قانون بازنشستگی پیش از موعد بیمه شدگان تأمین اجتماعی

‌قانون بازنشستگی پیش از موعد بیمه‌شدگان تأمین اجتماعی ‌ماده واحده - بیمه‌شدگان تأمین اجتماعی مشمول قانون کار و قانون کار کشاورزی در صورت داشتن حداقل 55 سال تمام سن و سابقه پرداخت 20‌سال یا بیشتر حق بیمه می‌توانند با اطلاع کتبی به کارفرما درخواست بازنشستگی خود را به سازمان تأمین اجتماعی حوزه محل کار خود تسلیم تا طبق‌مقررات این قانون مستمری بازنشستگی جهت آنان برقرار گردد.
‌تبصره 1 - در صورتی که کارفرما به تخصص کارگر نیاز داشته باشد حداکثر ظرف مدت پنج روز نیاز خود را به سازمان تأمین اجتماعی محل ارائه‌می‌نماید تا در کمیته‌ای که به همین منظور مرکب از مدیر کل کار و امور اجتماعی، نماینده شورای اسلامی واحد کار ذیربط (‌در واحدهایی که شورای‌اسلامی کار تشکیل نشده باشد نماینده انجمن صنفی مربوطه و یا نماینده قانونی کارگر در حکم نماینده شورا خواهند بود) و مدیر کل تأمین اجتماعی که‌در محل سازمان تأمین اجتماعی تشکیل می‌گردد، مورد بررسی قرار گرفته و کمیته مذکور موظف است با استماع دلایل طرفین حداکثر ظرف 10 روز نظر‌نهایی خود را اعلام نماید.
‌در صورتی که کمیته دلایل کارفرما را قانع‌کننده تشخیص بدهد می‌تواند حداکثر با سه ماه تعویق با بازنشستگی کارگر موافقت نماید.
‌تبصره 2 - حداقل سن موضوع این قانون برای زنان 10 سال کمتر می‌باشد.
‌تبصره 3 - داشتن حداقل سن موضوع این قانون برای کارگران بیمه شده‌ای که دارای یکی از شرایط زیر می‌باشند ضروری نمی‌باشد:
‌الف - دارا بودن حداقل 30 سال سابقه پرداخت حق بیمه.
ب - دارا بودن حداقل 20 سال سابقه پرداخت حق بیمه در کارهای سخت و زیان‌آور.
ج - دارا بودن 30 سال سابقه پرداخت حق بیمه مجموعاً در کارهای عادی و سخت و زیان‌آور با توجه به تبصره 4 این قانون.
‌تبصره 4 - هنگام محاسبه مقرری سابقه پرداخت حق بیمه در کارهای سخت و زیان‌آور به ازاء هر سال معادل 1.5 سال سابقه پرداخت در قبال هر‌سال 6 ماه ارفاق محاسبه و حداکثر مجموع مدت ارفاق مندرج در این تبصره، ده سال می‌باشد. آیین‌نامه کارهای سخت و زیان‌آور توسط شورای عالی‌حفاظت فنی و با حضور مدیر عامل سازمان تأمین اجتماعی (‌با حق رأی) تجدید نظر خواهد شد حداکثر مجموع مدت ارفاق مندرج در این تبصره ده‌سال می‌باشد.
‌تبصره 5 - کسر یک سال سابقه پرداخت حق بیمه کارگر مشمول این قانون در صورت تمایل بیمه شده یک سال تمام محسوب خواهد شد مشروط‌به این که کلیه حق بیمه برای دوران باقیمانده تا یک سال (‌سهم کارگر، کارفرما و دولت به استثناء سهم درمان که به نسبت نه بیست و هفتم حق بیمه‌محاسبه می‌شود) توسط شخص مشمول پرداخت گردد.
‌تبصره 6 - میزان مستمری بازنشستگی این نوع بیمه شدگان بر اساس پرداخت سنوات حق بیمه طبق ماده 77 قانون تأمین اجتماعی و عنداللزوم با‌توجه به تبصره 4 این ماده واحده تعیین می‌گردد.
‌تبصره 7 - چنانچه بیمه شدگانی که بر اساس این ماده واحده بازنشسته شوند و مجدداً به عنوان حقوق‌بگیر در کارگاهی به کار اشتغال ورزند، ضمن‌قطع مستمری از استفاده مجدد این ماده واحده محروم خواهند شد.
‌تبصره 8 - مقررات جاری فصل بازنشستگی قانون تأمین اجتماعی به استثنای تسهیلاتی که در این قانون برقرار شده است کماکان به قوت خود باقی‌می‌باشد.
‌تبصره 9 - از تاریخ تصویب این قانون ظرف یک ماه دستورالعمل و آیین‌نامه اجرایی این قانون توسط سازمان تأمین اجتماعی و با همکاری وزارت‌کار و امور اجتماعی تهیه و پس از تصویب وزراء بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و کار و امور اجتماعی به موقع اجراء گذارده خواهد شد.
‌تبصره 10 - مدت اجرای این قانون از تاریخ تصویب آیین‌نامه اجرایی یک سال خواهد بود.
‌قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و ده تبصره، در جلسه علنی روز چهارشنبه بیست و هشتم اردیبهشت ماه یک هزار و سیصد و شصت و هفت مجلس‌شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 1367.3.5 به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
‌رییس مجلس شورای اسلامی - اکبر هاشمی