قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون تغییرات آب و هوا مصوب 1371 هجری شمسی برابر با 1992 میلادی

‌قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون تغییرات آب و هوا مصوب 1371 هجری شمسی برابر با 1992‌میلادی ‌ماده واحده - به دولت اجازه داده می‌شود به کنوانسیون تغییرات آب و هوا مشتمل بر یک مقدمه و بیست و شش ماده و دو ضمیمه به شرح پیوست‌ملحق شود و اسناد مربوط به آن را تسلیم کند. دولت جمهوری اسلامی ایران در صورتی مجاز به استفاده از ماده 14 کنوانسیون در مورد حل اختلاف‌می‌باشد که در این مورد مراتب به تصویب مجلس شورای اسلامی برسد.
‌بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم [z]‌کنوانسیون سازمان ملل متحد در مورد تغییرات آب و هوا ‌اعضاء این کنوانسیون:
‌با تصدیق این امر که تغییرات در آب و هوای کره زمین و اثرات سوء آن نگرانی مشترک بشر می‌باشد.
‌با ابراز نگرانی در مورد این که فعالیت‌های بشری باعث افزایش قابل توجه تراکم گازهای گلخانه‌ای در جو شده و این که این افزایش باعث تشدید اثر‌طبیعی گلخانه‌ای می‌شود که این خود به طور متوسط باعث افزایش گرمای سطح زمین و جو شده و می‌تواند اثرات سوء بر اکوسیستم‌های طبیعی و نوع‌بشر داشته باشد.
‌با توجه به این که سهم عمده‌ای از گازهای قبلی و فعلی گلخانه‌ای در کشورهای پیشرفته تولید شده و میزان گازهای سرانه در کشورهای در حال توسعه‌هنوز در سطح نسبتاً پایین قرار دارد و سهم جهانی گازهای حاصله در این کشورها جهت جوابگویی به نیازهای اجتماعی و توسعه آن‌ها رو به افزایش‌خواهد بود.
‌و با آگاهی از نقش و اهمیت منابع گازهای گلخانه‌ای در اکوسیستم‌های زمینی و دریایی.
‌و با توجه به این که در مورد پیش‌بینی تغییرات آب و هوایی مخصوصاً در ارتباط با زمان، میزان و الگوهای منطقه‌ای عدم قطعیت زیادی وجود دارد.
‌و با علم به این که این تغییرات جهانی آب و هوایی نیاز به گسترده‌ترین نوع همکاری توسط تمامی کشورها و شرکت آن‌ها در یک واکنش مناسب و مؤثر‌بین‌المللی دارد که بر مبنای مسئولیت‌ها و توانایی‌های مشترک ولی متفاوت و شرایط اجتماعی و اقتصادی آن‌ها تعیین می‌گردد.
‌و با یادآوری موارد مذکور در اعلامیه کنفرانس سازمان ملل متحد در مورد محیط زیست بشر که در استکهلم در تاریخ 1351.3.16 هجری شمسی‌مطابق با ژوئن 1972 میلادی به تصویب رسیده است.
‌و همچنین با یادآوری این که کشورها بر مبنای منشور ملل متحد و اصول حقوق بین‌الملل دارای حق حاکمیت بهره‌برداری از منابع خود بر اساس‌سیاست‌های داخلی زیست محیطی و توسعه‌ای خود می‌باشند و دارای این مسئولیت می‌باشند که اطمینان حاصل نمایند که این فعالیت‌ها در حیطه‌صلاحیت و کنترل آن‌ها باعث بروز آسیب و خسارت به محیط زیست سایر کشورها یا نواحی ماورای حیطه حقوق ملی آن‌ها نگردد.
‌و با تأکید مجدد بر اصول حاکمیت ملی کشورها در همکاری بین‌المللی جهت بررسی تغییرات آب و هوایی ‌و با قبول این امر که کشورها می‌بایست اقدام به قانونگذاری مؤثر برای محیط زیست نمایند و این که استانداردهای زیست محیطی و اهداف و‌اولویتهای مدیریتی می‌بایست بیانگر موارد زیست محیطی و توسعه‌ای باشند و این که استانداردهای بکار گرفته شده توسط برخی از کشورها می‌تواند‌برای سایر کشورها، مخصوصاً کشورهای در حال توسعه، نامناسب بوده یا بار اقتصادی یا اجتماعی سنگینی را در بر داشته باشد، ‌و با یادآوری مفاد قطعنامه شماره 44.228 مورخ 1368.10.1 (22 دسامبر 1989) مجمع عمومی در مورد کنفرانس سازمان ملل متحد برای محیط‌زیست و توسعه و قطعنامه‌های شماره 43.53 مورخ 1367.9.15 (6 دسامبر 1988) و 44.207 مورخ 1368.10.1 (22 دسامبر 1989) و 45.212‌مورخ 1369.9.30 (21 دسامبر 1990) و 46.169 مورخ 1370.9.28 (19 دسامبر 1991) در مورد حفاظت از آب و هوای جهانی برای نسل‌های‌فعلی و آتی بشر ‌و همچنین با یادآوری بندهای قطعنامه شماره 44.206 مورخ 1368.10.1 (22 دسامبر 1989) مجمع عمومی در مورد اثرات سوء محتمل ناشی از‌افزایش سطح دریاها بر جزیره‌ها و نواحی ساحلی، مخصوصاً نواحی پست ساحلی و موارد مربوطه قطعنامه شماره 44.172 مورخ 1368.9.28 (19‌دسامبر 1989) مجمع عمومی در مورد اجرای برنامه عملیاتی مبارزه با پیشروی صحراها و بیابان‌زایی.
‌و همچنین با یادآوری کنوانسیون 1364 (1985) وین در مورد حمایت از لایه اوزون و پروتکل 1366 (1987) مونترال در مورد موادی که باعث کاهش‌لایه اوزون می‌گردند که در تاریخ 1369.4.8 (29 ژوئن 1990) مورد اصلاح قرار گرفت.
‌و با توجه به اعلامیه وزرای شرکت‌کننده در دومین کنفرانس جهانی آب و هوا در 1369.8.16 (7 نوامبر 1990) ، ‌و با آگاهی از کارهای تحلیلی ارزشمندی که توسط از کشورها در مورد تغییرات آب و هوایی در جریان می‌باشند و کمک‌های شایان سازمان هواشناسی‌جهانی، برنامه زیست محیطی سازمان ملل متحد و سایر ارگان‌ها و سازمان‌های سیستم سازمان ملل متحد و همچنین مؤسسات بین‌المللی و بین‌الدولی‌برای تبادل نتایج تحقیقات علمی و هماهنگی تحقیقات.
‌و با شناخت این امر که اقداماتی که برای درک و مقابله با تغییرات آب و هوایی مورد نیاز می‌باشند در صورتی حداکثر تأثیر زیست محیطی و اجتماعی و‌اقتصادی را خواهند داشت که بر مبنای ملاحظات مربوطه علمی، فنی و اقتصادی استوار باشند و با دستیابی به یافته‌های جدید در این زمینه‌ها مورد‌ارزیابی مجدد و مکرر قرار گیرند.
‌و با تصدیق این که فعالیت‌های مختلف برای مقابله با تغییرات آب و هوایی را می‌توان به صورت اقتصادی توجیه و برای حل سایر مشکلات زیست‌محیطی نیز به کار برد.
‌همچنین با تصدیق نیاز کشورهای پیشرفته با انجام واکنش فوری به صورت انعطاف‌پذیر و بر مبنای اولویت‌های کاملاً معین به عنوان اولین گام به سوی‌استراتژی‌های جامع جهانی و ملی و در صورت توافق، منطقه‌ای که تمامی گازهای گلخانه‌ای را در نظر گیرند و میزان افزایش اثر گلخانه‌ای را نیز مورد‌نظر قرار دهند.
‌و همچنین با تصدیق این که کشورهایی که در زمین‌های پست قرار دارند و کشورهای جزیره‌ای کوچک و آنهایی که دارای سواحل پست می‌باشند یا‌دارای نواحی خشک و نیمه خشک یا مناطقی باشند که احتمال بروز سیل، خشکسالی یا پیشروی صحرا و بیابان‌زایی در آن‌ها وجود دارد و کشورهای‌در حال توسعه با اکوسیستم‌های طبیعی کوهستانی احتمال آسیب‌پذیری زیادی را در مورد اثرات سوء‌تغییرات آب و هوایی دارند، ‌و با تصدیق دشواریهای خاص این گونه کشورها، مخصوصاً کشورهای در حال توسعه که اقتصاد آن‌ها به ویژه مبتنی بر تولید، استفاده و صادرات‌سوخت‌های فسیلی می‌باشد در نتیجه اقدامات معموله به منظور محدود نمودن گازهای گلخانه‌ای ‌و با تأیید این که واکنش نسبت به تغییرات آب و هوایی می‌بایست هماهنگ با توسعه اقتصادی و اجتماعی به صورت جامع باشد تا از بروز حوادث‌سوء بر توسعه اقتصادی و اجتماعی آن‌ها جلوگیری نماید و نیازهای مشروع اولویت‌دار کشورهای در حال توسعه برای حصول به رشد اقتصادی و‌فقرزدایی کاملاً مورد نظر قرار گیرد.
