کلمه "خانه‌خدا" به لحاظ نگارش و قواعد فارسی به صورت زیر تحلیل می‌شود:

1. هم‌نوایی کلمات: "خانه" و "خدا" دو کلمه جدا هستند که در ترکیب با هم یک مفهوم خاص را ایجاد می‌کنند. "خانه" به معنای مکان و "خدا" به معنای معبود و یکتایی است.

2. علامت‌گذاری ترکیب: در نوشتار فارسی، زمانی که دو کلمه ترکیب می‌شوند و می‌خواهیم نشان دهیم که آن‌ها با هم یک مفهوم خاص را تشکیل می‌دهند، معمولاً از "خط تیره" (ـ) یا "فاصله" استفاده می‌شود. اما در اینجا، "خانه‌خدا" به صورت یک کلمه ترکیبی نوشته شده است که بیشتر به عنوان یک اصطلاح مذهبی و معنوی شناخته می‌شود.

3. فارسی‌نویسی صحیح: نگارش صحیح این کلمه "خانه‌خدا" به همین صورت است و نباید از آن فاصله بگذاریم، چون در زبان فارسی مصطلح است.

4. دقت در تأکید: اگر بخواهید مفهوم آن را مشخص‌تر بیان کنید، می‌توانید از واژه‌های دیگر مانند "خانه‌ی خدا" هم استفاده کنید، که در این صورت به شکل "خانه‌ی خداوند" یا "مسجد" نیز اشاره می‌شود.

به طور کلی، "خانه‌خدا" به معنای مکانی است که به خداوند اختصاص دارد و معمولاً به معابد و مساجد تعبیر می‌شود.

1. در روزهای تعطیل، خانواده‌ام به خانه‌خدا می‌روند تا با یکدیگر دعا کنند و آرامش بگیرند.
2. پلیدی‌های زندگی روزمره در خانه‌خدا جایی ندارند و فقط محبت و صفا حاکم است.
3. مراسم سالانه در خانه‌خدا با حضور مؤمنان و گردهمایی‌های معنوی برگزار می‌شود.