کلمه "نامه‌بر" از دو بخش "نامه" و "بر" تشکیل شده است و در زبان فارسی به معنای فردی است که نامه‌ها را حمل می‌کند یا به مقصد می‌رساند. در نگارش این کلمه، باید به نکات زیر توجه کرد:

1. فاصله‌گذاری: در کلمات مرکب، برای جلوگیری از ابهام، معمولاً از علامت‌های مورد نیاز مثل واوه یا خط فاصله استفاده می‌شود. در مورد "نامه‌بر"، استفاده از حرف وسط ("‌") ضروری است.

2. نوشتار صحیح: کلمه "نامه‌بر" باید به همین شکل نوشته شود و نباید آن را به صورت جدا (نامه بر) نوشت.

3. جنس و شمار: در استفاده از این کلمه، می‌توان از آن به صورت مفرد و جمع استفاده کرد. برای جمع، می‌توان گفت "نامه‌بران".

4. استفاده در جملات: هنگام استفاده از این کلمه در جملات، باید به موقعیت و جایگاه آن در جمله توجه کرد. مثلاً: "نامه‌بر نامه را به مقصد رساند."

5. نوشته‌های رسمی: در نوشته‌های رسمی و اداری، رعایت دقت در نگارش و املای کلمات مرکب از اهمیت بالایی برخوردار است، به ویژه در کلماتی مانند "نامه‌بر".

با رعایت این نکات، می‌توان به درستی و با دقت از کلمه "نامه‌بر" در نوشتار استفاده کرد.

1. نامه‌بر با زحمت زیاد نامه‌های مردم را به دستشان می‌رساند.
2. در دنیای دیجیتال امروز، هنوز هم نامه‌برها نقشی مهم در ارتباطات دارند.
3. روزی نامه‌بر به خانه‌ی ما آمد و خبر خوبی را آورد که همه را خوشحال کرد.