‌و با تصدیق این که تمامی کشورها مخصوصاً کشورهای در حال توسعه نیاز به دسترسی به منابعی دارند که برای حصول به توسعه پایدار اجتماعی و‌اقتصادی مورد نیاز می‌باشند و این که پیشرفت کشورهای در حال توسعه برای نیل به هدف مذکور، مصرف سوخت آن‌ها افزایش خواهد یافت و با در‌نظر گرفتن امکان حصول بازدهی بیشتر انرژی و برای کنترل گازهای گلخانه‌ای با استفاده از تکنولوژی‌های جدیدی بر مبنای شرایطی که کاربرد اقتصادی‌و اجتماعی آن‌ها را سودمند سازد.
‌و با عزم حفاظت از سیستم آب و هوا برای نسل حاضر و نسل‌های آتی، موارد زیر را مورد موافقت قرار دادند:
‌ماده 1ـ تعاریف :
‌در این کنوانسیون:
1ـ "‌اثرات سوء تغییرات آب و هوا" به معنی تغییرات محیط فیزیکی یا زندگی گیاهی و جانوری ناشی از تغییرات آب و هوا دارای اثرات زیان‌آور بر‌ترکیب جهندگی یا بهره‌وری اکوسیستم‌های طبیعی یا تحت کنترل یا بر عملکرد سیستم‌های اقتصادی، اجتماعی یا سلامت و رفاه بشر می‌باشد.
2ـ "‌تغییر آب و هوا" به معنی تغییری در آب و هواست که به صورت مستقیم یا غیر مستقیم ناشی از فعالیت‌های بشری است که باعث متغییر نمودن‌ترکیب جو جهان شده و جدا از تغییرات طبیعی آب و هواست که در دوره‌های زمانی مختلف پدید می‌آید.
3ـ "‌سیستم آب و هوا" به مجموعه آتمسفر، هیدروسفر، بیوسفر و ژئوسفر و تداخل آن‌ها اطلاق می‌شود.
4ـ "‌گازهای منتشره" به معنی آزاد نمودن گازهای گلخانه‌ای یا مواد متشکله آن‌ها به آتمسفر در یک ناحیه معین و دوره زمانی خاص می‌باشد.
5ـ "‌گازهای گلخانه‌ای" به معنی آن قسمت از اجزاء گازی آتمسفر است که طبیعی و ناشی از فعالیت بشر بوده و تششع مادون قرمز را جذب نموده و‌دوباره منتشر می‌نمایند.
6ـ "‌سازمان منطقه‌ای همبستگی اقتصادی" به معنی سازمانی است که توسط کشورهای حاکم بر یک منطقه تأسیس شده و دارای حق تصمیم‌گیری در‌مورد مواد این کنوانسیون یا پروتکل‌های آن بوده و بر مبنای اساسنامه خود دارای مجوز امضاء، تصویب، پذیرش، تأیید و الحاق به اسناد مربوطه‌می‌باشد.
7 - "‌مخزن" به معنی قسمت یا قسمت‌هایی از سیستم آب و هوایی است که گاز گلخانه‌ای یا مواد متشکله آن را انبار می‌نماید.
8ـ "‌حفره" به معنی هر روند یا فعالیتی است که یک گاز گلخانه‌ای، یا مایع گاز شده یا مواد متشکله گاز گلخانه‌ای را از آتمسفر بیرون می‌برد.
9ـ "‌منبع" به معنی هر روند یا فعالیتی است که یک گاز گلخانه‌ای، مایع گاز شده یا مواد متشکله گاز گلخانه‌ای را وارد آتمسفر می‌نماید.
‌ماده 2ـ هدف:
‌هدف نهایی این کنوانسیون و هر گونه اسناد حقوقی مربوطه که ممکن است توسط کنفرانس اعضاء مورد تصویب قرار گیرد، دستیابی به ثبات در تراکم‌گاز گلخانه‌ای در آتمسفر مطابق مفاد مربوطه کنوانسیون در سطحی است که از تداخل خطرناک فعالیتهای بشر با سیستم آب و هوایی جلوگیری نماید.‌این سطح می‌بایست در آن چنان چهارچوب زمانی حاصل گردد که اکوسیستم‌ها بتوانند به صورت طبیعی با تغییرات آب و هوا تطابق یابند و اطمینان‌حاصل شود که تولید مواد غذایی با تهدید روبرو نبوده و توسعه اقتصادی بتواند به صورتی پایدار ادامه یابد.
‌ماده 3ـ اصول:
‌اعضا: کنوانسیون در فعالیت‌های خود برای دستیابی به اهداف کنوانسیون و اجرای مفاد آن از جمله توسط موارد زیر مورد راهنمایی قرار خواهند گرفت:
1ـ اعضاء می‌بایست سیستم آب و هوا را به نفع نسل‌های فعلی و آتی بشر بر مبنای تساوی و بر طبق مسئولیت‌های مشترک ولی متفاوت و قابلیت‌های‌خود مورد حمایت قرار دهند. بنابراین کشورهای پیشرفته می‌بایست پیشرو مبارزه با تغییرات آب و هوا و اثرات سوء آن باشند.
2ـ نیازهای خاص و شرایط ویژه کشورهای در حال توسعه به ویژه آن‌هایی که در مقابل اثرات سوء تغییرات آب و هوا آسیب‌پذیر می‌باشند و مخصوصاً‌کشورهای در حال توسعه‌ای که توسط این کنوانسیون تحت بار مسئولیت غیر عادی یا نامتناسب قرار می‌گیرند می‌بایست مورد توجه کامل قرار گیرند.
3ـ اعضاء کنوانسیون می‌بایست اقدامات پیشگیرانه‌ای جهت پیش‌بینی، جلوگیری یا به حداقل رساندن دلائل تغییرات آب و هوا و کاهش اثرات سوء آن‌را به کار گیرند. در مواردی که احتمال بروز آسیب‌های جدی یا برگشت ناپذیر وجود داشته باشد نمی‌بایست از فقدان قطعیت علمی به عنوان دلیلی برای‌به تعویض انداختن این گونه اقدامات استفاده نمود و این نکته را باید در نظر داشت که سیاست‌ها و اقداماتی که در رابطه با تغییرات آب و هوا وجود‌دارند می‌بایست از لحاظ مالی قابل توجیه باشند تا منافع جهانی را با حداقل هزینه ممکن تضمین نمایند. برای دستیابی به این امر، این گونه سیاست‌ها و‌اقدامات می‌بایست زمینه‌های مختلف اقتصادی - اجتماعی را در نظر گرفته و به صورت جامع بوده و تمامی منابع و حفره‌ها و مخازن مربوطه گازهای‌گلخانه‌ای و تنظیم آن‌ها را پوشش داده و تمامی بخش‌های اقتصادی را در برگیرند. تلاش‌ها جهت رویارویی با تغییرات آب و هوایی می‌توانند به صورت‌همکاری بین اعضاء ذینفع انجام پذیرند.
4 - اعضاء محق بوده و باید توسعه مداوم را تشویق نمایند. سیاست‌ها و اقدامات به منظور حفاظت از سیستم آب و هوا در مقابل تغییرات ناشی از‌فعالیت‌های بشر می‌بایست متناسب با شرایط خاص هر عضو بوده و هماهنگ با برنامه‌های توسعه ملی باشند و این نکته را در نظر گیرند که توسعه‌اقتصادی برای به کارگیری سیاست‌های مقابله با تغییرات آب و هوا امری ضروری می‌باشد.
5 - اعضاء می‌بایست برای ایجاد یک سیستم باز اقتصادی بین‌المللی که منجر به رشد اقتصاد پایدار و توسعه در تمامی اعضاء مخصوصاً کشورهای در‌حال توسعه گردیده و بتواند با مشکلات تغییرات آب و هوا بهتر روبرو شود همکاری نمایند. اقداماتی که برای مبارزه با تغییرات آب و هوا معمول‌می‌گردد، منجمله اقدامات یکجانبه نباید در تجارت بین‌المللی باعث ایجاد ابزار تعیین غیر قابل توجیه یا عمدی یا محدودیت‌های پنهان گردد.
‌ماده 4 - تعهدات:
1 - تمامی اعضاء با در نظر گرفتن مسئولیت‌های مشترک ولی متمایز خود و اولویت‌های خاص ملی و منطقه‌ای برای توسعه و شرایط خود باید:
‌الف - آمار ملی گازهای حاصله از فعالیت‌های بشری به وسیله منابع و نحوه حذف آن‌ها به وسیله حفره‌های کلیه گازهای گلخانه‌ای که تحت کنترل‌پروتکل مونترال نمی‌باشند را توسعه، مورد بازنگری دوره‌ای، منتشر و در دسترس کنفرانس اعضاء قرار دهند. این امر طبق ماده (12) و با استفاده از‌روش‌هایی انجام خواهد گرفت که توسط کنفرانس اعضاء مورد توافق قرار می‌گیرد.
ب - برنامه‌های ملی و در صورت نیاز برنامه‌های منطقه‌ای که شامل اقداماتی برای تعدیل تغییرات آب و هوایی در اثر گازهای ناشی از فعالیت‌های‌بشری به وسیله منابع و رفع آن‌ها توسط حرفه‌های کلیه گازهای گلخانه‌ای که تحت کنترل پروتکل مونترال نیستند و اقدامات لازم برای تسهیل انطباق‌آن‌ها با تغییرات آب و هوا می‌باشند را تدوین، اجراء، منتشر و مورد بازنگری منظم قرار دهند.
