کلمه «سیه‌نامه» ترکیبی از دو بخش «سیه» و «نامه» است. در زبان فارسی، قواعد خاصی برای نگارش و استفاده از این کلمه وجود دارد. در ادامه به برخی از این قواعد اشاره می‌کنیم:

1. نگارش صحیح: کلمه «سیه‌نامه» باید به همین شکل و با این فاصله و نوشتار نوشته شود. «سیه» به معنی «تاریک» و «نامه» به معنی «نوشتار» یا «مکتوب» است.

2. تلفظ: تلفظ این کلمه به صورت سیه‌نامه است که در آن، تلفظ هر دو بخش باید واضح باشد.

3. معنی کلمه: سیه‌نامه به معنای نامه یا نوشتاری است که در آن به موضوعات تاریک یا منفی اشاره شده است. این واژه به طور نمادین به کار می‌رود و ممکن است در ادبیات یا شعر نیز به کار برود.

4. قواعد املایی: در نگارش این واژه، باید از نوشتن «سیه نامه» (با فاصله) اجتناب شود، زیرا این کلمه یک واژه مرکب محسوب می‌شود و باید به هم پیوسته نوشته شود.

5. استفاده در جملات: برای استفاده از کلمه در جملات، می‌توانید به عنوان مثال بگویید: «او در سیه‌نامه‌ی خود به مشکلات جامعه پرداخته است.»

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه «سیه‌نامه» در نوشتار خود استفاده کنید.

1. در کتابخانه، روی میز یک سیه‌نامه قدیمی پیدا کردم که داستان‌های جذابی از تاریخ را روایت می‌کرد.
2. نویسنده در سیه‌نامه‌اش به بررسی مشکلات اجتماعی و فرهنگی زمان خود پرداخته است.
3. وقتی سیه‌نامه را مطالعه می‌کردم، احساس کردم که عواطف و افکار نویسنده به خوبی منتقل شده است.