زیر مجموعه ها
قانون اجازه الحاق دولت ایران به سازمان بهداشت جهانی
اطلاعات بیشتر قانون | |||
---|---|---|---|
تصویب شده | مصوبات مجلس شورا | ||
تاریخ تصویب | 1327/02/01 | ||
تاریخ امضا | 1327/03/13 | ||
تاریخ انتشار | 1327/04/03 | ||
شناسه | B8935004-FB41-43DF-BB16-EA21FB16A2E8 | ||
ماده | 1 | ||
بند | 4 | ||
وضعیت | منسوخ نشده | ||
شماره ثبت روزنامه رسمی | 976 | ||
شماره چاپ | 1 | ||
شماره دوره | 15 | ||
شماره جلد | 1 | ||
شماره صفحه | 185 |
قانون اجازه الحاق دولت ایران به
سازمان بهداشت جهانی
مصوب اول خرداد ماه 1327
ماده واحده - مجلس شورای ملی قبولی دولت ایران را نسبت به چهار سند ضمیمه تنظیم
شده در کنفرانس بینالمللی بهداشت "که در 29 تیر ماه1325 در نیویورک تشکیل و در
تاریخ 31 مرداد 1326 خاتمه یافته" و اسناد آن به امضاء نمایندگان دولت شاهنشاهی
ایران رسیده به قرار ذیل:
1 - سند نهایی کنفرانس بینالمللی بهداشت.
2 - اساسنامه سازمان بهداشت جهانی.
3 - آییننامه تأسیس کمیسیون موقت سازمان بهداشت جهانی.
4 - پروتکل مربوط به اداره بینالمللی بهداشت عمومی.
تأیید و تصویب مینماید.
این قانون که مشتمل بر یک ماده و متن اسناد ضمیمه است در جلسه اول خرداد ماه یک
هزار و سیصد و بیست و هفت به تصویب مجلس شورای ملیرسید.
رییس مجلس شورای ملی - رضا حکمت
سند نهایی کنفرانس بینالمللی بهداشت
کنفرانس بینالمللی بهداشت که مأمور برقراری یک سازمان بینالمللی بهداشت از طرف
شورای اقتصادی و اجتماعی ملل متحد بود به موجب قطعنامهمورخ 15 فوریه 1946 که به
قرار زیر است تشکیل گردید:
شورای اقتصادی و اجتماعی با اتخاذ سند اعلامیهای که متفقاً از طرف هیئتهای
نمایندگی برزیل و چین در سانفرانسیسکو راجع به کنفرانس بینالمللیبهداشت پیشنهاد
شد و به اتفاق آراء مورد تصویب واقع گردید و از لحاظ این که یک اقدام بینالمللی
در قسمت بهداشت عمومی به فوریت لازم است:
1 - تصمیم میگیرد یک کنفرانس بینالمللی که مأمور مطالعه حدود دستگاه عملیات
بینالمللی که در قسمت بهداشت عمومی به عمل میآید همچنینپیشنهادهای دائر به
ایجاد یک سازمان واحد بینالمللی ملل متحد برای بهداشت عمومی باشد تشکیل بدهد.
2 - از اعضای ملل متحد درخواست میکند که متخصصینی در قسمت بهداشت عمومی به سمت
نمایندگان خود به کنفرانس اعزام دارند.
3 - یک کمیسیون فنی مقدماتی مأمور تهیه طرح و دستور کار و تهیه پیشنهادها برای
ملاحظه کنفرانس تشکیل میدهد و برای ایجاد کمیسیون مزبورمتخصصین زیرین یا جانشین
آنان را تعیین میکند:
1) آرژانتین ......
2) بلژیک ......
3) برزیل ......
4) کانادا ......
5) چین ...... (جانشین ......)
6) چکسلواکی ......
7) مصر ......
8) فرانسه ...... (جانشین ......)
9) یونان ......
10) هندوستان ...... (جانشین ......)
11) مکزیک ......
12) نروژ ......
13) لهستان ......
14) انگلستان ...... (جانشین ......)
15) کشورهای متحد آمریکا .......(جانشین ......)
16) یوگسلاوی ......
به عنوان مشاور نمایندگان ذیل را تعیین میکند:
اداره بهداشت "پانامریکن"
اداره بینالمللی بهداشت عمومی.
سازمان بهداشت جامعه ملل و "اونرا"
4 - کمیسیون فنی مقدماتی را دعوت میکند در پاریس منتها در 15 مارس 1946 تشکیل
یابد و گزارش خود را ( متضمن طرح و دستور جلسه وپیشنهادها) که باید به اعضای ملل
متحد و شورا منتها تا اول مه 1946 تسلیم گردد تقدیم نماید.
5 - تصمیم میگیرد که کلیه نظریات و عقایدی را که ممکن است در جریان دومین دوره
اجلاسیه خود راجع به گزارش کمیسیون فنی مقدماتی ابرازنماید به کنفرانس بینالمللی
بهداشت که در نظر گرفته شده است ابلاغ گردد.
6 - به دبیر کل مأموریت میدهد که منتها تا 20 ژوئن 1946 کنفرانس را تشکیل دهد و
محل انعقاد آن را با مشورت رییس شورا انتخاب نماید. اعلامیهراجع به تشکیل کنفرانس
بینالمللی بهداشت به اتفاق آراء در کنفرانس ملل متحد در باب سازمان بینالمللی
منعقد در سانفرانسیسکو تصویب گردید.
کنفرانس بینالمللی بهداشت از تاریخ 19 ژوئن تا 22 ژوئیه 1946 در شهر نیویورک
تشکیل یافت.
دول کشورهای مذکوره ذیل در کنفرانس نمایندگی داشتهاند: (51 کشور)
آرژانتین - استرالیا - بلژیک - بلیویا - برزیل - روسیه سفید - کانادا - شیلی -
چین - کلمبیا - کاستاریکا - کوبا - چکسلواک - دانمارک - جمهوریدومنیکن - اکوادور
- مصر - سانسالوادر - حبشه - فرانسه - یونان - گواتمالا - هائیتی - هندوراس - هند
- ایران - عراق - لبنان - لیبریا -لوکزامبورگ - مکزیک - هلند - زلاند جدید -
نیکاراگوا - نروژ - پاناما - پاراگوئه - پرو - لهستان - فیلیپین - عربی سعودی -
سوریه - ترکیه -اوکراین - روسیه - افریقای جنوبی - انگلستان - امریکا - اوروگوئه
- ونزوئلا - یوگسلاو.
از دول کشورهای ذیل ناظرینی در کنفرانس داشتهاند (13 کشور)
آلبانی - اتریش - بلغار - ایرلند - فنلاند - هنگری - ایسلند - ایتالیا - پرتغال -
سیام - سوئد - سوئیس و ماوراء اردن.
از دول کشورهای ذیل دعوت شده بودند ناظرینی به کنفرانس اعزام دارند ولی
نمایندگانی در آن نداشتند.
افغانستان - رومانی - یمن. (3 کشور)
مقامات بازرس متحدین در آلمان و در ژاپن و کره ناظرینی در کنفرانس داشتند: (3
کشور).
سازمانهای بینالمللی ذیل ناظرینی در کنفرانس داشتند:
سازمان ارزاق و فلاحتی - سازمان بینالمللی موقت هواپیمایی کشوری - سازمان
بینالمللی کار (انسکو) - اتحادیه جمعیتهای صلیب سرخ"انرا" -اداره بینالمللی
بهداشت عمومی - اداره بهداشت اتحاد امریکا - اتحادیه جهانی سندیکاها. کنفرانس
پیشنهادهایی را که در اختیار داشت وقطعنامههایی را که از طرف کمیسیون مقدماتی
فنی خبرهها اتخاذ شده بود به عنوان اساس مذاکرات برای اساسنامه سازمان جهانی مورد
استفاده قرارداد. کمیسیون بر طبق قطعنامه شورای اقتصادی و اجتماعی مورخ 15 فوریه
1946 تأسیس یافته بود و نیز عدهای پیشنهاد از طرف دول سازمانهایمختلفه به
کنفرانس تقدیم گردید. از مذاکرات کنفرانسی که در مسودهها و گزارشهای کمیسیونهای
فرعی مربوطه و همچنین در مسودهها و گزارشهای دوره اجلاسیه عمومی به ثبت رسیده
اسناد ذیل که به طور جداگانه امضا شدهاند به وجود آمده است.
اساسنامه سازمان جهانی بهداشت.