پ - توسعه، اجرا، و انتشار و انتقال تکنولوژی‌های، عملیات تجربی و روندهایی که گازهای گلخانه‌ای ناشی از فعالیت‌ها دیگری که تحت کنترل‌پروتکل مونترال نمی‌باشد را کنترل نموده یا کاهش داده یا از ایجاد آن‌ها جلوگیری نماید را ترویج و در موارد مزبور همکاری نمایند. این امر در کلیه‌بخش‌ها شامل بخش انرژی، حمل و نقل، صنعت کشاورزی، جنگلداری و دفع زباله صادق می‌باشد.
ت - مدیریت مستمر را ترویج داده و در صورت اقتضاء حفظ و افزایش حفره‌ها و منابعی از گازهای گلخانه‌ای که تحت کنترل پروتکل مونترال‌نمی‌باشند از جمله موجودات زنده، جنگل‌ها و اقیانوس‌ها و سایر اکوسیستم‌های دریایی، ساحلی یا زمینی را تشویق و در موارد مزبور همکاری نمایند.
ث - برای آمادگی جهت تطابق با اثرات تغییرات آب و هوا، ایجاد و بسط برنامه‌های جامع برای مدیریت نواحی ساحلی، منابع آب و کشاورزی و‌حمایت و بازسازی مناطق، مخصوصاً در آفریقا که تحت تأثیر خشکسالی و پیشروی صحرا یا سیل قرار گرفته‌اند همکاری نمایند.
ج - ملاحظات تغییرات آب و هوا را تا حد امکان در سیاست‌ها و اعمال اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی خود در نظر گرفته و روش‌های مناسبی‌نظیر ارزیابی اثرات تنظیم و تعیین شده در سطح ملی را از نظر کاهش اثرات سوء پروژه‌ها یا اقدامات انجام شده برای کاهش تغییرات آب و هوا یا تطابق‌با آن، بر اقتصاد و بهداشت عمومی و کیفیت محیط‌زیست در نظر بگیرند.
چ - تحقیقات عملی، تکنولوژیکی، فنی، اقتصادی - اجتماعی و غیره و نظارت منظم و ایجاد آرشیوهای اطلاعاتی مربوط به سیستم آب و هوا به‌منظور درک بیشتر و کاهش یا حذف عدم قطعیت‌های موجود در مورد دلائل، اثرات، میزان و زمان‌بندی تغییرات آب و هوا و پیامدهای اقتصادی و‌اجتماعی استراتژی‌های واکنشی را تشویق و در موارد مزبور همکاری نمایند.
ح - تبادل کامل، آزاد و فوری اطلاعات مربوطه علمی، تکنولوژیکی، فنی، اقتصادی - اجتماعی و حقوقی مربوط به سیستم آب و هوا، تغییرات آب و‌هوا و پیامدهای اقتصادی و اجتماعی استراتژی‌های واکنشی مختلف را تشویق و در موارد مزبور همکاری نمایند.
خ - آموزش، تربیت و افزایش آگاهی‌های عمومی در مورد تغییرات آب و هوا را تشویق و نسبت به آن همکاری نموده و شرکت گسترده در این امر، از‌جمله شرکت سازمان‌های غیر دولتی را ترغیب نمایند.
‌د - مطابق ماده (12) اطلاعات مربوط به اجرا را به کنفرانس اعضاء انتقال دهند.
2 - کشورهای عضو که در زمره کشورهای پیشرفته می‌باشند و سایر اعضاء مذکور در ضمیمه (1) مشخصاً تعهد می‌نمایند که موارد زیر را به انجام‌رسانند:
‌الف - هر یک از این اعضاء برای کند کردن روال تغییرات آب و هوا با محدود نمودن گازهای گلخانه‌ای ناشی از فعالیت‌های بشری خود و حفاظت و‌ارتقاء حفره‌ها و مخازن گازهای گلخانه‌ای سیاست‌های ملی را اتخاذ و اقداماتی را به کار خواهند گرفت. این سیاست و اقدامات نشان خواهند داد که‌کشورهای پیشرفته در اصلاح روندهای بلند مدت خود در مورد گازهای حاصله از فعالیت‌های بشری به صورت هماهنگ با اهداف کنوانسیون عمل‌نموده و این نکته که در پایان این دهه بازگشت به سطوح قبلی گازهای ناشی از فعالیت‌های بشری شامل دی‌اکسیدکربن و سایر گازهای گلخانه‌ای که‌تحت کنترل پروتکل مونترال نمی‌باشند به انجام اینگونه اصلاحات کمک خواهند نمود را تصدیق نموده و تفاوت موجود در دیدگاه‌ها و نقطه آغاز‌عملیات و ساختارهای اقتصادی و منابع کشورهای عضو و نیاز به حفظ رشد اقتصادی قوی و پایدار، تکنولوژی‌های موجود و سایر شرایط فردی و نیز‌لزوم سهیم شدن منصفانه و مقتضی هر یک از این اعضاء در تلاش جهانی در خصوص هدف مذکور را در مد نظر قرار می‌دهند. این اعضاء می‌توانند‌اقدام به اجرای اینگونه سیاست‌ها و اقدامات به صورت مشترک با اعضاء دیگر نموده یا دیگر اعضاء را در رسیدن به اهداف کنوانسیون مخصوصاً موارد‌مذکور در این جزء یاری نمایند.
ب - برای رسیدن به این هدف هر یک از این اعضاء طی (6) ماه از لازم‌الاجرا شدن کنوانسیون در مورد عضو مزبور و پس از آن به صورت دوره‌ای و‌طبق ماده (12) اطلاعات دقیقی در مورد سیاست‌ها و اقدامات خود در ارتباط با جزء (‌الف) فوق و همچنین نتایج حاصله از عملیات مربوط به گازهای‌ناشی از فعالیت بشری به وسیله منابع و حذف آن‌ها توسط حفره‌های گازهای گلخانه‌ای که تحت کنترل پروتکل مونترال نمی‌باشند را برای دوره مذکور‌در جزو (‌ الف) را با هدف رساندن سطوح گاز دی‌اکسید و سایر گازهای گلخانه‌ای که تحت کنترل پروتکل مونترال نمی‌باشند، به سطوح سال 1990‌مبادله خواهند نمود. این اطلاعات توسط کنفرانس اعضاء در اولین نشست و سپس به صورت دوره‌ای طبق ماده (7) مورد بررسی قرار خواهند گرفت.
پ - محاسبه میزان تولید گازهای گلخانه‌ای به وسیله منابع و حذف آن‌ها به وسیله حفره‌ها برای اهداف جزء (ب) فوق می‌بایست با استفاده از بهترین‌آگاهی‌های علمی انجام پذیرد که شامل ظرفیت مؤثر حفره‌ها و اثرات اینگونه گازها بر تغییرات آب و هوا باشد. کنفرانس اعضاء روش‌های انجام این‌محاسبات را در اولین نشست خود مورد بررسی و توافق و سپس به صورت دوره‌ای مورد بازنگری قرار خواهد داد.
ت - کنفرانس اعضاء در اولین نشست خود تناسب جزء‌های (‌الف) و (ب) فوق را بررسی خواهند نمود. این بازنگری در پرتو بهترین اطلاعات موجود‌علمی و ارزیابی تغییرات آب و هوا و اثرات آن و نیز اطلاعات مربوط فنی، اقتصادی و اجتماعی انجام خواهد پذیرفت.
کنفرانس اعضاء بر مبنای این‌بازنگری اقدام به انجام واکنش مناسب خواهد نمود که ممکن است شامل تصویب اصلاحات تعهدات موضوع جزء‌های (‌الف) و (ب) فوق باشد.‌کنفرانس اعضاء در اولین نشست خود همچنین اقدام به تصمیم‌گیری در مورد ضوابط اجرای مشترک کار بر مبنای جزء "‌ الف" فوق خواهد نمود. دومین‌بازنگری جزء‌های (‌الف) و (ب) حداکثر تا 1377.10.10 (31 دسامبر 1998) و سپس به صورت دوره‌ای انجام خواهد گرفت که طول این دوره توسط‌کنفرانس اعضاء تا زمان دستیابی به اهداف کنوانسیون تعیین خواهد گردید.
ث - هر یک از اعضاء اقدام به موارد زیر خواهند نمود:
1 - هماهنگی اسناد تهیه شده اقتصادی و سازمانی برای رسیدن به اهداف کنوانسیون با سایر اعضاء در صورت اقتضاء، 2 - تعیین و بازنگری دوره‌ای سیاست‌ها و تجارب خود که مشوق عملیاتی است که منجر به سطوح بالاتری از گازهای گلخانه‌ای ناشی از فعالیت بشر‌می‌گردد که تحت کنترل پروتکل مونترال نبوده و در غیر این صورت پدید خواهد آمد.
ج - کنفرانس اعضاء در صورت انقضاء حداکثر تا 1377.10.10 (31 دسامبر 1998) اقدام به بازنگری اطلاعات موجود از نظر اخذ تصمیماتی در مورد‌اصلاحیه‌های لیست‌های ضمیمه‌های (1) و (2) با تصویب عضو مربوطه خواهد نمود.
چ - هر یک از اعضایی که در ضمیمه شماره (1) قید نشده باشد در سند تأیید، پذیرش، تصویب یا الحاق و یا هر زمان بعد از آن می‌تواند قصد خود برای‌متعهد شدن به جزء‌های (‌الف) و (ب) را به امین اسناد کتباً اعلام نماید. این امر توسط امین اسناد به اطلاع سایر اعضاء و امضاء‌کنندگان خواهد رسید.
