حکمت‌آمیز

کلمه "حکمت‌آمیز" به عنوان یک صفت در زبان فارسی به کار می‌رود و به معنای "دارای حکمت" یا "مربوط به حکمت" است. در اینجا به برخی از قواعد مرتبط با این کلمه و نگارش آن اشاره می‌کنیم:

1. قواعد نوشتاری:

   • کلمه "حکمت‌آمیز" از ترکیب دو واژه "حکمت" و "آمیز" تشکیل شده است. هنگام ترکیب این دو واژه، از خط‌ تیره ("-") برای جدا کردن آن‌ها استفاده می‌شود.
   • باید توجه داشت که کلمه "حکمت‌آمیز" یک واژه وصفی است و به واژه‌ای که توصیف می‌کند، نزدیک می‌شود.

2. نحوه استفاده:

   • می‌توان از این کلمه به عنوان صفت در جملات استفاده کرد. مثلاً: "این کتاب حاوی مطالب حکمت‌آمیز است."
   • از "حکمت‌آمیز" می‌توان در توصیف رفتارها، گفتارها یا نظریه‌هایی که جنبه‌های عمیق و خردمندانه دارند استفاده کرد.

3. قیدگذاری:

   • اگر بخواهید به نوعی تکیه بیشتری بر معنای حکمت‌آمیز بودن بدهید، می‌توانید از قیدهایی مثل "بسیار" یا "واقعاً" قبل از آن استفاده کنید. مثلاً: "این سخن واقعاً حکمت‌آمیز است."
4. توافق با قواعد دستوری:
   • این کلمه می‌تواند با اسم‌ها و دیگر صفات هماهنگ شود و باید توجه داشته باشید که در صورت تغییر جنس و تعداد اسم، صفت نیز باید با آن هماهنگ باشد. مثلاً: "سخنان حکمت‌آمیز" و "کتاب‌های حکمت‌آمیز".

استفاده صحیح و دقیق از واژه‌ها و پیچیدگی‌های زبانی به غنی‌تر شدن زبان و بیان دقیق‌تر افکار کمک می‌کند.

1. سخنان او همیشه حکمت‌آمیز بود و به ما کمک می‌کرد زندگی بهتری داشته باشیم.
2. کتاب‌های فلسفی پر از نکات حکمت‌آمیز هستند که می‌توانند به ما در درک عمیق‌تری از زندگی کمک کنند.
3. در مراسم ازدواج، عمه‌ام یک جمله حکمت‌آمیز گفت که همه ما را به تفکر واداشت.