سابقه‌دار

کلمه "سابقه‌دار" یک صفت ترکیبی در زبان فارسی است که به معنای کسی یا چیزی که سابقه‌ای دارد، به کار می‌رود. در اینجا به چند نکته نگارشی و قواعد مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

1. ترکیب کلمه: "سابقه" به معنای تاریخچه یا پیشینه است و "دار" به معنای داشتن است. این دو کلمه با هم ترکیب شده‌اند تا صفتی جدید ایجاد کنند.

2. نحوه نوشتن: "سابقه‌دار" با یک فاصله بین "سابقه" و "دار" نوشته نمی‌شود و باید بدون فاصله و به شکل ترکیبی استفاده شود.

3. تلفظ: در تلفظ این کلمه، "سابقه" به شکل نُقشتی و "دار" به شکل معمولی بیان می‌شود.

4. نقش نحوی: این کلمه معمولاً به عنوان صفت در جملات استفاده می‌شود و می‌تواند برای توصیف اسم‌ها به‌کار برود. برای مثال: "او یک ورزشکار سابقه‌دار است."

5. نکات دیگر: به خاطر داشته باشید که این کلمه معمولاً در متون رسمی و غیررسمی استفاده می‌شود و قابلیت به کارگیری در زمینه‌های مختلف را دارد، مانند ورزش، تاریخ و علوم اجتماعی.

اگر پرسش خاصی در مورد کاربرد یا قواعد دیگر مربوط به این کلمه دارید، لطفاً بفرمایید.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "سابقه‌دار" در جملات مختلف آورده شده است:

1. شرکت ما در زمینه تولید محصولات الکترونیکی سابقه‌دار است و سال‌هاست که در این صنعت فعالیت دارد.
2. او یک وکیل سابقه‌دار در پرونده‌های حقوقی است و تجربه زیادی دارد.
3. این کتابخانه دارای منابع سابقه‌دار و ارزشمندی در زمینه تاریخ ایران است.
4. تیم فوتبال ما در مسابقات بین‌المللی سابقه‌دار بوده و چندین بار قهرمانی را کسب کرده است.
5. این بیماری در میان افرادی که سابقه‌دار مصرف الکل دارند، شایع‌تر است.

امیدوارم این جملات به شما کمک کند!