3 - کشورهای پیشرفته عضو و سایر کشورهای پیشرفته مذکور در ضمیمه (2) اقدام به تأمین منابع جدید و مضاعف مالی برای پرداخت هزینه‌هایی‌خواهند نمود که کشورها در حال توسعه عضو کنوانسیون بر مبنای تعهدات خود به موجب بند (1) ماده (12) صرف نموده‌اند. این کشورها همچنین‌برای پرداخت هزینه‌ها افزوده کامل اجرای اقدامات موضوع بند (1) این ماده که بین یک کشور در حال توسعه عضو و یک مؤسسه یا مؤسسات‌بین‌المللی مذکور در ماده (11) طبق ماده مذکور مورد توافق قرار گرفته اقدام به تأمین منابع مالی مورد نیاز کشورهای در حال توسعه منجمله برای انتقال‌تکنولوژی خواهند نمود. اجرای این تعهدات با در نظر گرفتن نیاز به کفایت و قابلیت پیش‌بینی در واریز اعتبارات و اهمیت مشارکت مناسب کشورهای‌پیشرفته در تحمل بار مالی مربوطه انجام می‌پذیرد.
4 - کشورهای پیشرفته عضو و سایر کشورهای پیشرفته مذکور در ضمیمه (2) به کشورهای در حال توسعه که به ویژه در مقابل اثرات سوء تغییرات آب‌و هوا آسیب‌پذیر می‌باشند در پرداخت هزینه‌های انطباق با اثرات سوء مذکور کمک خواهند نمود.
5 - کشورهای پیشرفته عضو و سایر کشورهای پیشرفته مذکور در ضمیمه (2) در صورت اقتضاء تمامی اقدامات لازم برای ترغیب، تسهیل و تأمین‌اعتبار انتقال یا دسترسی به آگاهی‌ها و تکنولوژی‌های کامل و معقول زیست محیطی به سایر اعضاء، مخصوصاً به کشورهای در حال توسعه جهت قادر‌ساختن آن‌ها به اجرای مفاد این کنوانسیون را انجام خواهند داد. در این روند، کشورهای پیشرفته عضو از توسعه و ارتقاء تکنولوژی‌ها و قابلیت‌های‌کشورهای در حال توسعه حمایت خواهند نمود. سایر اعضاء یا سازمان‌هایی که در موقعیت انجام چنین کاری می‌باشند نیز می‌توانند اقدام به تسهیل‌انتقال اینگونه تکنولوژی‌ها نمایند.
6 - در اجرای تعهدات موضوع بند (2) فوق می‌بایست درجه‌ای از انعطاف‌پذیری توسط کنفرانس اعضاء برای اعضاء مذکور در ضمیمه (1) که در حال‌گذر از مراحل انتقال به اقتصاد بازار می‌باشند در نظر گرفته شود تا این گونه اعضاء بتوانند به تعهدات خود در مقابله با تغییرات آب و هوا از جمله در‌خصوص سطح تاریخی گازهای گلخانه‌ای ناشی از فعالیت بشری که تحت کنترل پروتکل مونترال نمی‌باشند، عمل نمایند.
7 - میزان انجام مؤثر تعهدات کشورهای در حال توسعه به موجب این کنوانسیون به اجرای مؤثر تعهدات مالی و انتقال تکنولوژی کشورهای پیشرفته به‌موجب کنوانسیون بستگی خواهد داشت و این امر را کاملاً در نظر خواهند گرفت که توسعه اقتصادی و اجتماعی و فقرزدایی از اولویت‌های مهم‌کشورهای در حال توسعه می‌باشند.
8 - در اجرای تعهدات موضوع این ماده، اعضاء به نوع اقداماتی که به موجب این کنوانسیون مورد نیاز می‌باشند، از جمله اقدامات مربوط به تأمین‌اعتبار، بیمه و انتقال تکنولوژی برای جواب‌گویی به نیازهای خاص کشورهای عضو در حال توسعه که ناشی از اثرات سوء تغییرات آب و هوا و یا اثرات‌اجرای اقدامات واکنشی مخصوصاً در موارد زیر می‌باشد، توجه کامل خواهند داشت:
‌الف - کشورهایی که جزیره‌ای و کوچک می‌باشند.
ب - کشورهایی که دارای نواحی ساحلی پست می‌باشند.
پ - کشورهایی با نواحی خشک، نیمه خشک، نواحی جنگلی و نواحی در معرض نابودی جنگل‌ها.
ت - کشورهایی که دارای مناطقی می‌باشند که در معرض بلایای طبیعی قرار دارند.
ث - کشورهایی با مناطقی که در معرض خشکسالی و پیشروی صحرا قرار دارند.
ج - کشورهایی با نواحی شهری که از آلودگی جوی بالاتر برخوردارند.
چ - کشورهایی با مناطقی که دارای اکوسیستم‌ها شکننده می‌باشند، منجمله اکوسیستم‌های کوهستانی.
ح - کشورهایی که اقتصاد آن‌ها وابستگی زیادی به درآمد ناشی از تولید، به عمل‌آوری و صادرات و یا مصرف سوخت‌ها فسیلی و تولیدات کالاهای‌مربوطه انرژی‌زا دارد.
خ - کشورهای ترانزیت و آن‌ها که با خشکی احاطه شده‌اند.
‌همچنین کنفرانس اعضاء می‌تواند در صورت اقتضاء در ارتباط با این بند اقداماتی به عمل آورد.
9 - اعضاء نیازهای خاص و شرایط ویژه کشورهایی که از کمترین میزان توسعه برخوردارند را در اقدامات خود در رابطه با تأمین اعتبار و انتقال‌تکنولوژی در نظر خواهند گرفت.
10 - اعضاء بر اساس ماده 10 در اجرای تعهدات خود در این کنوانسیون وضعیت اعضای دیگر مخصوصاً کشورهای در حال توسعه که دارای‌اقتصادهای آسیب‌پذیر در مقابل اثرات سوء اجرای اقدامات مقابله با تغییرات آب و هوایی می‌باشند را در نظر خواهند گرفت.
‌این امر مخصوصاً در مورد کشورهای عضوی که دارای اقتصادهای متکی به درآمد حاصله از تولید، به عمل‌آوری و صادرات و یا مصرف سوخت‌های‌فسیلی و سایر تولیدات مربوطه انرژی‌زا و یا استفاده از سوخت‌های فسیلی هستند که تغییر آن‌ها برای اعضاء مذکور دشواری‌های جدی در بردارد،‌اعمال می‌گردد.
‌ماده 5 - تحقیقات و مشاهده منظم:
‌اعضاء در اجرای تعهدات خود به موجب جزء (چ) بند (1) ماده (4) اقدام به موارد زیر خواهند نمود:
‌الف - حمایت و پیشبرد بیشتر برنامه‌ها و شبکه‌ها یا سازمان‌های بین‌المللی و بین‌الدولی به منظور تعیین، هدایت، ارزیابی و تأمین هزینه‌های تحقیقاتی،‌جمع‌آوری اطلاعات و مشاهده منظم با در نظر گرفتن نیاز برای به حداقل رساندن دوباره‌کاری.
ب - حمایت از تلاش‌های بین‌المللی و بین‌الدولی به منظور تقویت مشاهده منظم و ظرفیت‌ها و توانایی‌های تحقیقات علمی و فنی ملی مخصوصاً در‌کشورهای در حال توسعه و ترغیب دسترسی و تبادل اطلاعات و تحلیل‌های مربوطه که از ورای قلمرو صلاحیت ملی به دست آمده‌اند.
پ - در نظر گرفتن نیازها و امور ویژه کشورهای در حال توسعه و همکاری در پیشبرد ظرفیت‌ها و قابلیت‌های درونی آن‌ها برای شرکت در امور مذکور‌در بندهای (‌الف) و (ب) فوق.
‌ماده 6 - آموزش، تربیت، آگاهی‌های عمومی:
‌اعضاء در اجرای تعهدات خود به موجب جزء (خ)، بند (1) ماده (4) اقدام به موارد زیر خواهند نمود:
‌الف - ترغیب و تسهیل موارد زیر در سطح ملی و در صورت اقتضاء در سطح منطقه‌ای یا ناحیه‌ای طبق قوانین و مقررات ملی و در چارچوب‌ظرفیت‌های مربوطه:
1 - توسعه و اجرای برنامه‌هایی برای آموزش و آگاهی به عموم در مورد تعمیرات آب و هوا و اثرات آن.
2 - دسترسی عمومی به اطلاعات در مورد تغییرات آب و هوا و اثرات آن.
3 - شرکت عموم مردم در مقابله با تغییرات آب و هوا و اثرات آن و توسعه واکنش‌های مناسب.
4 - آموزش پرسنل علمی، فنی و مدیریتی.
ب - همکاری و ترویج در سطح بین‌المللی و در صورت نیاز توسط هیأت‌های موجود در مورد:
1 - توسعه و تبادل برنامه‌های تهیه شده برای آموزش و آگاهی عموم در مورد تغییرات آب و هوا و اثرات آن.
2 - توسعه و اجرای برنامه‌های آموزشی و تربیتی شامل تقویت سازمان‌های ملی و تبادل یا اعزام پرسنل برای تربیت کارشناسان در این زمینه مخصوصاً‌برای کشورهای در حال توسعه.
