قانون مربوط به اعطای درجات موقت به افسران نیروهای هوایی و دریایی ارتش

‌قانون مربوط به اعطای درجات موقت به افسران نیروهای هوایی و دریایی ارتش ‌مصوب 1343.3.21 ‌ماده واحده - در نیروهای هوایی و دریایی علاوه بر درجات ثابت درجات موقت افسری نیز ایجاد می‌گردد.
‌تبصره 1 - اعطاء و سلب درجات موقت در موارد لزوم با رعایت مقررات این قانون با تصویب اعلیحضرت همایون شاهنشاه خواهد بود.
‌تبصره 2 - افسرانی می‌توانند به درجه موقت بالاتر از درجه ثابت مربوطه نایل شوند که واجد شرایط زیر باشند:
‌الف - لیاقت و شایستگی برای نیل به درجه بالاتر از خود ابراز نموده باشند.
ب - برابر مقررات مصرحه در قانون استخدام نیروهای مسلح شاهنشاهی حایز شرایط ترفیع باشند جز شرط مدت توقف در درجه که از این لحاظ‌تابع مقررات بند ج این تبصره خواهند بود.
ج - نصف حداقل مدت قانونی در درجه ثابت مربوطه را که به موجب مقررات مواد 32 و 42 قانون استخدام نیروهای مسلح شاهنشاهی تعیین‌شده است طی نموده باشند.
‌تبصره 3 - افسرانی که به درجه موقت نایل می‌گردند در تمام مدتی که حق استفاده از درجه مزبور را دارند حقوق و مزایای همان درجه را دریافت‌خواهند داشت.
‌تبصره 4 - افسران مذکور در تبصره 2 در صورتی که در پایان حداقل مدت توقف قانونی در درجه ثابت مربوطه واجد شرایط ترفیع باشند درجه‌موقت آنان به درجه تبدیل خواهد شد.
‌تبصره 5 - تا موقعی که درجه موقت افسران به درجه ثابت تبدیل نشده در صورت رفع نیاز سازمانی یا مشاهده عدم شایستگی از آنان و یا در‌صورتی که فاقد شرایط قانونی ترفیع با توجه به بند تبصره 2 گردند حق استفاده از درجه موقت مزبور و حقوق و مزایای مربوطه از آنان سلب خواهد شد‌در این صورت از حقوق و مزایای درجه ثابت مربوطه برابر مقررات قانون استخدام نیروهای مسلح شاهنشاهی استفاده خواهند نمود.
‌تبصره 6 - در صورتی که افسران در حین استفاده از درجه موقت بازنشسته یا معلول شوند یا فوت نمایند عنوان و مزایای درجه موقت از آنان سلب‌و مأخذ احتساب حقوق بازنشستگی یا وظیفه یا مستمری بر مبنای حقوق درجه ثابت خواهد بود مگر در مورد افسران شهید که درجه موقت آنان‌بلافاصله پس از شهادت به درجه ثابت تبدیل و حقوق آن مبنای احتساب مستمری وراث خواهد بود.
‌تبصره 7 - برای تعیین نحوه اجرای این قانون آیین‌نامه‌ای توسط وزارت جنگ تدوین و تصویب و به موقع اجرا گذارده خواهد شد.
‌وزارت جنگ مأمور اجرای این قانون است.
‌قانون بالا مشتمل بر یک ماده و هفت تبصره که لایحه آن به موجب ماده واحده مصوب بیستم آذر ماه 1342 تقدیم شده بود پس از تصویب مجلس سنا‌در تاریخ 31 فروردین ماه 1343 در جلسه روز پنجشنبه بیست و یکم خرداد ماه یک هزار و سیصد و چهل و سه به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
‌رییس مجلس شورای ملی - مهندس عبدالله ریاضی