کلمه "زبانه‌دار" در زبان فارسی به معنای شخص یا موجودی است که دارای زبانه یا زبان‌های متعدد است. برای نگارش صحیح و شیوه استفاده از این کلمه، چند نکته قواعدی و نگارشی به شرح زیر است:

1. ترکیب‌سازی: "زبانه‌دار" یک واژه مرکب است که از کلمه "زبان" و پسوند "-دار" ساخته شده است. این پسوند به معنای داشتن چیزی است.

2. نقطه‌گذاری: در نگارش این کلمه، حروف و نشانه‌های نگارشی را به‌خوبی رعایت کنید. به‌ویژه در جملاتی که این واژه به کار می‌رود، باید از سایر علائم نگارشی مانند ویرگول و نقطه به‌درستی استفاده شود.

3. تلفظ و نوشتار: در نوشتار فارسی، این کلمه باید با حروف درست و بدون هیچ تغییر یا حذف حروف نوشته شود: "زبانه‌دار".

4. به‌کارگیری در جمله: در جملات می‌توانید از "زبانه‌دار" به‌عنوان صفت استفاده کنید. برای مثال: "او یک فرد زبانه‌دار است و به چند زبان تسلط دارد."

5. معانی و هم‌نواختی: "زبانه‌دار" ممکن است معانی دیگری در بافت‌های مختلف داشته باشد. به‌عنوان مثال، در برخی متن‌ها ممکن است به موجودات زنده‌ای مانند حیوانات نیز اشاره کند که خاصیت زبانه‌دار بودن دارند.

در مجموع، رعایت قواعد نگارشی و استفاده درست از کلمات باعث می‌شود که متن شما روان‌تر و خوش‌خوان‌تر باشد.

1. در این مراسم، سخنرانان زبانه‌دار به معرفی دستاوردهای فرهنگی پرداخته و نظرات خود را بیان کردند.
2. او به عنوان یک زبانه‌دار، قادر است به راحتی به چندین زبان مختلف صحبت کند و با فرهنگ‌های گوناگون ارتباط برقرار کند.
3. زبانه‌دارها نقش مهمی در انتقال دانش و اطلاعات میان اقوام و ملل مختلف ایفا می‌کنند.