‌ماده 7 - کنفرانس اعضاء:
1 - بدین وسیله کنفرانس اعضاء تأسیس می‌شود.
2 - کنفرانس اعضاء به عنوان بالاترین مقام این کنوانسیون بر اجرای کنوانسیون و هر نوع سند حقوقی مربوط که ممکن است کنفرانس اعضاء به تصویب‌برساند نظارت مستمر داشته و در حدود اختیارات خود تصمیم‌های لازم برای پیشبرد اجرای مؤثر کنوانسیون را اخذ خواهد نمود. بدین منظور کنفرانس‌موارد زیر را به انجام خواهد رساند:
‌الف - بررسی دوره‌ای تعهدات اعضاء و ترتیبات سازمانی طبق کنوانسیون، در راستای اهداف کنوانسیون، تجارب حاصله در اجرای آن و تکامل‌آگاهی‌های علمی و تکنولوژیکی.
ب - ارتقاء و تسهیل تبادل اطلاعات در مورد اقدامات انجام شده توسط اعضاء برای مقابله با تغییرات آب و هوا و اثرات آن بنا به تقاضای دو یا چند‌عضو با در نظر گرفتن شرایط، مسئولیت‌ها و توانایی‌های متفاوت اعضاء و تعهدات مربوطه آن‌ها طبق کنوانسیون.
ت - ارتقاء و هدایت توسعه و اصلاح دوره‌ای روش‌های مقایسه‌ای طبق اهداف و مفاد کنوانسیون که در کنفرانس اعضاء مورد توافق قرار می‌گیرند از‌جمله به منظور آماده‌سازی فهرست منابع انتشار گازهای گلخانه‌ای و حذف آن‌ها به وسیله حفره‌ها و ارزیاب تأثیر اقدامات جهت محدود نمودن میزان‌تولید گازها و افزایش روند حذف آن‌ها.
ث - ارزیابی اجرای کنوانسیون توسط اعضاء، اثرات کلی اقدامات انجام گرفته طبق کنوانسیون مخصوصاً اثرات زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی‌و نیز تأثیر مضاعف آن‌ها و میزان پیشرفت برای دستیابی به اهداف کنوانسیون بر مبنای کلیه اطلاعاتی که طبق مفاد کنوانسیون در دسترس کنفرانس قرار‌می‌گیرد.
ج - بررسی و تصویب گزارش‌های منظم در مورد اجرای کنوانسیون و اطمینان از انتشار آن‌ها.
چ - ارائه توصیه‌ها در مورد موضوعات لازم برای اجرای کنوانسیون.
ح - تلاش برای بسیج منابع مالی طبق‌بندهای (3)، (4) و (5) ماده (4) و ماده (11).
خ - تأسیس هیأت‌های فرعی که برای اجرای کنوانسیون لازم به نظر می‌رسند.
‌د - بررسی گزارش‌های دریافتی از این هیأت‌ها و ارائه رهنمود به آن‌ها.
‌ذ - موافقت با قواعد اجرایی و مالی برای خود و هر هیأت فرعی و تصویب آن‌ها به اتفاق آراء.
‌ر - جستجو و استفاده از خدمات و همکاری و اطلاعات ارائه شده توسط سازمان‌های بین‌المللی و هیأت‌های بین‌الدولی و غیر دولتی ذیصلاح در‌صورت اقتضاء.
‌ز - اجرای وظایف دیگری که برای دستیابی به اهداف کنوانسیون مورد نیاز می‌باشد و نیز تمامی وظایفی که به موجب کنوانسیون به آن واگذار شده‌است.
3 - کنفرانس اعضاء در اولین نشست خود اقدام به تعیین آیین رسیدگی خود و هیأت‌های فرعی تأسیس شده به موجب کنوانسیون خواهد نمود که‌شامل تشریفات تصمیم‌گیری برای اموری است که در تشریفات تصمیم‌گیری در کنوانسیون تصریح نشده است. این گونه تشریفات می‌تواند شامل‌اکثریت تعیین شده لازم برای اتخاذ تصمیم‌های خاص باشد.
4 - اولین نشست کنفرانس اعضاء توسط دبیرخانه موقتی موضوع ماده (21) برگزار می‌گردد و تاریخ برگزاری آن حداکثر تا یک سال پس از زمان‌لازم‌الاجراشدن کنوانسیون خواهد بود. پس از آن نشست‌های عادی کنفرانس اعضاء هر سال یک بار برگزار می‌گردد مگر این که کنفرانس اعضاء به نحو‌دیگری اتخاذ تصمیم نماید.
5 - نشست‌های فوق‌العاده کنفرانس اعضاء در مواقعی که توسط کنفرانس ضروری به نظر رسد یا بنا بر تقاضای کتبی هر یک از اعضاء به شرطی که در‌ظرف شش ماه پس از ارسال تقاضا به اعضاء توسط دبیرخانه حداقل یک سوم اعضاء از آن پشتیبانی نمایند، برگزار می‌گردد.
6 - سازمان ملل متحد، آژانس‌های تخصصی و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و نیز هر یک از کشورهای عضو یا کشورهایی که عضو کنوانسیون نبوده و‌ناظر می‌باشند می‌توانند به عنوان ناظر در نشست‌های کنفرانس اعضاء شرکت نمایند. هر هیأت یا آژانس اعم از ملی یا بین‌المللی، دولتی یا غیر دولتی،‌که در امور مربوط به این کنوانسیون واجد شرایط باشند و تمایل خود را مبنی بر شرکت در نشست کنفرانس اعضاء به عنوان نظار به دبیرخانه اعلام‌نموده باشد می‌تواند مجوز مربوطه را دریافت نماید مگر این که حداقل یک سوم از اعضاء موجود به این امر اعتراض نمایند. پذیرش و شرکت ناظرین‌منوط به آیین رسیدگی است که توسط کنفرانس اعضاء به تصویب می‌رسد.
‌ماده 8 - دبیرخانه:
1 - بدین وسیله دبیرخانه کنوانسیون ایجاد می‌گردد.
2 - وظایف دبیرخانه عبارت‌اند:
‌الف - ترتیب دادن نشست‌های کنفرانس اعضاء و هیأت‌های فرعی آن به موجب کنوانسیون و ارائه خدمات لازم به آن‌ها.
ب - گردآوری و انتقال گزارش‌هایی که به دبیرخانه تسلیم می‌شوند.
پ - تسهیل مساعدت به اعضاء، مخصوصاً کشورهای عضو در حال توسعه در صورت تقاضا برای گردآوری و تبادل اطلاعات مورد نیاز بر اساس مفاد‌کنوانسیون.
ت - تهیه گزارش‌هایی در مورد فعالیت‌های خود و ارائه آن‌ها به کنفرانس اعضاء.
ث - حصول اطمینان از هماهنگی لازم با دبیرخانه‌های سایر هیأت‌های بین‌المللی مربوطه.
ج - ورود به هر گونه ترتیب قراردادی یا سازمانی مورد نیاز برای انجام مؤثر وظایف دبیرخانه بر اساس راهنمایی کلی کنفرانس اعضاء.
چ - انجام سایر وظایف دبیرخانه‌ای که در کنوانسیون یا هر یک از پروتکل‌های آن مشخص شده و هر گونه وظایف دیگری که ممکن است توسط‌کنفرانس اعضاء معین گردد.
3 - کنفرانس اعضاء در اولین نشست خود یک دبیرخانه دائم را تعیین نموده و ترتیبات و نحوه انجام وظیفه آن را مشخص خواهد نمود.
‌ماده 9 - هیأت فرعی برای مشاوره علمی و تکنولوژیکی:
1 - بدین وسیله "‌هیأت فرعی ارائه مشاوره علمی و تکنولوژیکی" برای ارائه به موقع اطلاعات و مشاوره راجع به موضوعات علمی و تکنولوژیکی‌مربوط به کنوانسیون به کنفرانس اعضاء یا در صورت اقتضاء به سایر هیأت‌های فرعی آن تأسیس می‌گردد. شرکت در این هیأت برای تمامی اعضاء آزاد‌بده و به صورت چند نظامه اداره خواهد شد. ین هیأت متشکل از نمایندگان دولتی است که از تخصص‌های مربوطه برخوردار می‌باشند. این هیأت در‌مورد تمامی جنبه‌های کار خود به صورت منظم به کنفرانس اعضاء گزارش ارائه خواهد داد.
2 - این هیأت تحت هدایت کنفرانس اعضاء و با کمک هیأت‌های ذیصلاح بین‌المللی موجود اقدام به موارد زیر خواهد نمود:
‌الف - ارزیابی وضعیت دانش علمی در مورد تغییرات آب و هوا و اثرات آن.
ب - تهیه ارزیابی علمی در مورد اثرات اقدامات به عمل آمده در اجرای کنوانسیون.
پ - تعیین تکنولوژی‌های ابداعی مؤثر و پیشرفته و ارائه معلومات خاص و مشاوره در مورد روش‌ها و ابزار ترویج توسعه و یا انتقال اینگونه‌تکنولوژی‌ها.
ت - ارائه مشاوره در مورد برنامه‌های علمی، همکاری بین‌المللی در تحقیقات و توسعه مربوط به تغییرات آب و هوا و نیز در مورد روش‌ها و ابزار‌پشتیبانی از افزایش ظرفیت بالقوه در کشورهای در حال توسعه.