موافقتنامه برای تأسیس یک کمیسیون موقت سازمان جهانی بهداشت.
پروتکل راجع به اداره بینالمللی بهداشت عمومی.
کنفرانس قطعنامه ذیل را اتخاذ کرده است:
کنفرانس از اقداماتی که قبلاً از طرف دبیر کل ملل متحد برای تأمین وسائل لازم به
منظور ادامه فعالیتهایی که به عهده سازمان بهداشت جامعه ملل استبه طوری که به
موجب قطعنامه 75 کمیسیون مقدماتی فنی مورخ پنجم آوریل 1944 توصیه گردیده است با
رضایت خاطر اتخاذ سند کرده و برایاحتراز از این که دو اداره تواماً کار یک اداره
را انجام ندهند از دبیر کل ملل متحد تقاضا میکند که همین که امکانپذیر گردید
کارهای سازمان بهداشتملل متحد را به کمیسیون موقت سازمان جهانی انتقال دهد.
در شهر نیویورک در تاریخ 22 ژوئیه 1944 در یک نسخه به زبان انگلیسی و چینی و
اسپانیولی و فرانسه و روسی که بالسویه دارای اعتبار است تحریریافت. متنهای اصلی
در آرشیو ملل متحد گذارده خواهد شد. دبیر کل ملل متحد سواد مصدق به هر یک از دولی
که در کنفرانس نمایندگی داشتهاندخواهد فرستاد:
اساسنامه سازمان بهداشت جهانی
دولی که عضویت این مجمع را دارا هستند اعلام میدارند که با موافقت با منشور ملل
متحد اصول زیرین اساس سعادت ملل و سازگاری روابط و تأمینامنیت آنها میباشد.
سلامتی مبنی است بر رفاه کامل جسم و روح جامعه و صرفاً عبارت از فقدان ناخوشی یا
ناتندرستی نیست.
یکی از حقوق اساسی هر ذیروحی این است که به بهترین حالت رفاه و سلامتی دسترسی
یابد و اختلاف نژاد و مذهب و عقاید سیاسی و وضعاقتصادی و اجتماعی مانع از حصول
بدین مقصد نباید باشد. سلامتی کلیه ملل شرط اساسی صلح و امنیت جهانی است و رسیدن
به این شرط بدون همکاریجدی اشخاص و دول امکانپذیر نیست.
نتایج حاصله از این همکاری به منظور بهبود و صیانت سلامتی برای هر کس ذیقیمت است.
عدم تساوی کشورهای مختلف در بهبود سلامتی و مبارزهبر علیه امراض مخصوصاً امراض
ساریه خطری است که عامه را تهدید میکند.
پرورش افراد سالم دارای اهمیتی است عظیم و ایجاد قوهای که مجال بدهد انسان با
محیطی که دائماً در تغییر و تبدیل میباشد زندگی کند شرط اساسیپرورش است.
مستفید شدن تمامی دول از معلومات و تجارب علمی و طبی و معرفهْْ الروحی نیز شرط
اصلی نیل به عالیترین مدارج سلامتی است.
تنویر افکار عامه و همکاری علمی بین عموم مردم اهمیتی اصلی در بهبود حال مردم و
سلامتی ملل دارد.
حکومتها مسئول حفظ سلامتی ملل خودشان هستند و نمیتوانند از عهده آن مسئولیت بر
آیند مگر آن که اقدامات صحی و اجتماعی متناسبی به عملآورند.
با قبول کردن این اصول برای همکاری به منظور بهبود و حفظ سلامت تمام ملل دولت
امضاکننده با این اساسنامه موافقت خودشان را اعلام و به موجب این اساسنامه بنای
سازمان بهداشت جهانی را به عنوان مؤسسه مخصوص ملل متحد اظهارمیدارند:
فصل اول - مقصود
ماده 1 - مقصود سازمان بهداشت جهانی (که ذیلاً سازمان نامیده میشود) عبارت است
از بالا بردن سطح سلامتی تمام افراد بشر به بلندترین مدارجممکنه.
فصل دوم - وظایف
ماده 2 - برای نیل به مقصود وظایف ذیل را سازمان به عهده میگیرد:
الف - اموری را که مربوط به سلامتی است و جنبه بینالمللی دارد این سازمان اداره
میکند و به آنها ترتیب و نظم میدهد.
ب - برقراری و حفظ همکاری عملی با ملل متحد و مؤسسات وابسته و ادارات دولتی
بهداشتی و گروههای فنی و سایر سازمانهایی که به نظر لازمبیاید.
ج - کمک به حکومتهایی که برای تقویت سرویسهای بهداشتی خود استعانت بطلبند.
د - تهیه معاونتهای فنی مخصوص و در موارد فوری مساعدتهای لازم به حکومتهایی که
درخواست این معاونتها و مساعدتها را بنمایند.
ه - بنا به تقاضای ملل متحد تهیه یا کمک در تهیه سرویسهای بهداشتی و کمک به
گروههای مخصوص از قبیل مللی که در تحت قیمومیت میباشند.
و - ایجاد و ادامه سرویسهای اداری و سرویسهای فنی که لازم به نظر برسند منجمله
سرویسهای مربوط به اپیدمیولژی و سرویسهای آمار.
ز - تقویت و توسعه اقدامات برای مرتفع ساختن امراض ساریه و غیر ساریه و غیره.
ح - تقویت اقدامات برای جلوگیری از خسارت ناشیه از سوانح و وقایع در این مورد اگر
ضرورت اقتضا کرد با سایر مؤسسات اشتراک مساعی خواهدشد.
ط - تقویت و در صورت لزوم همکاری با سایر بنگاههای ذیتخصص برای بهبودی تغذیه و
مسکن و بهداشت و تفریحها و بهبود شرایط اقتصادی و کار و هرنوع دیگر از عوامل صحی
مربوط به محیط زندگی.
ی - مساعد نمودن اشتراک مساعی بین گروههای علمی و گروههای حرفهای که در اعتلاء و
ترقی بهداشت و سلامتی بذل جهد میکنند.
ک - تهیه طرحهای قرارداد و مقاولات و پیمانها و دادن توصیهها و سفارشات درباره
مسائل بینالمللی بهداشت و انجام اقداماتی که منظور و مقصودسازمان را تعیین
نماید.
ل - ترقی و پیشرفت دادن به اقداماتی که با بهداشت و رفاه حال مادران و فرزندان
مساعد باشد و مساعد نمودن استعداد آنها با زندگانی در محیطی که درشرف تغییر و
تکامل دائمی است.
م - مساعد نمودن هر فعالیتی در زمینه بهداشت و سلامتی معنوی و اخلاقی مخصوصاً
فعالیتهایی که موجب روابط حسنه و سازگاری بین ابناء بشرباشد.
ن - تقویت و راهنمایی هر نوع تحقیق و پژوهشی که مربوط به سلامتی و بهداشت باشد.
س - بهبود تعلیم و آموزش برای تهیه مأمورین بهداری و مباشرین صحی و پزشکان و سایر
فنون وابسته به آنها.
ع - مطالعه و شناساندن اصول فنی اداری و اجتماعی بهداشت عمومی و مواظبتهای طبی چه
برای جلوگیری از مرض و چه برای شفای درد وشناساندن سرویسهای مریضخانهای و امنیت
اجتماعی در این مورد اگر ضرورت اقتضا نمود از طلب کمک مؤسسات ذیتخصص دریغ نخواهد
شد.
ف - دادن هر گونه اطلاعات و هر نوع نصیحت و اندرز و هر قسم مساعدت در زمینه
بهداشت.
ص - سعی در تنویر افکار عامه از لحاظ صحی بین تمام ملل.
ق - در صورت لزوم تهیه و اصلاح فهرست بینالمللی جهات مرگ و تعلیم بهداشت عمومی.
ر - در صورت ضرورت و در حدود توانایی متحدالشکل نمودن سبک تشخیص امراض.
ش - توسعه ایجاد تشویق میزانهای بینالمللی درباره غذا و محصولات علمالحیات و
محصولات دوایی و ترکیبات متشابه آن.
ت - توسل به هر اقدامی که نیل به مقصود سازمان را تعیین نماید.
فصل سوم - اعضاء و اعضاء وابسته
ماده 3 - هر دولتی میتواند عضویت سازمان را تقاضا کند.
ماده 4 - دول عضو ملل متحد میتوانند با امضاء کردن این اساسنامه و یا قبول نمودن
آن بر طبق مقررات فصل نوزدهم و طبق قوانین اساسی خود عضوشوند.
