سابقه‌سالار

کلمه "سابقه‌سالار" به جزئیات خاصی نیاز دارد تا به درستی و دقیقاً به کار رود. در اینجا به بررسی قواعد نوشتاری و نگارشی این کلمه می‌پردازیم:

1. تلفظ درست: "سابقه‌سالار" به صورت "سابقه سالار" باید تلفظ شود. این ترکیب به معنای "کسی که دارای سابقه است" یا "سابقه‌دار" می‌باشد.

2. فاصله‌گذاری: در متون فارسی، استفاده از فاصله مناسب در میان کلمات و ترکیب‌ها ضروری است. بنابراین باید توجه کرد که این کلمه به دو جزء "سابقه" و "سالار" تفکیک‌پذیر باشد.

3. نحو و ساختار: اگر این کلمه به عنوان صفت یا اسمی در متن به کار می‌رود، باید با توجه به موضوع جمله و بافت آن، به درستی جایگذاری شود.

4. تطابق: اگر از کلمه "سابقه‌سالار" به عنوان صفت برای یک اسم دیگر استفاده می‌کنید، باید مطمئن شوید که از نظر تعداد (مفرد یا جمع) و جنس (مؤنث یا مذکر) با آن اسم مطابقت دارد.

5. نویسه‌گردانی: در نوشتار رسمی، از نشانه‌ها و علامت‌های مناسب، مانند ویرگول و نقطه، برای تفکیک جملات و عبارات استفاده کنید.

به طور کلی، "سابقه‌سالار" یک ترکیب پیچیده است که باید با دقت و توجه به قواعد زبانی و نگارشی به کار رود تا مفهوم مورد نظر به شکل واضح و صحیح منتقل شود.

1. در سازمان‌های سنتی، معمولاً افرادی با سابقه‌سالار به عنوان تصمیم‌گیرندگان اصلی شناخته می‌شوند.
2. سابقه‌سالار بودن در برخی مواقع می‌تواند مانع پیشرفت نیروهای جوان و خلاق شود.
3. او با توجه به سابقه‌سالار خود، توانست مسیرهای جدیدی را برای سازمان باز کند.