ث - جوابگویی به سئوال‌های علمی، تکنولوژیکی و اصولی که ممکن است از طرف کنفرانس اعضاء یا هیأت‌های فرعی به هیأت ارائه گردد.
3 - کنفرانس اعضاء می‌تواند شرح وظایف و حدود اختیارات این هیأت را مورد تشریح بیشتر قرار دهد.
‌ماده 10 - هیأت فرعی برای اجرا:
1 - بدین وسیله "‌هیأت فرعی برای اجرا" به منظور کمک به کنفرانس اعضاء در ارزیابی و بررسی اجرای مؤثر کنوانسیون تأسیس می‌گردد. شرکت در این‌هیأت برای تمام اعضاء آزاد بوده و از نمایندگان دولتی که در امور مربوط به تغییرات آب و هوا تخصص دارند تشکیل می‌شود. این هیأت در مورد تمامی‌جنبه‌های کار خود به کنفرانس اعضاء گزارش ارائه خواهد نمود.
2 - این هیأت تحت هدایت کنفرانس اعضاء اقدام به موارد زیر خواهد نمود:
‌الف - بررسی اطلاعات مبادله شده بر اساس بند (1) ماده (12) جهت ارزیابی اثرات کلی اقدامات انجام شده توسط اعضاء در پرتو آخرین ارزیابی‌های‌علمی و در مورد تغییرات آب و هوا.
ب - بررسی اطلاعات مبادله شده بر اساس بند (2) ماده (12) جهت کمک به کنفرانس اعضاء در انجام بازنگری‌های موضوع جزء (ت) بند (2) ماده(4).
پ - در صورت اقتضاء کمک به کنفرانس اعضاء در تهیه و اجرای تصمیم‌های خود.
‌ماده 11 - ترتیبات مالی:
1 - بدین وسیله ترتیباتی برای تدارک منابع مالی به صورت اعطایی یا واگذاری منجمله برای انتقال تکنولوژی تعیین می‌گردد. این ترتیبات تحت‌راهنمایی کنفرانس اعضاء عمل کرده و در مقابل آن مسئول و پاسخگو خواهد بود. کنفرانس در مورد سیاست‌ها، اولویت‌های برنامه‌ای و معیارهای‌مطلوبیت کنوانسیون مربوط هستند تصمیم خواهد گرفت.
عملیات این ترتیبات به یک یا چند مؤسسه موجود بین‌المللی محول خواهد شد.
2 - تمامی اعضاء به صورت یکسان و معادل در این ترتیبات شرکت داشته و سیستم مدیریت آن به صورت باز خواهد بود.
3 - کنفرانس اعضاء و مؤسسه یا مؤسساتی که عملیات ترتیبات مالی را بر عهده دارند در مورد ترتیبات لازم جهت اجرای بندهای فوق به توافق خواهند‌رسید که این ترتیبات شامل موارد زیر می‌باشند:
‌الف - شروطی برای تضمین اینکه پروژه‌های تأمین شده جهت مقابله با تغییرات آب و هوا با سیاست‌ها، اولویت‌های برنامه‌ای و معیارهای مطلوبیت‌تعیین شده توسط کنفرانس اعضاء هماهنگی دارند.
ب - شروطی که به وسیله آن‌ها می‌توان تصمیم تأمین اعتبار ویژه را بر مبنای این سیاست‌ها، اولویت‌های برنامه‌ای و معیارهای مطلوبیت مورد بازنگری‌قرار داد.
پ - ارائه گزارش‌های منظم توسط مؤسسه یا مؤسسات به کنفرانس اعضاء در مورد عملیات تأمین اعتبار که هماهنگ با مسئولیت پاسخگویی مذکور در‌بند (1) فوق باشند.
ت - تعیین میزان اعتبار موجود و مورد نیاز برای اجرای کنوانسیون به صورت مشخص و قابل پیش‌بینی و شرایطی که میزان مذکور بر اساس آن به‌صورت دوره‌ای مورد بازنگری قرار خواهد گرفت.
4 - کنفرانس اعضاء در اولین نشست خود با بازنگری و مد نظر قرار دادن ترتیبات موقت مذکور در بند (3) ماده (21) ترتیبات لازم را برای اجرای موارد‌فوق‌الذکر اتخاذ نموده و در مورد ابقاء این ترتیبات موقت تصمیم‌گیری خواهد نمود. در طی چهار سال پس از آن، کنفرانس اعضاء ترتیبات مالی را مورد‌بازنگری قرار داده و اقدامات لازم را به عمل خواهد آورد.
5 - کشورهای پیشرفته عضو همچنین می‌توانند منابع مالی مربوط به کنوانسیون را فراهم و کشورهای در حال توسعه از این منابع از طریق مجاری دو‌جانبه، منطقه‌ای یا چند جانبه بهره جویند.
‌ماده 12 - تبادل اطلاعات مربوط به اجرای کنوانسیون:
1 - هر یک از اعضاء طبق بند (1) ماده (4) از طریق دبیرخانه کنوانسیون اطلاعات ذیل را به کنفرانس اعضاء ارائه خواهد نمود:
‌الف - آمار ملی کلیه گازهای گلخانه‌ای خارج از کنترل پروتکل مونترال ناشی از فعالیت بشری با ذکر منابع و حذف آن‌ها توسط حفره‌های در حدود‌امکانات خود و با استفاده از روش‌هایی که توسط کنفرانس اعضاء مورد توافق قرار می‌گیرند.
ب - شرح کلی از اقدامات انجام شده یا آتی آن عضو برای اجرای کنوانسیون.
پ - هر گونه اطلاعات دیگری که عضو مربوط آن را در ارتباط با حصول به اهداف کنوانسیون و قابل ذکر در تبادل اطلاعاتی بداند از جمله در صورت‌امکان مطالب مربوط به محاسب روند گازهای منتشره در سطح جهان.
2 - هر یک از کشورهای پیشرفته عضو و هر عضو دیگر مذکور در ضمیمه (1) عناصر اطلاعاتی ذیل را مشمول مبادله اطلاعاتی خود خواهد نمود:
‌الف - شرح دقیق سیاست‌ها و اقداماتی که به منظور انجام تعهدات موضوع جزء‌های (‌الف) و (ب) بند (2) (4) اتخاذ نموده است.
ب - برآورد دقیق در مورد اثر سیاست‌ها و اقدامات مذکور در جزء (‌الف) فوق‌الذکر بر گازهای گلخانه‌ای ناشی از فعالیت بشری به وسیله منابع و حذف‌آن‌ها از طریق حفره‌ها در طی دوره مذکور در جزء (‌الف) بند (2) ماده (4).
3 - همچنین هر یک از کشورهای پیشرفته عضو و هر کشور پیشرفته عضو مذکور در ضمیمه (2) جزئیات اقدامات انجام شده بر اساس بندهای (3، 4 و5) ماده (4) را در اطلاعات خود وارد خواهد ساخت.
4 - کشورهای عضو در حال توسعه می‌تواند به صورت داوطلبانه پروژه‌هایی را برای تأمین اعتبار مالی با در نظر گرفتن تکنولوژی‌های خاص، مواد،‌تجهیزات، فنون یا شیوه‌هایی که برای اجرای آن پروژه‌ها مورد نیاز می‌باشند را پیشنهاد داده و در صورت امکان به همراه آن برآوردی از افزایش هزینه‌ها و‌کاهش انتشار و افزایش میزان حذف گازهای گلخانه‌ای و نیز فوائد حاصله را ارائه نمایند.
5 - هر یک از کشورهای پیشرفته عضو و هر عضو دیگر مذکور در ضمیمه (1) اقدام به برقراری اولین تماس در طی (6) ماه اول پس از لازم‌الاجراء‌گردیدن کنوانسیون برای آن عضو اقدام به اولین مبادله اطلاعاتی خود خواهد نمود. هر عضوی که نام آن در ضمیمه مذکور درج نگردیده می‌تواند اولین‌مبادله اطلاعاتی را ظرف (3) سال پس از لازم‌الاجراء شدن کنوانسیون برای آن عضو یا فراهم شدن منابع مالی طبق بند (3) سال پس از لازم‌الاجراء‌شدن کنوانسیون برای آن عضو یا فراهم شدن منابع مالی طبق بند (3) ماده (4) انجام دهد.
‌کشورهای عضوی که از توسعه بسیار کمی برخوردارند می‌توانند اولین مبادله اطلاعاتی خود را بنا بر صلاحدید خود انجام دهند. کنفرانس اعضاء با در‌نظر گرفتن جدول زمان‌بندی مذکور در این بند اقدام به تعیین جدول زمانی برای مبادله اطلاعاتی بعدی اعضاء خواهد نمود.
6 - اطلاعاتی که بر مبنای این بند توسط اعضاء مبادله می‌شود می‌بایست در اولین فرصت توسط دبیرخانه کنوانسیون در اختیار کنفرانس اعضاء و هر‌هیأت فرعی دیگر قرار گیرد. کنفرانس اعضاء می‌تواند در صورت نیاز روال تبادل اطلاعات را مورد بررسی مجدد قرار دهد.