ماده 5 - از دولی که دعوت شده است ناظری به کنفرانس بینالمللی بهداشت که در 1946
در نیویورک منعقد میشود اعزام دارند این قبیل دولمیتوانند با امضاء کردن
اساسنامه حاضر و یا با قبول کردن این اساسنامه به هر نحوی که میل دارند به موجب
مقررات فصل نوزده و با رعایت قوانیناساسی خود به عضویت قبول شوند به این شرط که
امضاء آنها یا قبولی آنها قبل از اولین دوره اجلاسیه مجمع عمومی بهداشت قطعیت
پذیرد.
ماده 6 - گذشته از شرایط هر نوع موافقتنامهای که بعدها بین ملل متفقه و سازمان
به عمل خواهد آمد و مطابق فصل شانزده به تصویب خواهد رسیددولی که بر طبق مقررات
مواد 4 و 5 عضو سازمان نشدهاند در صورتی میتوانند به عضویت پذیرفته شوند که
تقاضای آنها به اکثریت عادی مجمعبهداشت قبول شود.
ماده 7 - اگر یکی از دول عضو تعهدات مالی خود را نسبت به سازمان انجام نداد و یا
به ملاحظات استثنایی دیگر مجمع بهداشت میتواند اگر مقتضیدانست مزایایی که وابسته
به حق رأی آن دولت است معلق سازد و از سرویسهایی که بهرهمند میشود او را محروم
بدارد. مجمع بهداشت حق داردهمان مزایای مربوط به حق رأی و سرویسها را ثانیاً
برقرار نماید.
ماده 8 - سرزمینها یا عدهای از سرزمینهایی که مسئولیت اداره روابط بینالمللی
خودشان را بر عهده ندارند میتوانند به عنوان عضو وابسته در مجمعبهداشت پذیرفته
شوند به این شرط که تقاضای این سرزمینها یا عدهای از این سرزمینها از طرف عضو یا
مقام دیگری که مسئولیت اداره روابط بینالمللیآنها را در دست دارد به عمل آید.
نمایندگان اعضاء وابسته به مجمع عمومی بهداشت باید دارای صلاحیت فنی در مسائل صحی
باشند و باید از بینجمعیت بومی انتخاب شوند. حقوق و حدود آنها و تعهدات اعضاء
وابسته از طرف مجمع عمومی بهداشت تعیین خواهد شد.
فصل چهارم - دستگاههای مربوط به کار
ماده 9 - وظائف و تکالیف سازمان را مقامات زیرین انجام میدهند:
الف - مجمع بهداشت جهانی که منبعد مجمع بهداشت نامیده میشود.
ب - شورای اجرایی که منبعد شورا نامیده میشود.
ج - دبیرخانه.
فصل پنجم - مجمع بهداشت جهانی
ماده 10 مجمع بهداشت از نمایندگان دولی که عضویت دارند تشکیل میشود.
ماده 11 - هر دولت عضو حداکثر دارای سه نماینده است که یکی از آنها از طرف دولت
عضو به عنوان رییس معرفی میشود این نمایندگان باید ازصالحترین اشخاص که از نظر
فنی تخصص در امور بهداشت دارند انتخاب شده باشند و بهتر است که نماینده وزارت
بهداری دولت عضو باشند.
ماده 12 - اعضاء علیالبدل و مشاورین نیز میتوانند با هیأت این نمایندگی همراه
باشند.
ماده 13 - جلسه معمولی و عادی مجمع بهداشت سالی یک بار منعقد میشود و جلسه
فوقالعاده به هر اندازه که مقتضیات ایجاب نماید تشکیلخواهد گردید. جلسات
فوقالعاده بنا بر تقاضای شورا و یا بنا بر تقاضای اکثریت دول عضو تشکیل میگردد.
ماده 14 - مجمع بهداشت در ضمن هر جلسه سالیانه مملکت یا ناحیهای را که جلسه بعد
باید در آن تشکیل شود انتخاب میکند و شورا بعداً محل راتعیین میکند. محلی را که
باید در آن جلسه فوقالعاده تشکیل شود شورا تعیین مینماید.
ماده 15 - پس از مشاوره با دبیر کل ملل متحد شورا تاریخ هر جلسه سالیانه و هر
جلسه فوقالعاده را تعیین میکند.
ماده 16 - مجمع بهداشت رییس و سایر صاحبمنصبان را در ابتدای هر جلسه سالیانه
انتخاب میکند و آنها وظایف خودشان را تا انتخاب جانشینانخود انجام میدهند.
ماده 17 - مجمع بهداشت نظامنامه خود را تدوین میکند.
ماده 18 - وظایف مجمع بهداشت عبارتند از:
الف - تعیین خط مشی سازمان.
ب - انتخاب دولی که برای عضویت شورا باید یک نفر نماینده تعیین نمایند.
ج - تعیین مدیر کل.
د - مطالعه و تصویب گزارشها و عملیات شورا و مدیر کل و دادن دستورهای لازم به
شورا در صورتی که اتخاذ بعضی تصمیمات و اجراء بعضیتحقیقات لازم باشد و تقاضای
وصول گزارشهایی که ضروری به نظر برسد.
ه - ایجاد کمیسیونهایی که برای عملیات سازمان ضروری باشد.
و - نظارت در سیاست مالی سازمان و بحث در بودجه و تصویب آن.
ز - دادن تعلیمات به شورا و مدیر کل برای جلب توجه دول عضو و سازمانهای
بینالمللی و دولتی و غیر دولتی نسبت به هر موضوعی که مربوط بهامور بهداشت باشد و
مجمع بهداشت آن را مفید تشخیص بدهد.
ح - دعوت کردن از هر سازمان بینالمللی یا ملی دولتی یا غیر دولتی که عهدهدار
مسئولیتی شبیه به مسئولیت سازمان باشد برای تعیین نمایندگان جهتحضور در جلسات یا
کمیسیونها یا کنفرانسهایی که در تحت سیاست سازمان تشکیل میشود این قبیل اعضاء حق
رأی نخواهند داشت. اگر دعوت ازسازمانهای ملی به عمل آید صدور دعوتنامه منوط به
موافقت دولت مربوطه میباشد.
ط - مطالعه در توصیهها و سفارشاتی که مربوط به بهداشت است و از طرف مجمع عمومی و
یا شورای اقتصادی و اجتماعی یا شوراهای امنیت و قیمومت ملل متحد به عمل میآید و
آگاه نمودن آنها از اقداماتی که سازمان برای اجرای آن سفارشات به عمل آورده است.
ی - آگاه ساختن شورای اقتصادی و اجتماعی از هر قراری که بین سازمان ملل متحد داده
شده است.
ک - تصویب و تشویق ایجاد مطالعات و تتبعات در زمینه بهداشت و از این حیث استفاده
نمودن از اعضاء و پرسنل سازمان و ایجاد مؤسساتی که برایاین تحقیقات مفید باشد و
یا همکاری با مؤسسات رسمی و غیر رسمی هر دولت عضو با موافقت دولت مربوطه.
ل - ایجاد هر نوع مؤسسه را که مقتضی بدانند.
م - اتخاذ هر تصمیمی که اجرای منظور سازمان را تأمین نماید.
ماده 19 - مجمع بهداشت اختیار دارد هر نوع مقاولهنامه و قراردادی که مربوط به هر
موضوعی که در صلاحیت سازمان میباشد تهیه و تصویب نماید- اکثریت دو ثلث مجمع
بهداشت برای تصویب مقاولهنامهها و قراردادها ضروری است. برای هر یک از دول عضو
هنگامی که آن را طبق قوانین جاریهخود تصویب نمود قابل اجرا است.
ماده 20 - هر دولت عضو متعهد است در مدت 18 ماه پس از تصویب این قرارداد یا
مقاولهنامه از طرف مجمع بهداشت اقداماتی را که مربوط به قبولیاین قراردادها است
به عمل آورد - هر دولت عضو اقداماتی را که به عمل آورده است به مدیر کل ابلاغ و
اعلام خواهد نمود و اگر این قرارداد یامقاولهنامه را در مدت مقرر تصویب ننمود
اظهارنامهای که جهات عدم تصویب آن را حاوی است تقدیم خواهد نمود. در صورت قبول هر
دولت عضومتعهد میشود که بر طبق فصل چهاردهم یک گزارش سالیانه به مدیر کل تقدیم
کند.
