کلمه «شوریده‌روزگار» ترکیبی از دو واژه «شوریده» و «روزگار» است که با هم به معنای فردی سرگردان، بی‌قرار و گرفتار در سختی‌ها و مشکلات زمانه اشاره دارد. در نگارش و استفاده از این ترکیب، رعایت نکات زیر مؤثر است:

1. فصل‌الخطاب بودن واژه‌ها: واژه‌ها در زبان فارسی باید به گونه‌ای ترکیب شوند که هر یک مفهوم ویژه‌ای را داشته باشند و در کنار هم یک مفهوم تازه ایجاد کنند. «شوریده» به معنای آشفته و بی‌قرار و «روزگار» به معنای زمان و حالت زندگی است.

2. حروف وصل: در ترکیب «شوریده‌روزگار»، نشان «ـ» (خط وصل) بین دو واژه قرار گرفته است که درست است. این نشان به‌ویژه در ترکیب‌های صفت و موصوف کاربرد دارد.

3. تنظیم جمله: در جملاتی که از این ترکیب استفاده می‌شود، باید به فعل و ساختار جمله توجه کرد. برای مثال: "او یک شوریده‌روزگار است." یا "شوریده‌روزگار مقاومت می‌کند."

4. تلفظ و نگارش: این ترکیب باید به شکل صحیح تلفظ و نوشته شود. یعنی «شوریده‌روزگار» و نه «شوریده روزگار» که ممکن است مقصود را دچار ابهام کند.

5. معنای ضمنی: هنگام استفاده از این کلمه، توجه داشته باشید که بار معنایی نسبت به شرایط اجتماعی و فردی شخصی که به آن اشاره می‌شود، وجود دارد.

با رعایت این قواعد، می‌توانید از ترکیب «شوریده‌روزگار» به درستی و مؤثر استفاده کنید.

1. شوریده‌روزگار در دل هر انسانی می‌تواند خلاقیت و توانایی‌های جدیدی را به وجود آورد.
2. او در خیابان‌های شوریده‌روزگار،‌ پای پیاده به دنبال حقیقت می‌گشت.
3. سرنوشت شوریده‌روزگار انسان‌ها به سمت ناامیدی و یأس نمی‌برد، بلکه فرصتی برای شروعی تازه است.