 - دانشیاران دانشکده پزشکی که دارای پایه 7 به بالا میباشند پایه
دانشیاری آنها به همان پایه استادی تبدیل و پایههای استادی کمتر از پایه7 به
دانشیاری تبدیل میگردد.
تبصره 3 - مشمولین ماده 14 قانون تأسیس دانشگاه و مشمولین تبصره 2 ماده 21 این
قانون مدت توقف در پایه دانشیاری آنها برای ترفیع به پایهاستادی بالاتر منظور
خواهد گردید.
ماده 22 - از تاریخ اول مهر ماه 1319 حق تدریس در دانشکده پزشکی به هیچ یک از
کارمندان کشوری داده نخواهد شد.
ماده 23 - مشمولین این قانون اعم از کسانی که در سازمان اولیه دانشکده پزشکی
انتخاب و یا بعداً انتخاب میگردند مشمول ماده 4 قانون استخدامپزشکان نخواهد بود.
ماده 24 - هر یک از مواد قانون تأسیس دانشگاه که با مواد این قانون مغایرت دارد
نسبت به دانشکده پزشکی از درجه اعتبار ساقط و سایر موادقانون دانشگاه به قوت خود
باقی خواهد بود.
ماده 25 - این قانون از تاریخ اول مهر ماه 1319 به موقع اجرا گذاشته خواهد شد.
این قانون که مشتمل بر بیست و پنج ماده است در جلسه دوازدهم آبان ماه یک هزار و
سیصد و نوزده به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی - حسن اسفندیاری