ماده 21 - مجمع بهداشت اختیار دارد آییننامهها و مقرراتی درباره مسائل ذیل
تدوین نماید:
الف - هر اقدام صحی و قرنطینهای و یا هر عملی که باعث جلوگیری سرایت مرضی از
کشوری به کشور دیگر گردد.
ب - فهرستهایی راجع به امراض و علل فوت و دستورهایی برای بهداشت عمومی.
ج - تهیه مقررات متحدی برای تشخیص امراض که آن مقررات به طور بینالمللی مجری
گردد.
د - تهیه مقیاسهای منظمی درباره پاکی و تأثیر مواد علمالحیاتی و دارویی و
محصولات مشابه آنها که در تجارت بینالمللی رایج میباشد.
ه - شرایط تبلیغ و انتشار محصولات دوایی و علمالحیاتی و محصولات مشابه آنها که در
تجارت بینالمللی رایج میباشد.
ماده 22 - آییننامههایی که در اجرای ماده 21 وضع و تدوین میشوند از طرف کلیه
دول عضو مجری میگردند به شرطی که موضوع تصویب آنها ازطرف مجمع بهداشت رسماً به
اطلاع عضو رسیده باشد. فقط اعضایی که در مدت مهلت مقرر عدم اجرای آنها را و یا با
رعایت پارهای احتیاطات دراجرای آنها را به مدیر کل اعلام دارند از اجرای
آییننامهها معاف میباشند.
ماده 23 - مجمع بهداشت حق دارد به دول عضو هر نوع سفارش و توصیهای را که در
صلاحیت سازمان باشد بنماید.
فصل ششم - شورای اجرایی
ماده 24 - شورای اجرایی از 18 نفر تشکیل میشود که هر یک نماینده یکی از دول عضو
خواهد بود. مجمع بهداشت با در نظر گرفتن تقسیمات عادلانهجغرافیایی از هر دولتی که
باید نمایندهای در شورا دارا باشد دعوت میکند و هر یک از این دول شخصی را که از
لحاظ فنی در مسائل بهداشت صالحباشد به آنجا گسیل میدارد. این شخص میتواند
جانشینها و مشاورینی همراه داشته باشد.
ماده 25 - اعضاء برای سه سال انتخاب میشوند و تجدید انتخاب نیر مجاز است ولی
درباره اعضایی که در اولین جلسه مجمع بهداشت انتخابشدهاند دوره عضویت شش نفر
آنها عبارت خواهد بود از یک سال و دوره مأموریت شش نفر دیگر عبارت خواهد بود از دو
سال و انتخاب آنها به وسیلهقرعه به عمل میآید.
ماده 26 - شورا لااقل سالی دو بار تشکیل میشود و محل انعقاد جلسات خود را قبلاً
تعیین میکند.
ماده 27 - رییس شورا از بین اعضاء انتخاب میشود و فوراً آییننامه خودش را تدوین
میکند.
ماده 28 - وظایف اعضاء از این قرار است:
الف - اجرای تصمیمات و دستورهای مجمع بهداشت.
ب - قوه اجرائیه مجمع بهداشت بر عهده شورا است.
ج - اجرای هر وظیفهای که از طرف مجمع بهداشت به او رجوع شود.
د - دادن عقیده خود به مجمع بهداشت درباره مسائلی که از طرف سازمان یا در اجرای
مقررات مقاولهنامهها و قراردادها و آییننامهها به مجمع بهداشت مراجعه میشود.
ه - مبتکراً و بالاستقلال پیشنهادات و نظریاتی به مجمع بهداشت دادن.
و - تهیه دستور جلسه برای جلسات مجمع بهداشت.
ز - تهیه و تدوین برنامههای کلی برای مدت معین کار و تقدیم آن برای مطالعه و
تصویب به مجمع بهداشت .
ح - مطالعه در هر امری که در حدود صلاحیت سازمان میباشد.
ط - اخذ هر تصمیم فوری که هر پیش آمد فوری آن را ایجاب نماید - در حدود وظائف و در
حدود توانایی مالی سازمان و مخصوصاً میتواند مدیر کل رامجاز نماید که اقدامات
لازم برای جلوگیری امراض ساریه به عمل آورد و یا دستگیری و کمک صحی به آسیب دیدگان
سوانح بنماید و هر تحقیق ومطالعه فوری را که مدیر کل یا یکی از دول عضو تقاضا
نماید به عمل آورد.
ماده 29 - شورا به نام مجمع بهداشت تمام وظایف و اختیاراتی را که مجمع دارا است
میتواند انجام دهد.
فصل هفتم - دبیرخانه
ماده 30 - دبیرخانه عبارت است از مدیر کل و اعضای فنی و اداری لازم برای سازمان.
ماده 31 - مدیر کل از طرف مجمع بهداشت و بنا به پیشنهاد شورا بر حسب مقرراتی که
مجمع وضع مینماید تعیین خواهد گردید. مدیر کل تابع شورابوده و ریاست فنی و اداری
سازمان را دارا میباشد.
ماده 32 - مدیر کل به مناسبت شغل خود دبیر مجمع شورا و کلیه کمیسیونها و
کمیتههای سازمان و کنفرانسهایی که از طرف سازمان مزبور تشکیلمیشود خواهد بود
نامبرده ممکن است این وظایف را به اشخاص دیگری محول نماید.
ماده 33 - مدیر کل یا نماینده او میتواند با موافقت اعضاء ترتیبی بدهد که او را
مجاز سازد که برای انجام وظایف خود دسترسی مستقیمی به اداراتمختلفه آنها مخصوصاً
به دوائر بهداشتی و سازمانهای بهداشتی ملی اعم از دولتی و غیر دولتی داشته باشد.
به علاوه مدیر کل میتواند ارتباط مستقیمیبا سازمانهای بینالمللی که فعالیت آنها
در حدود حوزه صلاحیت سازمان باشد پیدا کند. نامبرده ادارات محلی را نسبت به کلیه
مسائلی که مربوط بهقسمتهای تابعه آنها باشد مطلع خواهد ساخت.
ماده 34 - مدیر کل همهساله وضعیت مالی و بودجه تخمینی سازمان را به شورا تقدیم
خواهد نمود.
ماده 35 - مدیر کل کارمندان دبیرخانه را طبق آییننامه استخدامی که از طرف شورا
تدوین گردیده است تعیین خواهد نمود.
موضوع مهم در استخدام کارمند این است که جنبه سودمندی و درستی و بینالمللی بودن
دارالانشاء به حد اعلی محفوظ بماند به علاوه هنگام انتخابکارمند برای دبیرخانه
باید جهات جغرافیایی رعایت شود که حتیالامکان کارمندان از نقاط مختلفه جهان
انتخاب شوند.
ماده 36 - شرایط خدمت کارمندان سازمان حتیالامکان با شرایط کار مستخدمین سایر
سازمانهای ملل متحد برابری خواهد نمود.
ماده 37 مدیر کل و کارمندان دبیرخانه برای انجام وظایف خود نباید از هیچ دولت یا
مؤسسه خارج از سازمان کسب دستور نمایند و به علاوه باید ازانجام هر اقدامی که به
جنبه بینالمللی بودن آنها لطمه وارد سازد احتراز ورزند. هر یک از اعضاء سازمان به
نوبه خود تعهد مینماید که جنبه بینالمللیبودن مطلق مدیر کل و کارمندان را محترم
شمرده آنها را تخت نفوذ خود قرار ندهد.
فصل هشتم - کمیتهها
ماده 38 - شورا هر کمیتهای را که مجمع بهداشت لازم بداند تشکیل خواهد داد و
همچنین مبتکراً و یا بنا به پیشنهاد مدیر کل میتواند هر نوع کمیتههایدیگری را که
در حدود صلاحیت و یا برای اجرای مقاصد سازمان لازم باشد تشکیل دهد.
ماده 39 - شورا گاهگاه و در هر حال سالی یک مرتبه در لزوم ادامه کمیتهها تجدید
نظر خواهد نمود.
ماده 40 - شورا ممکن است ترتیب تشکیل کمیتههای مختلط و یا شرکت در کمیتههای
مختلط سایر مؤسسات و سازمانها را داده و همچنین میتوانددر کمیتههای سایر
سازمانها نماینده ارسال دارد.
فصل نهم - کنفرانسها
ماده 41 - مجمع بهداشت یا شورا میتواند کنفرانسهای محلی یا عمومی یا فنی و یا
هر کنفرانسی که جنبه اختصاصی برای مطالعه مسائل و قضایایمزبور به سازمان داشته
باشد تشکیل دهد و از بنگاههای بینالمللی برای شرکت در این کنفرانسها و از
بنگاههای ملی نیز با رضایت دولت مربوطه آنهادعوت نماید خواه آن بنگاهها جنبه ملی
داشته باشند خواه دارای جنبه دولتی - ترتیبات این مشارکت از طرف مجمع بهداشت با
شورا تعیین میگردد.
