خانه‌بیزار

کلمه "خانه‌بیزار" یک ترکیب است که از دو بخش "خانه" و "بیزار" تشکیل شده است. در مورد قاعده‌های فارسی و نگارشی مربوط به این کلمه، نکات زیر را می‌توان مطرح کرد:

1. ترکیب: "خانه‌بیزار" یک ترکیب وصفی است و به معنای بی‌میلی یا نفرت از خانه است. در زبان فارسی، معمولاً ترکیبات وصفی به این شیوه ساخته می‌شوند.

2. نگارش: در نوشتار رسمی، ترکیب‌ها غالباً با علامت "کسره" (به‌خصوص در صورت استفاده از پیشوند) نوشته می‌شوند. در این مورد، ترکیب "خانه‌بیزار" به صورت صحیح نوشته شده است.

3. مفاهیم: این کلمه در زبان فارسی به افرادی اطلاق می‌شود که از زندگی شهری و منزلت خانه‌نشینی احساس ناخوشایندی دارند یا علاقمند به محیط‌های غیرخانگی هستند.

4. کاربرد: در جملات، این کلمه می‌تواند به شیوه‌های مختلف مورد استفاده قرار گیرد. مثلاً: "او به خاطر روحیه خانه‌بیزاری‌اش، بیشتر اوقات خود را در طبیعت می‌گذراند."

5. زبان‌شناسی: کلمه "بیزار" به معنای "نفرت" یا "عدم علاقه" است و در ترکیب با کلمه "خانه" به معنای "نفرت از خانه" می‌باشد.

با توجه به این نکات، می‌توان گفت که "خانه‌بیزار" کلمه‌ای صحیح و مفهومی در زبان فارسی است.

1. او همیشه خانه‌بیزار بوده و علاقه‌ای به ماندن در خانه ندارد.
2. در روزهای تعطیل، فاطمه به جای استراحت در خانه، ترجیح می‌دهد به گردش برود، چون خانه‌بیزار است.
3. هیچ‌وقت نمی‌توانستم بفهمم چرا علی همیشه خانه‌بیزار است و دوست دارد تمام وقت در کافه‌ها سپری کند.
4. با وجود اینکه منزلش بسیار زیباست، اما او هنوز هم یک خانه‌بیزار به حساب می‌آید.
5. زندگی در خانه باعث شده بود که سارا احساس خانه‌بیزاری کند و تصمیم به سفر بگیرد.