کلمه «شکوه‌مندی» از دو بخش «شکوه» و «مندی» تشکیل شده است. در قواعد فارسی و نگارشی، به نکات زیر توجه کنید:

1. ترکیب: «شکوه» به معنای عظمت و جلال است و «مندی» پسوندی است که به معنای داشتن، در بر دارنده یا نمایانگر بودن است. بنابراین «شکوه‌مندی» به معنای داشتن شکوه یا عظمت است.

2. نوشتار: در نوشتار این کلمه، توجه به «تَنِ درست» اهمیت دارد. باید از حرف «ـ» (وَصلی) که بین دو بخش «شکوه» و «مندی» قرار دارد، استفاده کنید.

3. تلفظ: تلفظ صحیح این کلمه به این صورت است: «شکوه‌مندی». دقت کنید که در گفتار به بخش‌های کلمه توجه کنید و به لحن و تاکید صحیح بر روی هجاها ها توجہ کنید.

4. نکات نگارشی:

   • در متون رسمی و علمی، اگر نیاز به توضیح بیشتر درباره این واژه باشد، می‌توان آن را در جمله‌ای به کار برد تا مفهومش روشن‌تر شود.
   • توجه داشته باشید که استفاده از کلمه‌های مشابه در قالب جملات متفاوت، می‌تواند به غنای متون شما کمک کند.
5. مثال:
   • «شکوه‌مندی این بنا نشان از فرهنگ غنی این سرزمین دارد.»

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه «شکوه‌مندی» به درستی استفاده کنید.

1. شکوه‌مندی طبیعت در فصل بهار، همه را به تحسین وامی‌دارد.
2. سخنان او درباره تاریخ و فرهنگ کشورش، با شکوه‌مندی خاصی بیان می‌شد.
3. مراسم سالگرد با شکوه‌مندی تمام برگزار گردید و شرکت‌کنندگان از برنامه‌های متنوع لذت بردند.