کلمه "خباز" به معنای فردی است که نان تهیه و عرضه می‌کند. در زبان فارسی، توجه به قواعد نگارشی و نحوی در استفاده از این کلمه مهم است. در ادامه به برخی از نکات مربوط به آن اشاره می‌کنم:

1. نحو:

   • "خباز" می‌تواند به عنوان اسم فاعل در جملات استفاده شود. به عنوان مثال: "خباز نان تازه‌ای پخته است."
   • در جملات حسی یا توصیفی می‌توان از آن به عنوان جزء اصلی جمله استفاده کرد: "این خباز بهترین نان در شهر را می‌پزد."

2. مفرد و جمع:

   • شکل مفرد: خباز
   • شکل جمع: خبازان یا خبازها

3. حروف اضافه:

   • برای اشاره به فعالیت یا ویژگی‌های خباز، معمولاً از حروف اضافه استفاده می‌شود: "خباز در بازار مشغول به کار است."

4. صفت:

   • می‌توان از صفات برای توصیف خباز نیز استفاده کرد. مانند: "خباز ماهر"، "خباز معروف" و غیره.

5. نقطه‌گذاری:

   • باید دقت شود که هنگام نوشتن، علامت‌گذاری و استفاده از ویرگول، نقطه و غیره طبق قواعد زبان فارسی باشد.
6. تطابق:
   • در استفاده از صفت یا فعل با این اسم، همیشه باید به تطابق جنس و تعداد توجه کرد. مانند: "این خباز هفته‌ای دو بار نان تازه می‌پزد."

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه "خباز" در جملات مختلف استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "خباز" در جمله ارائه می‌دهم:

1. صبح‌ها به نانوایی می‌روم تا نان تازه‌ای از دست خباز بخرم.
2. خباز محله ما همیشه نان‌های لذیذ و خوشمزه‌ای می‌پزد.
3. در روزهای خاص، خبازها نان‌های ویژه‌ای مانند نان شیرینی درست می‌کنند.
4. من دوست دارم وقت‌هایم را در نانوایی بگذرانم و نحوه کار خباز را تماشا کنم.
5. خبر داریم که خباز جدیدی در این منطقه افتتاح شده و کیفیت نان‌هایش بسیار خوب است.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید، لطفاً بفرمایید!