سهل‌العبور

کلمه "سهل‌العبور" یک ترکیب صفت و اسم است که به معنی "آسان برای عبور" یا "به راحتی قابل عبور" به کار می‌رود. در مورد نگارش و قواعد مربوط به این کلمه، نکات زیر را می‌توان در نظر گرفت:

1. نوشتار جدا یا وصل: این کلمه به صورت "سهل‌العبور" نوشته می‌شود و "سهل" و "العبور" با هم ترکیب شده‌اند. در این حالت، هسته کلمه، صفت "سهل" و "العبور" به عنوان مفعول است.

2. تکیه بر ساختمان ترکیبی: در زبان فارسی، ترکیب‌های این‌چنینی (فعل و اسم) معمولاً با یک حرف ربط (مانند "هی" یا "ال") به هم متصل می‌شوند. در این مثال، حرف "ال" قبل از اسم "عبور" واقع شده است.

3. قواعد نگارشی: این کلمه را همواره باید به صورت صحیح با حفظ حروف و علائم نوشت. توجه به شکل و ساختار آن از نظر املایی بسیار مهم است.

4. کاربرد: این ترکیب معمولاً در متون رسمی، ادبی یا علمی برای توصیف مکان‌ها، شرایط یا ساختارهایی که عبور از آن‌ها آسان است، به کار می‌رود.

با رعایت این نکات می‌توان از کلمه "سهل‌العبور" به درستی استفاده کرد.

1. این جاده سهل‌العبور است و مسافران به راحتی می‌توانند از آن عبور کنند.
2. در فصل بهار، رودخانه به دلیل بارش باران، سهل‌العبورتر از همیشه می‌شود.
3. کوه‌های این منطقه به خاطر مسیرهای سهل‌العبور، برای گردشگران بسیار جذاب هستند.