کلمه "خانه‌به‌دوش" یک واژه مرکب است که به معنای فردی است که به طور مداوم در حال نقل و انتقال یا تغییر محل سکونت است. به‌طور کلی، قواعد نگارشی و نگارشی برای این کلمه به شرح زیر است:

1. نوشتن با فاصله: کلمات مرکب در فارسی معمولاً بدون فاصله نوشته می‌شوند. بنابراین "خانه‌به‌دوش" باید به همین شکل نوشته شود.

2. نقطه‌گذاری: در صورتی که کلمه در وسط جمله استفاده شود، نیاز به هیچ گونه نقطه‌گذاری خاصی ندارد. اما اگر به عنوان عنوان یا در ابتدای جمله باشد، باید با حروف بزرگ شروع شود (اگر جزء نام خاص نباشد) یا طبق قاعده‌ای مشخص در عنوان‌نویسی معتبر باشد.

3. تلفظ و تاکید: این کلمه به صورت "خا-نه‌به‌دوش" تلفظ می‌شود و تأکید باید بر روی "دوش" باشد.

4. مخاطب و نوع نگارش: این واژه معمولاً در متون غیررسمی، ادبیات و محاوره‌ای بیشتر به کار می‌رود و استفاده از آن در متون رسمی و علمی کمتر رایج است.

5. جمع‌بندی: اگر نیاز به استفاده از جمع آن دارید، می‌توانید از "خانه‌به‌دوش‌ها" استفاده کنید که به معنای افرادی است که این ویژگی را دارند.

با رعایت این نکات می‌توان به درستی از کلمه "خانه‌به‌دوش" در نگارش و گفتار خود استفاده کرد.

1. او به دلیل مشکلات مالی، به یک خانه‌به‌دوش تبدیل شد و مجبور شد هر چند وقت یک‌بار محل زندگی‌اش را تغییر دهد.
2. داستان‌های یوسف، که از کودکی خانه‌به‌دوش بوده، همیشه الهام‌بخش من بوده و به من یاد می‌دهد که چگونه با سختی‌ها مواجه شوم.
3. بسیاری از اتباع در پی جنگ و ناامنی، به خانه‌به‌دوشی افتاده‌اند و زندگی‌شان تحت تأثیر تغییرات ناگهانی قرار گرفته است.