شب‌خوان

کلمه "شب‌خوان" به ترکیب دو واژه "شب" و "خوان" اشاره دارد و به طور کلی به معنای کسی است که در شب می‌خواند یا نغمه‌ای را در شب اجرا می‌کند. در نوشتار فارسی و به ویژه در استفاده از کلمات ترکیبی، رعایت برخی از قواعد نگارشی مهم است:

1. هنگام نوشتن کلمات مرکب: در فارسی کلمات مرکب مانند "شب‌خوان" با استفاده از علامت "-" نوشته می‌شوند تا جدایی اجزاء کلمه نشان داده شود. این امر کمک می‌کند تا خواننده به راحتی مفاهیم را تشخیص دهد.

2. استفاده از حروف اضافه: در زمان استفاده از "شب‌خوان" در جملات، باید به حروف اضافه و جملات مرتبط دقت شود. به عنوان مثال: "او یک شب‌خوان معروف است."

3. نوشتن با حروف بزرگ: اگر "شب‌خوان" در آغاز جمله آورده شود، باید حرف اول آن بزرگ نوشته شود: "شب‌خوان‌های مختلفی در این جشنواره شرکت کردند."

4. تلفظ و نگارش صحیح: توجه به تلفظ درست کلمه بسیار مهم است، بنابراین وقتی این واژه را می‌نویسید، حتماً معنی و کاربرد آن را در نظر داشته باشید.

5. فاصله‌گذاری: باید از فاصله‌های غیرضروری بین واژه‌ها پرهیز کنید و کلمه را به صورت یکپارچه بنویسید.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "شب‌خوان" به درستی و به صورت نگارشی صحیح استفاده کنید.

1. شب‌خوان در گوشه‌ی خیابان نشسته و با صدای دل‌نشینش داستان‌های قدیمی را برای مردم روایت می‌کند.
2. به خاطر شب‌خوانی که هر شب در محله جمع می‌شود، بچه‌ها منتظر می‌مانند تا قصه‌های جالب بشنوند.
3. صدای شب‌خوان در سکوت شب، مثل یک نغمه‌ی آرامش بخش، دل‌ها را نوازش می‌کند.