دل‌نواز

کلمه «دل‌نواز» در زبان فارسی به معنای «خوشایند برای دل» یا «دل‌چسب» استفاده می‌شود و به‌طور کلی به موضوعاتی اشاره دارد که باعث آرامش یا شادابی روح و دل می‌شوند. در مورد قواعد فارسی و نگارشی مربوط به این کلمه می‌توان به نکات زیر اشاره کرد:

1. ترکیب: کلمه «دل‌نواز» یک ترکیب واج‌شکلی است که از دو قسمت «دل» و «نواز» تشکیل شده است. در این ترکیب، «دل» به معنای قلب و احساسات انسانی است و «نواز» به معنای نوازش کردن یا خوشایند بودن.

2. نوشتار: این کلمه همیشه باید به صورت «دل‌نواز» نوشته شود، با فاصله و خط‌واژه بین دو قسمت ترکیب (علامت‌گذاری در فارسی).

3. کاربرد: «دل‌نواز» معمولاً به صفت‌های مختلفی مانند موسیقی، شعر، طبیعت و مواردی از این دست اطلاق می‌شود. مثلاً می‌توان گفت: «صدای او دل‌نواز بود» یا «این گل‌ها منظره‌ای دل‌نواز ایجاد کرده‌اند».

4. تلفظ: در تلفظ کلمه، هر دو بخش «دل» و «نواز» به‌طور واضح تلفظ می‌شود، و تاکید بیشتر بر روی بخش دوم (نواز) است.

5. قواعد دستور زبان: همانند دیگر صفت‌ها، این کلمه نیز می‌تواند قبل یا بعد از اسم بیاید. مثلاً: «موسیقی دل‌نواز» یا «دل‌نواز است».

این چند نکته مهم در مورد کلمه «دل‌نواز» در زبان فارسی است. اگر سؤال خاص دیگری دارید یا به اطلاعات بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم!

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "دل‌نواز" در جمله آورده‌ام:

1. صدای دل‌نواز او در شب‌های تاریک، آرامش خاصی به دل می‌بخشید.
2. آهنگ دل‌نواز این خواننده همیشه باعث می‌شود که احساس خوبی داشته باشم.
3. من به منظره‌ی دل‌نواز کوه‌ها و درختان همیشه جذب می‌شوم.
4. آن شعر دل‌نواز به یادگاری زیبا از عشق‌های قدیمی تبدیل شد.
5. صدای دل‌نواز پرندگان در صبحگاه، نویدبخش روزی شگفت‌انگیز است.

امیدوارم این مثال‌ها برای شما مفید باشد!