غزل‌خوان

کلمه "غزل‌خوان" یک واژه مرکب است که به معنای کسی است که غزل می‌خواند. برای نوشتن و استفاده درست از این کلمه، قواعد زیر را در نظر بگیرید:

1. نوشتار: "غزل‌خوان" با استفاده از نیم‌فاصله، به صورت "غزل‌خوان" نوشته می‌شود. استفاده از نیم‌فاصله بین "غزل" و "خوان" به این دلیل است که این دو واژه به همدیگر وابسته‌اند و یک مفهوم واحد را تشکیل می‌دهند.

2. تلفظ: در تلفظ این کلمه، باید به وضوح قسمت‌های "غزل" و "خوان" را بیان کنید. "غزل" باید به صورت کامل و صحیح و "خوان" به عنوان بخشی از فعل خواندن تلفظ شود.

3. مؤنث و مذکر: "غزل‌خوان" معمولاً برای هر دو جنسیت به کار می‌رود، اما در موارد خاص ممکن است از واژه‌های مرتبط دیگری مانند "غزل‌خوان زن" یا "غزل‌خوان مرد" استفاده شود تا جنسیت مشخص شود.

4. مانند دیگر واژه‌ها: در جملات، این کلمه می‌تواند به عنوان اسم منصوب، مفعول و... نیز به کار رود، بنابراین قواعد نحوی زبان فارسی درباره استفاده از اسم‌ها و جمله‌ها در مورد آن صدق می‌کند.

5. استفاده در جملات: به عنوان مثال:
   • او یک غزل‌خوان ماهر است.
   • غزل‌خوانی او همه را مجذوب کرده است.

توجه به این نکات باعث خواهد شد که بتوانید از کلمه "غزل‌خوان" به شکل صحیح و حرفه‌ای استفاده کنید.

1. غزل‌خوان معروف در شب‌های شعر، با صدای دل‌نوازش حاضران را شگفت‌زده کرد.
2. شعرهای قشنگ این غزل‌خوان همیشه در دل‌ها افکار عاشقانه را زنده می‌کند.
3. در مراسم ادبی، غزل‌خوان جوان به زیبایی اشعار عاشقانه‌اش را برای حضار خواند.