سخت‌رویی

کلمه «سخت‌رویی» ترکیبی است متشکل از دو بخش: «سخت» و «رویی». در نوشتن و استفاده از این کلمه، چند نکتهٔ قواعدی و نگارشی وجود دارد که باید مد نظر قرار گیرد:

1. تلفظ: «سخت‌رویی» به صورت "sakht-rooyi" تلفظ می‌شود. در فارسی، کلمات مرکب معمولاً به همین شکل خوانده می‌شوند و باید به طور روشن و واضح اداء شوند.

2. نوشتار: در نوشتن این کلمه، حتماً باید از نواس (خط تیره) بین «سخت» و «رویی» استفاده کنید، زیرا این دو کلمه به عنوان یک ترکیب به هم پیوسته و معنای خاصی ایجاد می‌کنند.

3. معنای کلمه: «سخت‌رویی» به معنای پافشاری بر سختی‌ها، استقامت یا سرسختی در برابر مشکلات و چالش‌ها است.

4. قواعد نگارشی: در متون رسمی، به‌ویژه در موقعیت‌هایی که به نگارش علمی و ادبی مربوط می‌شود، باید توجه داشته باشید که این کلمه را در قالب مناسب و در Kontext صحیح به کار ببرید.

5. قواعد نحو: «سخت‌رویی» معمولاً به عنوان اسم به کار می‌رود و می‌تواند در جملات به‌عنوان فاعل یا مفعول استفاده شود. باید دقت کنید که با سایر اجزاء جمله همخوانی داشته باشد.

به‌طور کلی، در استفاده از «سخت‌رویی» باید به مسیر معنایی و قواعد نگارشی توجه داشته باشید تا بتوانید به درستی از این کلمه در نوشته‌های خود بهره‌برداری کنید.

1. سخت‌رویی در مطالعه و تلاش مستمر، کلید موفقیت در هر زمینه‌ای است.
2. او با سخت‌رویی و اراده‌ای قوی به هدف‌های بلندی که برای خود تعیین کرده بود، رسید.
3. در برابر چالش‌ها، سخت‌رویی و استقامت باعث می‌شود تا بتوانیم بر مشکلات فائق آییم.