7 - کنفرانس اعضاء از اولین نشست خود اقدام به ارائه ترتیبات لازم برای پشتیبانی فنی و مالی از کشورهای در حال توسعه به صورت درخواست و‌همچنین گردآوری و تبادل اطلاعات بر مبنی این ماده نموده و نیازهای مالی و فنی لازم برای پروژه‌های پیشنهادی و اقدامات مقابله‌ای را طبق ماده 4‌تعیین خواهد کرد. چنین حمایتی می‌تواند به شکل مناسب توسط سایر اعضاء، سازمان‌های ذیصلاح بین‌المللی و یا دبیرخانه کنوانسیون انجام پذیرد.
8 - هر یک از گروه‌ها اعضاء می‌توانند بر مبنای ضوابط تعیین شده توسط کنفرانس اعضاء و با اعلام قبلی موضوع به کنفرانس اعضاء در زمینه انجام‌تعهدات خود بر طبق این ماده اقدام به تبادل اطلاعاتی مشترک نمایند مشروط بر این که این مبادلات شامل اطلاعاتی در مورد انجام تعهدات انفرادی هر‌یک از اعضاء مزبور در این کنوانسیون باشند.
9 - اطلاعات واصله به دبیرخانه که توسط عضو مربوطه بر اساس ضوابط تعیین شده از سوی کنفرانس اعضاء محرمانه تلقی می‌گردد قبل از این که در‌اختیار هیأت‌های ذیربط مبادله و بازنگری اطلاعات قرار گیرد توسط دبیرخانه جمع‌آوری می‌گردد تا جنبه "‌محرمانه" بودن آنها حفظ شود.
10 - طبق بند (9) فوق و بدون این که خدشه‌ای به توانایی هر یک از اعضاء برای افشاء مبادلات اطلاعاتی خود در هر زمان وارد آید، دبیرخانه‌کنوانسیون مبادلات اطلاعاتی اعضاء بر مبنای این ماده را در زمانی که به کنفرانس اعضاء ارائه می‌شوند در اختیار عمومی قرار خواهد داد.
‌ماده 13 - حل مسائل مربوط به اجرای کنوانسیون:
‌کنفرانس اعضاء در اولین نشست خود ایجاد یک روند چند جانبه و مشورتی برای حل مسائل مربوط به اجرای کنوانسیون را مورد بررسی قرار خواهد‌داد. این روند در صورت درخواست اعضاء در دسترس آن‌ها قرار خواهد گرفت.
‌ماده 14 - حل اختلافات:
1 - در صورت بروز اختلاف بین دو یا چند عضو در مورد تفسیر یا اجرای کنوانسیون، اعضاء مذکور برای حل اختلاف، از طریق مذاکره یا هر گونه روش‌دوستانه دیگر اقدام خواهند نمود.
2 - هنگام تصویب، پذیرش، تأیید یا الحاق به کنوانسیون یا هر زمان بعد از آن، هر عضوی که یک سازمان منطقه‌ای همبستگی اقتصادی نباشد می‌تواند‌به صورت کتبی به امین اسناد اعلام نماید که در رابطه با اختلاف مربوط به تفسیر یا اجرای کنوانسیون، بالفعل و بدون نیاز به توافق خاص، نسبت به هر‌عضو دیگری که تعهد یکسانی را پذیرفته باشد، عملاً موارد ذیل را مورد قبول قرار می‌دهد:
‌الف - ارجاع اختلاف به دیوان دادگستری بین‌المللی و یا ب - داوری بر اساس تشریفاتی که کنفرانس اعضاء در اولین فرصت به صورت یک ضمیمه در مورد داوری تدوین می‌کند.
‌هر عضوی که یک سازمان همبستگی اقتصادی منطقه‌ای باشد می‌تواند بیانیه‌ای با اثر مشابه در ارتباط با داوری و طبق تشریفات مذکور در بند (ب) فوق‌صادر نماید.
3 - بیانه صادره طبق بند (2) فوق تا زمانی که طبق شرایط خود منقضی گردد یا تا سه ماه پس از وصول بیانیه کتبی فسخ آن توسط امین اسناد معتبر‌خواهد بود.
4 - بیانیه جدید، اعلامیه فسخ یا انقضاء یک بیانیه به هیچ عنوان تأثیری بر جریان رسیدگی مطروحه نزد دیوان دادگستری بین‌المللی یا دادگاه داوری‌نخواهد داشت مگر اینکه طرفین اختلاف به نحو دیگری توافق نمایند.
5 - با رعایت عملکرد بند (2) فوق، اگر ظرف (12) ماه پس از اعلام یکی از اعضاء به دیگری دال بر وجود اختلاف بین آن‌ها، اعضاء ذیربط موفق به‌حل اختلاف از طرق مذکور در بند (1) فوق نشده باشند، بنابر تقاضای هر یک از طرفین، اختلاف به کمیسیون مصالحه ارجاع خواهد شد.
6 - کمیسیون مصالحه بر اساس تقاضای هر یک از طرفین اختلاف تشکیل خواهد شد.
‌این کمیسیون شامل تعداد یکسانی از افراد منتخب هر طرف ذیربط و یک رییس است که به صورت مشترک توسط اعضاء منتخب هر طرف تعیین‌می‌شود. این کمیسیون اقدام به صدور رأی توصیه‌ای خواهد نمود که توسط طرفین با حسن نیت مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
7 - مراحل دیگر مربوط به مصالحه توسط کنفرانس اعضاء در اولین فرصت ممکن به صورت ضمیمه‌ای برای مصالحه تصویب خواهد شد.
8 - مفاد این ماده برای هر سند حقوقی که کنفرانس اعضاء در نظر می‌گیرد اطلاق خواهد داشت مگر اینکه سند مذکور به نحو دیگری پیش‌بینی نموده‌باشد.
‌ماده 15 - اصلاحیه‌های کنوانسیون:
1 - هر یک از اعضاء می‌تواند اصلاحیه‌هایی را برای کنوانسیون پیشنهاد نمایند.
2 - اصلاحیه‌های کنوانسیون در نشست عادی کنفرانس اعضاء تصویب خواهند شد. متن پیشنهادی اصلاح کنوانسیون می‌بایست حداقل شش ماه قبل‌از نشستی که اصلاحیه برای تصویب ارائه می‌شود توسط دبیرخانه به اطلاع اعضاء برسد. دبیرخانه همچنین نسبت به ارسال اصلاحیه‌های پیشنهادی به‌امضاء‌کنندگان کنوانسیون و نیز به امین اسناد جهت اطلاع اقدام خواهد نمود.
3 - اعضاء تمامی تلاش خود را به کار خواهند گرفت تا به اتفاق آراء در مورد اصلاحیه‌های پیشنهاد کنوانسیون به توافق برسند. اگر اتفاق آراء حاصل‌نشود و توافقی به دست نیاید اصلاحیه با رأی اکثریت سه چهارم اعضای حاضر و رأی‌دهنده در جلسه به تصویب خواهد رسید. اصلاحیه مصوب‌توسط دبیرخانه به اطلاع امین اسناد خواهد رسید که وی آن را برای پذیرش به تمامی اعضاء اعلام خواهد نمود.
4 - اسناد پذیرش هر اصلاحیه نزد امین اسناد کنوانسیون سپرده خواهد شد.
اصلاحیه‌هایی که طبق بند (3) فوق به تصویب می‌رسند در روز نودم پس از‌تاریخ دریافت سند اعلام پذیرش حداقل سه چهارم اعضاء کنوانسیون برای اعضایی که آن را پذیرفته‌اند لازم‌الاجرا خواهد شد.
5 - اصلاحیه برای هر عضو دیگر در روز نودم پس از تاریخ تقدیم سند پذیرش اصلاحیه مذکور توسط آن عضو به امین اسناد لازم‌الاجرا خواهد شد.
6 - در این ماده "‌اعضاء حاضر و رأی‌دهنده" به معنی اعضایی است که حاضر بوده و رأی مثبت یا منفی می‌دهند.
‌ماده 16 - تصویب و اصلاح ضمائم کنوانسیون:
1 - ضمائم کنوانسیون یکی از قسمتهای لاینفک آن می‌باشد، مگر اینکه به نحو دیگری صریحاً پیش‌بینی شده باشد. ارجاع به کنوانسیون به معنی ارجاع‌به هر یک از ضمائم آن نیز می‌باشد. بدون خدشه به موارد مذکور در جزء (ب) بند (2) و بند (7) ماده (14) این ضمائم محدود به لیستها و فرم‌ها و هر‌نوع برگه تشریحی دیگر با ماهیت علمی، فنی، تشریفاتی یا سازمانی می‌باشند.
2 - ضمائم کنوانسیون می‌بایست طبق تشریفات مذکور در بندهای (2)، (3) و (4) ماده (15) پیشنهاد شده و به تصویب برسند.
3 - ضمیمه‌ای که طبق بند (2) فوق تصویب شده شش ماه پس از اعلام تصویب آن به اعضاء توسط امین اسناد برای تمام اعضاء به جز اعضایی که در‌طی این دوره عدم پذیرش ضمیمه از سوی خود را به صورت کتبی به امین اعلام نموده باشند لازم‌الاجرا خواهد شد. این ضمیمه برای اعضایی که‌اعلامیه عدم پذیرش خود را پس می‌گیرند در روز نودم پس از تاریخ وصول اعلامیه پس گرفته اعلامیه عدم پذیرش توسط امین اسناد لازم‌الاجرا خواهد‌شد.