ماده 42 - شورا در صورتی که در این کنفرانسها خود را ذینفع بداند میتواند در
آنها مشارکت نماید.
فصل دهم - محل انعقاد
ماده 43 - محل انعقاد سازمان از طرف مجمع بهداشت و پس از مشاوره با ملل متحد
تعیین میگردد.
فصل یازدهم - موافقتهای منطقه
ماده 44 - الف - مجمع بهداشت گاه به گاه نواحی جغرافیایی را که در آن ایجاد یک
سازمان منطقه باشد تعیین مینماید.
ب - مجمع بهداشت میتواند با موافقت اکثریت دول عضو در ناحیه معینه یک سازمان
منطقه تأسیس نماید که احتیاجات مخصوص آن ناحیه را مرتفعسازد. در هیچ ناحیهای بیش
از یک سازمان منطقه نمیتوان تأسیس نمود.
ماده 45 - هر یک از سازمانهای منطقه بر طبق این اساسنامه عضو لاینفک سازمان خواهد
بود.
ماده 46 - هر یک از سازمانهای منطقه شامل یک کمیته منطقه و یک دفتر منطقه
میباشد.
ماده 47 - کمیتههای منطقه از نمایندگان دول عضو و از اعضاء وابسته ناحیه مربوطه
تشکیل میشود. اراضی و یا مجموعهای از اراضی یک ناحیه کهمسئول اداره روابط
بینالمللی خود نیستند و عضو وابسته نیز نمیباشند حق دارند در این کمیتههای محلی
نمایندگی و شرکت داشته باشند. نوع وحدود حقوق و وظایف این قبیل اراضی یا
مجموعهای از اراضی نسبت به کمیتههای منطقه از طرف مجمع بهداشت با مشورت دولت عضو
یا هرمقامی که مسئول اداره روابط بینالمللی آنها است و با مشورت دول عضو آن
ناحیه تعیین میشود.
ماده 48 - کمیتههای منطقه هر موقع و به هر اندازه که لازم باشد تشکیل میشود و
محل انعقاد هر جلسهای را تعیین مینماید.
ماده 49 - کمیتههای منطقه آییننامه خودشان را تعیین و تصویب میکند.
ماده 50 - وظایف کمیته منطقه از این قرار میباشد:
الف - تهیه برنامه و خط و مشی که صرفاً به مسائل منطقه مربوط باشد.
ب - نظارت در فعالیتهای دفتر منطقه.
ج - پیشنهاد به دفتر منطقه برای انعقاد کنفرانسهای فنی و هر نوع کار یا تحقیق و
مطالعه اضافی درباره مسائل بهداشتی و کسب نظر کمیته منطقه درمواردی که آن نظر
برای نیل به مقصود سازمان در آن منطقه مقتضی تشخیص گردد.
د - همکاری با کمیتههای منطقه مربوط ملل متفق و یا سایر بنگاههای ذیتخصص و یا
سایر سازمان بینالمللی محلی که با سازمان منافع مشترکی داراباشند.
ه - تقدیم نظریات به سازمان به وسیله مدیر کل درباره مسائل بینالمللی بهداشت که
اهمیت آن از حدود اختیارات کمیته محلی تجاوز نماید.
و - توصیه در اعطای اعتبارات منطقه اضافی از طرف حکومتهای نواحی مربوطه چنانچه
بودجه مرکزی سازمان برای انجام وظایف در آن ناحیه غیرممکن تشخیص شود.
ز - هر نوع وظیفه دیگری که از طرف مجمع بهداشت و یا شورا و یا مدیر کل به کمیته
منطقه رجوع میشود.
ماده 51 - دفتر منطقه که تحت ریاست مدیر کل سازمان قرار دارد یکی از ارکان اداری
کمیته منطقه است دفتر منطقه مضافاً مکلف است در حدود آنمنطقه تصمیمات مجمع بهداشت
و شورا را اجرا کند.
ماده 52 - رییس دفتر محلی عنوان ریاست منطقه را داشته و انتصاب او از طرف شورا با
موافقت کمیته محلی به عمل میآید.
ماده 53 - اعضاء دفتر منطقه بر طبق قراری که بین مدیر کل و مدیر منطقه داده
میشود تعیین میگردد.
ماده 54 - سازمان صحی (پانامریکن) که نماینده آن دفتر صحی (پانامریکن) خواهد
بود و کنفرانسهای صحی ( پانامریکن) و کلیه سازمانهای محلیبین دول دیگر که قبل
از تاریخ امضاء این اساسنامه به وجود آمدهاند در موقع مقتضی به سازمان ملحق
خواهند شد این الحاق به مجرد امکان و بهموجب اقدام مشترک مقامات صالحه به عمل
خواهد آمد.
فصل دوازدهم - بودجه و مخارج
ماده 55 - مدیر کل پیشبینیهای بودجه سالیانه سازمان را تهیه و به شورا تقدیم
میکند شورا نیز آن پیشبینیها را مطالعه نموده و به مجمع بهداشت میفرستدو اگر
نظری نسبت به آنها داشته باشد اظهار میدارد.
ماده 56 - با در نظر گرفتن حق انعقاد هر نوع موافقتنامه بین سازمان و ملل متحد
مجمع بهداشت پیشبینیهای بودجه را مطالعه و تصویب مینماید ومخارج را بین دول
عضو بر طبق میزانی که از طرف مجمع بهداشت تعیین گردد تقسیم مینماید.
ماده 57 - مجمع بهداشت یا شورا به نام مجمع بهداشت حق خواهد داشت عطایا و هدایایی
را که به سازمان تقدیم مینمایند پذیرفته و آنها را اداره کنند مشروط به آنکه
شرایط مربوط به این عطایا و اوقاف از طرف مجمع بهداشت یا شورا قابل قبول و با
مقصود خط مشی سازمان موافق باشند.
ماده 58 - برای تأمین مخارج فوری و جلوگیری از وقایع غیر مترقب اعتبار به خصوصی
در اختیار شورا گذاشته میشود.
فصل سیزدهم - ترتیب اخذ آراء
ماده 59 - هر یک از دول عضو حق یک رأی در مجمع بهداشت دارا خواهد بود.
ماده 60 - الف - تصمیمات مجمع بهداشت درباره مسائل مهم با اکثریت دو ثلث دول عضوی
که حاضر و در رأی شرکت میورزند گرفته میشود. اینمسائل عبارتند از:
تصویب عهدنامهها و پیمانها - تصویب قراردادهایی که سازمان ملل متحد را به
سازمانها و مؤسسات بین دول به موجب مواد 61 و 70 و 72 مرتبطمیسازد و اصلاح این
اساسنامه.
ب - تصمیمات درباره سایر مسائل حتی تعیین مواد اضافی که باید با اکثریت دو ثلث
تصویب شود به اکثریت ساده دول عضو که حاضر و در رأیشرکت میورزند تصویب خواهد
گردید.
ج - رأی در شورا و در کمیتههای سازمان درباره مسائل متشابه بر طبق مقررات فقرات
الف و ب این ماده گرفته میشود.
فصل چهاردهم - گزارشهایی که از طرف دول واصل میشود
ماده 61 - هر دولت عضو هر سال گزارشی به سازمان تقدیم و در آن اقداماتی را که به
عمل آورده و ترقیاتی که برای اصلاح بهداشت اهالی حاصل شده استذکر میکند.
ماده 62 - هر یک از دول عضو هر سال گزارشی درباره اقداماتی که بنا بر توصیههای
سازمان و در اجرای قراردادها و آییننامهها به عمل آورده استخواهد داد.
ماده 63 - هر یک از دول عضو آییننامهها و گزارشهای رسمی و احصائیههای مهم
مربوط به بهداشت را که در مملکت او انتشار یافته است صریحاً بهسازمان اعلام خواهد
نمود.
ماده 64 - هر یک از دول عضو بنا بر ترتیباتی که از طرف مجمع بهداشت برقرار
میگردد گزارشهایی که درباره احصائیهها و اپیدمیها تهیه و تقدیمخواهد نمود.
ماده 65 - بنا بر تقاضای شورا هر یک از دول عضو باید در حدود امکان هر نوع
اطلاعات اضافی مربوط به بهداشت را به شورا تقدیم دارد.
