کلمه "خوش‌عاقبت" یک صفت است که به معنی "عاقبت خوب" یا "پایان خوش" به کار می‌رود. در نوشتن و استفاده از این کلمه، قواعد و نکاتی وجود دارند که باید به آن‌ها توجه کنید:

1. نوشتن با حرف‌چسب (هیچ فاصله‌ای بین کلمات وجود ندارد): در فارسی، برای ترکیب دو کلمه در یک صفت، معمولاً از حرف چسب ("-") استفاده می‌شود. بنابراین "خوش‌عاقبت" به شکل کامل و صحیح نوشته می‌شود.

2. تلفظ: این کلمه به صورت "خوش‌عاقبت" تلفظ می‌شود و هر دو بخش به وضوح باید شنیده شوند.

3. استفاده در جملات: این کلمه می‌تواند به عنوان صفت در جملات مختلف به کار رود. مثلاً:

   • او همیشه در تلاش است تا از زندگی‌اش یک زندگی خوش‌عاقبت بسازد.
   • امیدوارم که این تصمیم برای ما خوش‌عاقبت باشد.

4. رعایت فضای معنایی: استفاده از "خوش‌عاقبت" در متن‌هایی که به توصیف پایان یا شرایط خوب و مثبت اشاره دارند، مناسب است و به بهبود معنا کمک می‌کند.

5. عدم کسر و افعال: در جملات و متون فارسی، "خوش‌عاقبت" به صورت صفت و به دور از هیچ گونه تغییر و تحولی (از نظر صرف و نحو) مورد استفاده قرار می‌گیرد.

این نکات به شما کمک می‌کند که کلمه "خوش‌عاقبت" را به درستی و به صورت نگارشی صحیح به کار ببرید.

1. او همیشه در تلاش بود تا با نیت‌های پاک و اعمال نیک، زندگی خوش‌عاقبتی برای خود و خانواده‌اش بسازد.
2. بسیاری از مردم معتقدند که انفاق و کمک به نیازمندان می‌تواند زندگی را خوش‌عاقبت‌تر کند.
3. در پایان فیلم، شخصیت اصلی با انتخاب‌های درست خود، به یک زندگی خوش‌عاقبت دست یافت.