4 - پیشنهاد، تصویب و لازم‌الاجراشدن اصلاحیه‌های ضمایم کنوانسیون مشمول همان تشریفاتی است که برای پیشنهاد، تصویب و لازم‌الاجرا شدن‌ضمایم طبق بندهای (2) و (3) فوق به کار گرفته می‌شود.
5 - چنانچه تصویب یک ضمیمه یا اصلاحیه یک ضمیمه متضمن اصلاح کنوانسیون باشد آن یا اصلاحیه ضمیمه تا زمانی که اصلاحیه کنوانسیون‌لازم‌الاجرا نشده باشد نخواهد بود.
‌ماده 17 - پروتکل‌ها:
1 - کنفرانس اعضاء می‌تواند در هر یک از نشست‌های عادی خود پروتکل‌هایی را برای کنوانسیون تصویب نماید.
2 - متن هر پروتکل پیشنهادی حداقل شش ماه قبل از برگزاری نشست مربوطه توس دبیرخانه با اطلاع اعضاء خواهد رسید.
3 - شرایط لازم‌الاجرا شدن هر پروتکل در همان سند تعیین خواهند شد.
4 - فقط اعضاء کنوانسیون می‌توانند عضو پروتکل‌ها گردند.
5 - تصمیم‌ها طبق هر پروتکل فقط توسط اعضای پروتکل مربوطه اخذ می‌شوند.
‌ماده 18 - حق رأی:
1 - هر عضو کنوانسیون دارای یک رأی می‌باشد مگر در مواردی که در بند (2) زیر عنوان شده است.
2 - سازمان‌های منطقه‌ای همبستگی اقتصادی در امور مربوطه خود تعداد رأی برابر با تعداد کشورهای عضو خود که عضو کنوانسیون نیز هستند‌خواهند داشت. چنین سازمانی در صورتی که هر یک از کشورهای عضو آن از حق رأی خود استفاده نماید اقدام به استفاده از حق رأی خود نخواهد‌نمود، عکس این امر نیز صادق است.
‌ماده 19 - امین اسناد:
‌دبیر کل سازمان ملل متحد امین اسناد کنوانسیون و پروتکل‌هایی است که طبق ماده (17) تصویب می‌شوند.
‌ماده 20 - امضاء:
‌این کنوانسیون جهت امضاء کشورهای عضو سازمان ملل متحد یا هر یک از آژانس‌های تخصصی آن یا کشورهای عضو اساسنامه دیوان دادگستری‌بین‌المللی و سازمان‌های منطقه‌ای همبستگی اقتصادی در طول کنفرانس سازمان ملل متحد در مورد محیط زیست و توسعه که در ریودوژانیرو برگزار‌می‌گردد و سپس در مقر سازمان ملل متحد در نیویورک از 1371.3.30 الی 1372.3.29 (20 ژوئن 1992 الی 19 ژوئن 1993) مفتوح خواهد بود.
‌ماده 21 - ترتیبات موقت:
1 - وظایف دبیرخانه که در ماده (8) عنوان گردیده است به صورت موقت توسط دبیرخانه‌ای که طی قطعنامه شماره 45.212 مورخ 1369.9.30 (21‌دسامبر 1990) مجمع عمومی سازمان ملل متحد ایجاد شده است به اجرا در خواهند آمد که این امر تا پایان اولین نشست کنفرانس اعضاء به طول‌خواهد انجامید.
2 - ریاست دبیرخانه موقت مذکور در بند (1) فوق همکاری نزدیکی به هیأت بین‌الدولی تغییرات آب و هوا خواهد داشت تا اطمینان حاصل شود که‌می‌تواند جوابگوی مشاوره‌های علمی و فنی مورد نظر باشد. مشاوره مذکور را می‌توان از سایر مؤسسات علمی مربوطه نیز دریافت نمود.
3 - تشکیلات زیست محیطی جهانی برنامه توسعه سازمان ملل متحد، برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد و بانک بین‌المللی ترمیم و توسعه به‌صورت موقت انجام عملیات ترتیبات مالی مذکور در بند (11) را بر عهده خواهند داشت. در این رابطه تشکیلات زیست محیطی جهانی باید مورد‌بازسازی ساختاری مناسب قرار گرفته و عضویت آن به صورت جهانی درآید تا بتواند پاسخگوی الزامات ماده (11) باشد.
‌ماده 22 - تصویب، پذیرش، تأیید یا الحاق:
1 - کنوانسیون منوط به تصویب، پذیرش، تأیید یا الحاق کشورها و سازمان‌های منطقه‌ای همبستگی اقتصادی خواهد بود. کنوانسیون از روز بعد از‌امضاء برای الحاق مفتوح خواهد بود. اسناد مربوط به تصویب، پذیرش، تأیید یا الحاق نزد امین اسناد کنوانسیون سپرده خواهند شد.
2 - هر سازمان منطقه‌ای همبستگی اقتصادی که عضو کنوانسیون شود و هیچ یک از کشورهای آن عضو کنوانسیون نباشد متعهد به انجام کلیه تعهدات‌کنوانسیون خواهد بود. در صورتی که یک یا چند کشور عضو سازمان مذکور، عضو کنوانسیون نیز باشند، سازمان مربوطه و کشورهای عضو آن در مورد‌مسئولیت‌های خود برای انجام تعهدات موضوع این کنوانسیون تصمیم خواهند گرفت. در چنین مواردی، سازمان مربوطه و کشورهای عضو آن‌نمی‌توانند مشترکاً اقدام به استفاده از حقوق خود در این کنوانسیون نمایند.
3 - سازمان‌های منطقه‌ای همبستگی اقتصادی در اسناد مربوط به تصویب، پذیرش، تأیید یا الحاق خود اقدام به اعلام حدود صلاحیت خود در رابطه با‌امور تحت نظارت کنوانسیون خواهند نمود. این سازمان‌ها همچنین هر گونه اصلاح قابل توجه در حدود صلاحیت خود را به امین اسناد کنوانسیون‌اطلاع خواهند داد که متعاقباً توسط وی به اطلاع اعضاء خواهد رسید.
‌ماده 23 - لازم‌الاجرا شدن:
1 - کنوانسیون در روز نودم پس از دریافت پنجاهمین سند تصویب، پذیرش، تأیید یا الحاق لازم‌الاجرا خواهد شد.
2 - برای هر کشور یا سازمان منطقه‌ای همکاری اقتصادی که پس از دریافت پنجاهمین سند تصویب، پذیرش، تأیید یا الحاق اقدام به تصویب، پذیرش،‌تأیید یا الحاق به کنوانسیون نماید لازم‌الاجرا شدن کنوانسیون از روز نودم پس از ارائه سند تصویب، پذیرش، تأیید و الحاق آن سازمان یا کشور آغاز‌خواهد شد.
3 - در بندهای (1) و (2) فوق، هر یک از اسنادی که توسط سازمان‌های منطقه‌ای همبستگی اقتصادی ارائه شود علاوه بر اسناد ارائه شده از سوی‌کشورهای عضو آن سازمان در نظر گرفته نخواهد شد.
‌ماده 24 - حق شرط:
‌هیچگونه حق شرطی را نمی‌توان برای کنوانسیون قائل شد.
‌ماده 25 - کناره‌گیری:
1 - در هر زمان پس از سه سال از تاریخی که کنوانسیون برای یک عضو لازم‌الاجرا گردیده، آن عضو می‌تواند با اعلام کتبی به امین اسناد کنوانسیون از‌کنوانسیون کناره‌گیری نماید.
2 - این گونه کناره‌گیری یک سال پس از دریافت اعلام کناره‌گیری عضو توسط امین اسناد کنوانسیون یا هر زمان بعدی که در اعلامیه کناره‌گیری عنوان‌شده باشد لازم‌الاجرا خواهد شد.
3 - هر عضوی که از کنوانسیون کناره‌گیری نماید، چنین تلقی خواهد شد از پروتکل‌های کنوانسیون نیز که عضو آن‌ها می‌باشد کناره‌گیری نموده است.
‌ماده 26 - متون معتبر:
‌نسخه‌های اصلی این کنوانسیون به زبان‌های عربی، چینی، انگلیسی، فرانسوی، روسی و اسپانیایی از اعتبار یکسان برخوردار بوده و نزد دبیر کل سازمان‌ملل متحد سپرده خواهند شد.
‌ما امضاء‌کنندگان زیر که دارای اختیار مجاز می‌باشیم با رویت موارد فوق اقدام به امضاء این کنوانسیون نموده‌ایم.
‌انجام شده در نیویورک، نوزدهم اردیبهشت ماه یک هزار و سیصد و هفتاد و یک هجری شمسی مطابق با نهم ماه مه یک هزار و نهصد و نود و دو‌میلادی.
‌ضمیمه 1 ‌استرالیا - اتریش - بیلوروسی* - بلژیک - بلغارستان* - کانادا - چک‌واسلواکی* - دانمارک - جامعه اقتصادی اروپا - استونی* - فنلاند - فرانسه -‌آلمان - یونان - مجارستان* - ایسلند - ایرلند - ایتالیا - ژاپن - لاتوی *- لیتوانی* - لوکزامبورگ - هلند - زلاندنو - نروژ - لهستان* - پرتقال -‌رومانی* - فدراسیون روسیه* - اسپانیا - سوئد - سویس - ترکیه - اوکراین *- بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی - ایالات متحده آمریکا.
*>>‌پاورقی: کشورهایی که فرآیند حرکت به سمت اقتصاد بازار را طی می‌کنند.