فصل پانزدهم - اهلیت حقوقی مزایا و معافیتها
ماده 66 - سازمان در سرزمین هر یک از دول عضو دارای اهمیت حقوقی لازم برای نیل به
مقصود و اجرای وظایف خود میباشد.
ماده 67 - الف - سازمان در سرزمین هر یک از دول عضو از مزایا و مصونیتهایی که
برای نیل به مقصود و اجرای وظیفهاش لازم میباشد بهرهمندخواهد بود.
ب - نمایندگان دول عضو و اشخاصی که برای عضویت شورا تعیین شدهاند و مستخدمین فنی
و اداری سازمان نیز از مزایا و مصونیتهای لازم برایاجرای آزادانه وظیفه خودشان
که مربوط به سازمان باشد بهرهمند خواهند بود.
ماده 68 - این اهلیت حقوق و مزایا و مصونیتهای به موجب موافقتنامه جداگانه که
سازمان تهیه خواهد نمود با موافقت دبیر کل ملل متحد و بین دولعضو منعقد خواهد شد.
فصل شانزدهم - رابطه با سایر سازمانها
ماده 69 - سازمان به مثابه یکی از بنگاههای مخصوصی که به موجب ماده 57 منشور ملل
متحد پیشبینی شده است وابسته به ملل متحد میباشد.قرارداد یا قراردادهایی که
رابطه بین سازمان را با سازمان ملل متحد معلوم میدارد باید با اکثریت دو ثلث در
مجمع بهداشت به تصویب برسد.
ماده 70 - سازمان باید با بنگاههای بینالدولی که مقتضی بداند عملاً رابطه یافته و
با آنها از نزدیک همکاری نماید. هر قراردادی که رسماً با این قبیلبنگاهها بخواهد
منعقد نماید باید به اکثریت دو ثلث از طرف مجمع بهداشت تصویب گردد.
ماده 71 - سازمان میتواند درباره مسائلی که در حدود صلاحیتش میباشد هر تصمیمی
را که صلاح میداند اتخاذ کند و با سازمانهای بینالمللی غیردولتی همکاری و
معاونت نماید و با موافقت دولتهای مربوط میتواند با سازمانهای ملی و حکومتی و یا
غیر حکومتی نیز همکاری نماید.
ماده 72 - به شرط اینکه دو ثلث اعضاء مجمع بهداشت تصویب نمایند سازمان میتواند
از پارهای از بنگاهها و مؤسسات بینالمللی که مقصد و فعالیتآنها در حدود صلاحیت
سازمان میباشد وظائف و عواید و تعهداتی را که انجام میدادهاند به موجب قراردادی
بینالمللی و یا قراردادهای بینالاثنینی مقامات صالح سازمانهای مربوطه به عهده
بگیرد.
فصل هفدهم - تغییرات و اصلاحات
ماده 73 - متن اصلاحاتی که نسبت به این اساسنامه پیشنهاد شود باید از طرف مدیر کل
لااقل شش ماه قبل از اینکه مورد بررسی مجمع بهداشت قرارگیرد به اطلاع دول رسانده
شود. اصلاحات پس از این که با اکثریت دو ثلث از طرف مجمع بهداشت تصویب گردید و از
طرف دو ثلث از دول عضو برطبق قوانین اساسی آنها مورد قبول قرار گرفت از طرف کلیه
دول عضو باید مجرا شود.
فصل هیجدهم - تعبیر و تفسیر
ماده 74 - متن انگلیسی - چینی - اسپانیایی - فرانسوی و روسی این اساسنامه متساویاً
معتبرند.
ماده 75 - هر موضوع یا اختلافی راجع به تفسیر و یا اجرای این اساسنامه ایجاد شود
که از طریق مذاکره و یا به وسیله مجمع بهداشت حل و تسویهنشود از طرف مقامات
مربوطه به دیوان داوری بینالمللی بر طبق اساسنامه آن دیوان مراجعه خواهد شد مگر
این که طرفین راه دیگری برای حل اختلاف در نظربگیرند.
ماده 76 - بنا به اجازه مجمع عمومی ملل متحد و یا بنا به اجازهای که از مقاولات
بین سازمان و ملل متحد بالنتیجه حاصل گردیده است سازمانمیتواند از دیوان داوری
بینالمللی نسبت به هر موضوع حقوقی که مربوط به سازمان باشد نظر مشورتی و رأی
دیوان داوری بینالمللی را تقاضا نماید.
ماده 77 - مدیر کل میتواند نسبت به هر تقاضای رأی مشورتی در برابر دیوان داوری
بینالمللی نمایندگی سازمان را دارا باشد. مدیر کل باید تصمیماتمقتضی برای ارجاع
امر به دیوان مذکور اتخاذ نماید و همچنین مدارک و نظریات مختلفی را که اظهار شده
به دیوان مراجعه نماید.
فصل نوزدهم - تاریخ اجراء
ماده 78 - این اساسنامه با محفوظ ماندن مقررات فصل سوم برای قبول و امضاء موافقت
کلیه دول باز است.
ماده 79 - الف - دول میتوانند با اجرای مراتب ذیل عضو تشکیلات باشند:
1 - امضای آن بدون حفظ حق تصویب بعدی .
2 - امضاء به قید تصویب بعدی یا قبولی آن.
3 - قبولی بلاشرط.
ب - قبولی وارد مرحله عمل وقتی میشود که سند رسمی آن به دبیر کل ملل متحد تقدیم
شود.
ماده 80 - این اساسنامه وقتی قابل اجراء میشود که 26 دولت ملل متحد عضویت آن را
بر طبق مقررات ماده 79 قبول کرده باشند.
ماده 81 - رییس دبیرخانه ملل متحد بر طبق ماده 102 منشور ملل متحد این اساسنامه
را پس از اینکه بدون قید تصویب از طرف یک دولت به امضاءرسید یا در موقع تسلیم
اولین سند قبولی ثبت خواهد کرد.
ماده 82 - دبیر کل ملل متحد عضو این اساسنامه را از تاریخ اجرای آن آگاه خواهد
نمود. تاریخ قبول عضویت سایر دول را نیز به دیگران اعلام خواهدکرد.
از روی ایمان نمایندگان ذیل که اعتبارنامههای آنها معتبر تشخیص داده شده این
اساسنامه را امضاء نمودند. شهر نیویورک - بیست و دوم ژوئیه 1946 -اصل این سند به
زبانهای انگلیسی - چینی - اسپانیایی - فرانسوی - و روسی نوشته شده و هر یک از آنها
به تنهایی معتبر است.
متن اصل در بایگانی ملل متحد محفوظ خواهد ماند.
دبیر کل ملل متحد سواد مصداق به هر یک از دولی که در کنفرانس دارای نماینده هستند
خواهد داد.
موافقتنامه منعقده بین دولی که در کنفرانس بینالمللی بهداشت نیویورک که از 19
ژوئن تا 22 ژوئیه 1946 تشکیل گردیده نمایندگی داشتند.
نظر به این که دولی که در کنفرانس بینالمللی بهداشت که از طرف شورای اقتصادی
اجتماعی سازمان ملل متحد در نیویورک در 19 ژوئن تشکیل شدهبود تصمیم گرفتند که یک
سازمان بینالمللی به نام سازمان بهداشت جهانی ایجاد نمایند.
و نظر به این که امروز متن اساسنامه سازمان جهانی بهداشت را تعیین کرده و تصمیم
گرفتند عجالتاً تا اجرای اساسنامه و ایجاد سازمان بهداشت جهانیبه طوری که در
اساسنامه پیشبینی گردیده است یک کمیسیون موقتی ایجاد نمایند تصمیم به مراتب زیر
گرفتند:
1 - به موجب این موافقتنامه یک کمیسیون موقتی سازمان بهداشت جهانی مرکب از هیجده
عضو که از طرف کشورهای زیر تعیین خواهند شد ایجادمیشود:
استرالیا - برزیل - کانادا - چین - مصر - امریکا - فرانسه - هندوستان - لیبریا -
مکزیک - نروژ - زلاند جدید - پرو - انگلستان - شورویسوسیالیستی - شوروی اوکراینی
- اتحاد جماهیر شوروی - ونزوئلا - یوگسلاوی. هر یک از این دول برای حضور در
کمیسیون موقتی یا شخصیتمهمی را که از لحاظ فنی در مسائل بهداشت صلاحیت داشته و
جانشینها و مستشارها همراه داشته باشد تعیین خواهد نمود.
