کلمه «ستایش‌آمیز» یک صفت مرکب در زبان فارسی است که به معنای چیزی است که به ستایش و تحسین برمی‌انگیزد. در مورد قواعد فارسی و نگارشی برای این کلمه می‌توان نکات زیر را مدنظر قرار داد:

1. نحوه نوشتار: کلمه باید به صورت صحیح و با فاصله بین دو بخش (ستایش و آمیز) نوشته شود. در نوشتار رسمی و نگارشی می‌توانید از علامت «ـ» به معنای ترکیب دو بخش استفاده کنید: «ستایش‌آمیز».

2. جنس و تعداد: این کلمه به عنوان صفت می‌تواند با اسم‌های مذکر و مؤنث و همچنین مفرد و جمع تطابق داشته باشد. مثلاً:

   • ستایش‌آمیز (مفرد، مذکر یا مؤنث)
   • ستایش‌آمیزان (جمع)

3. استفاده در جملات: می‌توان آن را در جملات مختلف به کار برد. مثلاً:

   • «نقد او ستایش‌آمیز بود.»
   • «این اثر، ستایش‌آمیز و خلاقانه است.»
4. معنا و کاربرد: این کلمه معمولاً برای توصیف یک عملکرد، اثر ادبی، اقدام انسانی یا هر چیز دیگری که شایسته ستایش باشد، به کار می‌رود.

با رعایت این نکات می‌توان به درستی و به صورت ادبی از کلمه «ستایش‌آمیز» در نوشتار و گفتار استفاده کرد.

1. داوران در مسابقه شعر، ستایش‌آمیزترین آثار را انتخاب کردند که نشان‌دهنده‌ی خلاقیت و بیان زیبا بودند.
2. نقدهای ستایش‌آمیز از فیلم جدید کارگردان مشهور، انتظارات را درباره‌ی این اثر به طرز چشمگیری افزایش داد.
3. معلم از تلاش‌های دانش‌آموزان در پروژه گروهی ستایش‌آمیز سخن گفت و آن‌ها را به ادامه‌ی کار تشویق کرد.