قانون راجع به عهدنامه مودت بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری اندونزی

‌قانون راجع به عهدنامه مودت بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری اندونزی ‌مصوب 1344.9.7 ‌ماده واحده - قرارداد مودت بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری اندونزی که در تاریخ هشتم دی ماه یک هزار و سیصد و سی هفت در‌تهران امضاء گردیده و مشتمل بر یک مقدمه و شش ماده می‌باشد تصویب می‌شود.
‌قانون بالا مشتمل بر یک ماده که در تاریخ روز دوشنبه هیجدهم اسفند ماه 1337 به تصویب مجلس سنا رسیده بوده در جلسه روز یکشنبه هفتم آذر ماه‌یک هزار و سیصد و چهل و چهار شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
‌رییس مجلس شورای ملی - مهندس عبدالله ریاضی [z]‌قرارداد مودت بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری اندونزی ‌اعلیحضرت همایون پادشاه ایران ‌و ‌حضرت رییس جمهور اندونزی ‌به منظور تحکیم و تشیید روابط دوستی بین ایران و اندونزی و با توجه به این که توسعه مناسبات دوستانه بین این دو کشور وسیله مؤثری برای حفظ‌صلح جهان است برای این مقصد نمایندگان مختار خود را به شرح ذیل تعیین نمودند:
‌اعلیحضرت همایون پادشاه ایران.
‌جناب آقای علی‌اصغر حکمت وزیر امور خارجه دولت شاهنشاهی.
‌حضرت رییس جمهوری اندونزی.
‌جناب آقای اس باحمید وزیر مختار و نماینده فوق‌العاده دولت جمهوری اندونزی در تهران و نمایندگان مزبور پس از مبادله اعتبارنامه‌های خود که واجد‌صحت و اعتبار بود به شرح ذیل توافق حاصل نمودند:
‌ماده اول - هر یک از طرفین معظمین متعاهدین به عهده می‌گیرند که صلح دائمی و مناسبات دوستانه را با طرف دیگر برقرار سازند و در تشیید علائق‌دوستانه و مناسبات معنوی و مادی که اتباع طرف را به یکدیگر نزدیک می‌کند بکوشند.
‌ماده دوم - هر دو طرف معظم متعاهد موافقت می‌کنند که روابط سیاسی و کنسولی خود را بر اساس حقوق و سنت متداول بین‌المللی حفظ کنند با‌نمایندگان سیاسی و کنسولی هر طرف که در قلمرو و طرف دیگر مقیم باشند طبق سنت متداول در حقوق بین‌المللی رفتار خواهد شد.
‌ماده سوم - هر یک از طرفین معظمین متعاهدین تسریع در انعقاد قراردادهای ذیل را با درج صمیمیت و همکاری مورد توجه قرار خواهد داد.
‌قرارداد بازرگانی و کشتیرانی - قرارداد کنسولی و فرهنگی قراردادهایی در باب حفظ حقوق ادبی و هنری - قراردادهایی که مربوط به کلیه مسائل مورد‌علاقه هر دو طرف باشد.
‌ماده چهارم - هر دو طرف معظم متعاهد موافقت دارند که کلیه اختلافاتی که ممکن است بین آنان حادث شود و حل آن در موقع خود از طریق عادی‌سیاسی میسر نشود دوستانه فیصله بخشد و هر گاه در مدت معقولی به رفع اختلافات نایل نشوند با رعایت قواعد و مقررات منشور سازمان ملل به هر‌اقدام عملی که مناسب‌تر تشخیص دهند متوسل خواهند شد.
‌ماده پنجم - این قرارداد به تصویب خواهد رسید و از تاریخ تبادل اسناد تصویب که در تهران صورت خواهد گرفت اعتبار خواهد یافت.
‌ماده ششم - این قرارداد برای مدت پنج سال دارای اعتبار می‌باشد و خود به خود برای مدتهای پنجساله تمدید خواهد شد مگر این که یکی از طرفین به‌وسیله اخطار کتبی یک سال قبل از انقضای مدت پنج سال لغو آن را تقاضا کند.
‌برای تأیید مراتب بالا نمایندگان تام‌الاختیار این قرارداد را امضاء و به مهر خود ممهور نمودند.
‌در تاریخ هشتم دی ماه یک هزار و سیصد و سی و هفت شمسی در سه نسخه به زبانهای فارسی و اندونزی و انگلیسی تنظیم شد و در صورت اختلاف‌در تفسیر این قرارداد متن انگلیسی ملاک اعتبار خواهد بود.
‌از طرف دولت شاهنشاهی ایران از طرف دولت جمهوری اندونزی ‌قرارداد فوق مشتمل بر یک مقدمه و شش ماده ضمیمه قانون راجع به عهدنامه مودت بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری اندونزی مصوب‌هفتم آذر ماه یک هزار و سیصد و چهل و چهار شمسی می‌باشد.
‌رییس مجلس شورای ملی - مهندس عبدالله ریاضی