2 - کار کمیسیون موقت عبارت خواهد بود از:
الف- تشکیل اولین دوره اجلاسیه مجمع عمومی بهداشت جهانی در اسرع اوقات ممکنه و
منتها شش ماه بعد از تاریخ اجرای اساسنامه سازمان.
ب - تهیه و تقدیم دستور موقتی این دوره اجلاسیه با امضاکنندگان این موافقتنامه
لااقل شش هفته قبل از دوره اجلاسیه مجمع عمومی بهداشت جهانیهمچنین تهیه اسناد و
توصیههای لازمه مربوط به آن مخصوصاً:
1 - پیشنهادهای راجع به برنامه کار و بودجه سازمان برای سال اول.
2 - مطالعات راجع به محل مقر سازمان.
3 - مطالعات راجع به تعیین مناطق جغرافیایی برای ایجاد احتمالی سازمانهای منطقهای
که در فصل یازده اساسنامه در نظر گرفته شده و کاملاً نقطه نظردول ذینفع را رعایت
خواهد کرد.
4 - یک طرح آییننامه مالی و اساسنامه پرسنلی برای تصویب از طرف مجمع عمومی برای
اجرای مقررات این بند لازم خواهد بود عطف توجهمخصوص به مذاکرات کنفرانس
بینالمللی بهداشت بشود.
ج - شروع به مذاکره با سازمان ملل متحد برای تهیه یک یا چند موافقتنامه به طوری که
در ماده 57 منشور ملل متحد و در ماده 69 اساسنامه پیشبینی شده است این موافقتنامه
یا موافقتنامهها باید:
1 - یک همکاری حقیقی را بین دو سازمان در تعقیب هدف مشترک خود پیشبینی نمایند.
2 - تسهیل انطباق سیاست عمومی و فعالیت سامان با سیاست عمومی و فعالیت سایر مؤسسات
مخصوص بر طبق ماده 58 منشور.
3 - در عین حال شناختن استقلال سازمان در قسمت صلاحیت خود به طوری که در اساسنامه
آن تصریح گردیده است.
د - اتخاذ تدابیر لازم برای اقدام به انتقال وظائف و فعالیتها و دارایی سازمان
بهداشت جامعه ملل که تا حال به سازمان ملل متحد تخصیص داده شدهبود به کمیسیون
موقت.
ه - اتخاذ هر گونه تدابیر لارم بر طبق مقررات پروتکل امضاء شده در 22 ژوئیه 1946
راجع به اداره بینالمللی بهداشت عمومی برای انتقال مشاغل ووظائف اداره نامبرده
به کمیسیون موقت و اتخاذ ابتکار همه گونه تدابیر لازم برای تسهیل انتقال دارایی و
دین اداره بینالمللی بهداشت به سازمانبهداشت جهانی وقتی که موافقتنامه 1907 رم
منقضی گردید.
و - اتخاذ هر گونه تدابیر لازم برای اینکه کمیسیون موقت بتواند مشاغل و وظائفی را
که به موجب قرارداد بهداشت بینالمللی 1944 به اداره معاونت ورفاهیت ملل "اونرا"
محول شده عهدهدار گردیده و قرارداد بهداشتی بینالمللی مورخ 21 ژوئن 1946 و
پروتکل تمدید قرارداد بهداشت بینالمللی1944 و قرارداد بهداشت بینالمللی ناوبری
هوایی 1944 که قرارداد بهداشتی بینالمللی ناوبری هوایی 12 آوریل 1933 و پروتکل
تمدید قراردادبهداشت بینالمللی ناوبری هوایی 1944 را تغییر میدهد اصلاح نماید.
ز - موافقتنامههای لازم را با سازمان بهداشتی اتحاد امریکا و سایر سازمانهای
منطقه بین دول بهداشتی موجوده برای عملی کردن ماده 54 قرارداد به قیدتصویب مجمع
عمومی بهداشتی منعقد سازد.
ح - برقراری روابط عملی و شروع مذاکرات برای انعقاد موافقتنامهها با سازمانهای
دیگر بینالدول به طوری که در ماده 70 اساسنامه پیشبینی شدهاست.
ط - مورد مطالعه قرار دادن موضوع روابط با سازمانهای بینالمللی غیر دولتی و
سازمانهای ملی بر طبق ماده 61 اساسنامه و به عمل آوردن اقداماتموقت برای پیدا
کردن رابطه با سازمانهایی که کمیسیون موقت مشورت را لازم شمرده و همکاری با آنها
را مطلوب خواهد دید.
1) برای تجدید نظر دهساله آتی (فهرستهای بینالمللی فوت) به ضمیمه فهرستهایی که
بر طبق موافقتنامه بینالمللی 1934 راجع به آمار علل فوتاتخاذ گردیده است.
2) تنظیم فهرستهای بینالمللی علل امراض.
ل - برقراری ارتباط عملی با شورای اقتصادی و اجتماعی و شوراهای کمیسیونهای آن که
مفید به نظر خواهد رسید بالاخص با کمیسیون ادویه مخدره.
م - مورد مطالعه قرار دادن کلیه مسائل بهداشتی که فوریت داشته و ممکن است دول به
آن خاطرنشان سازند و دادن نصیحتهای فنی راجع به آنها وجلب توجه دول و سازمانها که
ممکن است راجع به احتیاجات فوری در مورد بهداشت کمک نمایند و اتخاذ همه گونه
تدابیر مطلوبه برای تطبیق دادنکمکی که دول و سازمانهای نامبرده ممکن است بنمایند.
3) کمیسیون موقت میتواند کمیتههای فنی که مطلوب بشمارد ایجاد نماید.
4) کمیسیون موقت رییس و هیأت تحریریه خود را انتخاب و آییننامه اختصاصی خود را
تهیه مینماید و با هر گونه اشخاصی که ممکن است کارهایاو را تسهیل نماید مشورت
میکند.
5) کمیسیون موقت یک نفر دبیر اجرایی را که دارای مزایای ذیل میباشد تعیین
میکنند:
الف - مستخدم عالی درجه فنی و اداری.
ب - وی حقاً دبیر کمیسیون موقت و تمام کمیتههایی که از طرف آن ایجاد میشود
میباشد.
ج - مستقیماً در نزد ادارات ملی بهداشت بر طبق اسلوبی که ممکن است دول ذینفع
بپذیرند راه دارد.
د - کلیه کارها و وظایفی را که کمیسیون موقت ممکن است تعیین نماید انجام میدهد.
6) در حدود اجازه کلی که از طرف کمیسیون موقت داده میشود دبیر اجرایی مستخدمین
فنی و اداری لازم را تعیین مینماید و در موقع تعیین آنها اصلمندرجه در ماده 35
اساسنامه را مورد قرار میدهد به علاوه این موضوع را مورد توجه قرار خواهد داد که
انتخاب مستخدمین از بین مستخدمین سازمانبهداشتی جامعه ملل و اداره بینالمللی
بهداشت عمومی و شعبه بهداشت "انرا" مطلوب میباشد وی میتواند مستخدمین و
متخصصینی را که از طرفدول در اختیار آن گذارده میشود تعیین نماید عجالتاً تا وقتی
که اعضای خود را انتخاب نکرده و از هر گونه کمک فنی و اداری که دبیر کل ملل متحد
دراختیار آن میگذارد بتواند استفاده میکند.
7) کمیسیون موقت جلسه اول خود را در نیویورک فوراً بعد از ایجاد تشکیل داده و بعداً
عنداللزوم و لااقل هر چهار ماه یک مرتبه تشکیل جلسه خواهدداد در هر جلسه کمیسیون
موقت محل جلسه آتی خود را تعیین خواهد نمود.
8) مصارف کمیسیون موقت به وسیله وجوهی که از طرف ملل متحد پرداخته میشود تأمین
گردیده و کمیسیون موقت برای این مقصود اقدامات لازم رابا مقامات صلاحیتدار ملل
متحد به عمل خواهد آورد هر گاه وجوه مزبور کافی نباشد کمیسیون موقت میتواند
مساعدههای دول را قبول نمایدمساعدههای مزبور ممکن است از سهمیههای دول عضو
سازمان صورت گیرد.
9) دبیر اجراء مأمور تهیه بودجه و کمیسیون موقت مأمور تجدید نظر و تصویب
پیشبینیهای بودجهای در موارد ذیل میشود:
الف - مربوط به ایامی که شروع آن از ایجاد کمیسیون موقت تا 31 دسامبر 1946
میباشد.
