کلمه "سپاس‌دار" در زبان فارسی به معنای کسی است که سپاسگزاری می‌کند یا قدردانی می‌نماید. برای نوشتن و استفاده از این کلمه، رعایت چند نکته نگارشی و قواعد زبانی اهمیت دارد:

1. واژه‌سازی: "سپاس" به معنای قدردانی و "دار" به معنای داشتن یا حامل بودن است. بنابراین "سپاس‌دار" به معنای کسی است که سپاس (قدردانی) دارد.

2. نوشتن صحیح: کلمه "سپاس‌دار" باید به صورت جدا از هم نوشته نشود. فاصله بین دو جزء "سپاس" و "دار" باید با "زیرنویس" (تنوین) یا "همزه" مشخص شود. بنابراین شکل صحیح آن "سپاس‌دار" است.

3. جایگاه در جمله: مانند سایر اسم‌ها، می‌توان از "سپاس‌دار" در جایگاه‌های مختلفی از جمله‌ استفاده کرد. به عنوان مثال: "او یک سپاس‌دار واقعی است."

4. مفرد و جمع: می‌توان این کلمه را به حالت جمع نیز درآورد: "سپاس‌داران."

5. تنوع واژه: ممکن است با توجه به زمینه؛ واژه‌هایی مانند "قدردان" یا "سپاس‌گذار" نیز به عنوان مترادف‌ها استفاده شوند، اما "سپاس‌دار" بار معنایی خاص خود را دارد.

با رعایت این نکات می‌توانید به درستی از این واژه استفاده کنید.

1. من همیشه سپاس‌دار دوستانم هستم که در زمان سختی کنارم بودند.
2. او به خاطر حمایت‌هایش از خانواده‌اش سپاس‌دار بود و محبت آن‌ها را فراموش نمی‌کند.
3. در پایان جلسه، مدیر از همه اعضای تیم سپاس‌دار بود و تلاش‌هایشان را ستود.