سلام قطعا خداوند متعال در این جهان، هیچ کاری را بیهوده انجام نمی‌دهد. حال آنکه، خدایی که از عاقبت کار انسان با خبر است و میداند چه کسی بهشتی یا جهنمی می شود، پس چرا ما را در دنیا خلق کرد؟
همچنین، با توجه به اینکه ما طبق سرنوشتی که خدا برای ما رقم زده در این دنیا زندگی خواهیم کرد، اختیار انسان، چه جایگاهی دارد؟
سلام و تشکر از سوال خوبتان
انسان موجودی مختار آفریده شده است. یعنی خودش سرنوشت خود را با اختیارش رقم می زند. و خدا به این سرنوشت، آگاه است. مثلا هنگام تولد هر کسی، او می داند که چه کسی بهشتی یا جهنمی می شود.
البته برخی تقدیرها هستند که خود خداوند متعال با اختیارات خودش ( گاهی جهت حکمت یا امتحان، یا نعمت) رقم می زند. مثل قیافه یا میزان استعداد یا پدر و مادر و غیره.
پس هدف خدا از آفرینش انسان در این دنیا، علیرغم علم او به عملکردش،صرفا آگاه سازی انسان است که در جهان اخرت، علت بهشتی یا جهنمی شدنش، به او ثابت شود.
مثلا. اگر استادی از روز اول بداند که شاگردش مردود می شود، به این معنی نیست که اختیار را از ان دانش اموز گرفته است. بلکه آن استاد، تلاشش را برای موفقیت آن دانش اموز می کند. و آن تلاش یا کاهلی خود دانش اموز است که موجب قبولی یا مردودی او می شود.و درنهایت، اگر دانش اموز مردود شد، نمی تواند ادعا کند که اشکال از استاد است.
ولی اگر استاد از اول که می دانست دانش اموز مردود می شود، او را از کلاس و مدرسه محروم می کرد، دانش اموز حق اعتراض داشت.
پس دنیا آفریده شد تا فردای قیامت، کسی حق اعتراض به جایگاه بهشتی یا جهنمی خود را نداشته باشد.اگرچه که آفریننده از پایان کار باخبر باشد.
چنانکه خداوند متعال در قرآن کریم، در پاسخ فرشتگان، که چرا انسانی را که خون ریز و گناهکار است، را خلق میکنی? فرمود: انی اعلم ما لاتعلمون: همانا من چیزی را می دانم که شما نمی دانید.