ب - مربوط به ایام بعدی که در آن مدت این اقدامات لزوم پیدا میکند.
10) کمیسیون موقت گزارشی راجع به کارهای خود به مجمع عمومی بهداشت در موقع دوره
اجلاسیه اولی آن تقدیم میدارد.
11) کمیسیون موقت بر طبق یک قطعنامه مجمع عمومی بهداشت در موقع دوره اجلاسیه اولیه
آن تعیین در موقعی که دارایی و آرشیوهای کمیسیونموقت و همچنین این قسمت کارمندان
که لازم شمرده میشود به سازمان منتقل خواهد شد.
12) این موافقتنامه نسبت به کلیه امضاکنندگان از تاریخ امروز به موقع اجرا گذارده
میشود.
بنائاً علیهذا نمایندگان امضاکننده ذیل که کاملاً در این باب مجاز بودند این
موافقتنامه را به که زبان انگلیسی و چینی و اسپانیایی و فرانسه و روسی
تنظیمگردیده و تمام این متنها بالسویه دارای اعتبار است امضاء نمودند.
در شهر نیویورک امضاء شد - ژوئیه 1946
پروتکل راجع به اداره بهداشت بینالمللی
ماده 1 - دول امضاکننده این پروتکل در قسمت راجع بخود موافقت دارند که وظایف و
کارهای اداره بینالمللی بهداشت عمومی را به طوری که درموافقتنامه 9 دسامبر 1907
امضا شده در رم تصریح گردیده است سازمان بهداشت جهانی با کمیسیون موقتی آن
عهدهدار گردیده به قید الزاماتبینالمللی موجوده تدابیر لازم را برای این مقصود
اتخاذ خواهند نمود.
ماده 2 - به علاوه دول شرکتکننده در این پروتکل در قسمت راجع بخود موافقت دارند
که از بدو اجرای این پروتکل وظایف و کارهای مرجوعه بهاداره بهداشت را بر طبق
موافقتنامههای بینالمللی مندرجه در ضمیمه 1 سازمان و یا کمیسیون موقتی آن
عهدهدار خواهد بود.
ماده 3 - موافقتنامه 1907 پایان یافته و اداره آن وقتی که کلیه شرکتکنندگان برای
پایان آن موافقت حاصل کردند منحل خواهد گردید بدیهی است هردولتی که در موافقتنامه
1907 شرکت داشته با شرکت خود در این پروتکل تقبل میکند که موافقتنامه 1907 را
خاتمه دهد.
ماده 4 - به علاوه شرکتکنندگان در این پروتکل موافقت دارند که اگر فرضاً کلیه
شرکتکنندگان به موافقتنامه 1907 رضایت ندارند که موافقتنامه مزبوراز حالا تا 15
نوامبر 1949 خاتمه پذیرد در این صورت باید بر طبق ماده 8 موافقتنامه مزبور فسخ
موافقتنامه 1907 را اعلام نمایند.
ماده 5 - هر دولتی که در موافقتنامه 1907 شرکت کرده ولی این پروتکل را امضاء
ننموده است در هر موقع میتواند با ارسال یک سند قبولی به دبیر کلسازمان ملل متفق
این پروتکل را بپذیرد دبیر کل نامبرده این پذیرش را به اطلاع کلیه دولی که این
پروتکل امضاء و یا آن را قبول کردهاند میرساند.
ماده 6 - این پروتکل وقتی که از طرف بیست دولت شرکتکننده در موافقتنامه 1907
مورد قبول واقع گردید به موقع اجرا گذارده خواهد شد. - دولمیتوانند به ترتیب
مذکوره در این پروتکل شرکت نمایند:
الف - امضاء بدون قید تصویب.
ب - امضاء به قید تصویب متعاقب با قبول.
ت - قبولی عادی.
قبولی به وسیله تسلیم یک سند رسمی به دبیر کل سازمان ملل متحد صورت میگیرد.
ماده 7 - این پروتکل وقتی که بیست دولت شرکتکننده در موافقتنامه 1907 در این
پروتکل شرکت کردند به موقع اجرا گذارده خواهد شد. بنائاً علیهذانمایندگانی که از
طرف دولت متبوعه خود کاملاً مجاز بوده این پروتکل را که به زبان انگلیسی و فرانسه
تنظیم گردیده و هر دو متساویاً معتبر میباشد دریک نسخه امضاء نمودند و نسخه مزبور
به رییس دبیرخانه ملل متحد تسلیم خواهد گردید. رونوشت صحیح و رسمی آن از طرف رییس
دبیرخانه مللمتحد به هر یک از دول امضاکننده و ملحق شونده و هر دولت دیگری که در
تاریخ امضای این پروتکل در موافقتنامه 1907 شرکت داشته تسلیم خواهدگردید. رییس
دبیرخانه اجرای آن را در اسرع اوقات ممکنه به هر یک از دولی که این پروتکل را
پذیرفتهاند اعلام خواهد نمود.
به تاریخ امروز 1949 از طرف دولت
آرژانتین آلبرت زوانک
استرالیا ا...تانژ
بلژیک دکتر م. دولائت
بولیویا لوئیز و. سوتلو
برزیل ژرالدو ه. پولاسوزا
روسیه سفید ن. استافی اف
کانادا بروک کلاگستون
شیلی ژولیو بوستوز
چین شژ.ک.ل.چینیوانسمینگسی
کلمبیا کارلو اوریب اوگوئیر
کستاریکا جیم بناویدز
کوبا دکتر پدرو نوگیرا ویکتو سانتامارینا
چکسلواکی دکتر ژوزف کانیک
دانمارک ژ. اسکوف
جمهوری دومنیکن دکتر ل. ف. تومن
اکوادر رناوارزواسکز
مصر دکتر ا.ت. شجاع تهاالسید نصربیک م.س.ابازا
سانسالوادر ج.تسما
حبشه ج.تسما
فرانسه ژ.پاریزت
یونان دکتر فولیون کویاناریس
گواتمالا ج. موران - ژ. ا. مونوز
هائیتی رولکس لئون
هندوراس ژان مانوئل فیالوز
هند س. ک. لاشمانانس.مانی
ایران دکتر قاسم غنی - دکتر حسین حافظی
عراق س. الزوهاوی - دکتر احسان دوغراماجی
لبنان ژرژ حکیم - دکتر ا. مخلوف
لیبریا ژوزف ناگ توگا - ژان. وست
لوکزامبورگ دکتر م. دولائت
مکزیک مان دراگن
هلند سن. وان دن برگس.بانینگ - و.ا.تیمرمن
زلاند جدید ت"ر"ریشو
نیکاراگوا ا.سویلاساکازا
نروژ هانس. ت. سانبرگ
پاناما ژ. ژ. والارینو
پاراگوئه انجل رجینز
پرو کارکوس انریک پازسدان - ا.تارانزو
لهستان ادوارد
فیلیپین ه. لارا - والفریدودولئون
عربی سعودی دکتر یحیی نصیری - دکتر مدحت شیخالارض
سوریه دکتر س. طرفی
ترکیه ز. ن. بارکر
اوکراین ل.ای. مدود
روسیه ای.ای. کروتکوف
افریقای جنوبی ه. س. ژیر
انگلستان ملویل. د. مکنزی - ج. ای. یاتز
امریکا توماس پاران مارتام - لیوت - فرانکجی بودرو
اوروگوئه ژوز.ا.مورا - ر.ریورو - کارلو.م.باربروس
ونزوئلا ا.اریازاگزمن
یوگسلاوی دکتر ا. استمپر
افغانستان ..............
آلبانی ت. جاکوا
اتریش دکتر ماریس کیزر
بلغاری دکتر د. پ. اوراهواتز
ایرلند ژان - د. ماککرماک
فنلاند اسموترپائینن
هنگری ..............
ایسلند ..............
ایتالیا گیووانی البرت کاناپریا
پرتقال فرانسیس کو. س. کامبورانک
رومانی ..............
سیام بون لیانک تامتایی
سوئد ..............
سوئیس دکتر ژ.اگستر - ا.سوتز
ماوراء اردن دکتر د. پ. توتونجی
یمن ..............
قطعنامههای نهایی کنفرانس بینالمللی بهداشت ضمیمه قانون اجازه الحاق دولت ایران
به سازمان بهداشت جهانی که در جلسه اول خرداد ماه یک هزارو سیصد و بیست و هفت به
تصویب مجلس شورای ملی رسیده میباشد.
رییس مجلس شورای ملی - رضا حکمت