«صاحب‌دلق» یک واژه‌ی مرکب فارسی است که به معنی صاحب دلق، یعنی شخصی که دلق (نوعی لباس یا پوشش) دارد، به کار می‌رود. در نگارش این کلمه، باید به نکات زیر توجه داشت:

1. فاصله: برای نوشتن این کلمه، باید بین اجزای آن (صاحب و دلق) از نشانۀ اتصال (زیرخط) استفاده کرد، به این صورت: صاحب‌دلق.

2. هم‌نوایی: در زبان فارسی، ممکن است برخی افراد این کلمه را به صورت جدا («صاحب دلق») نیز بنویسند، اما شکل صحیح و متداول آن استفاده از نشانۀ اتصال است.

3. نقطه‌گذاری: در صورتی که این کلمه در جملات استفاده شود، همانند کلمات دیگر باید به موقعیت سجاوندی توجه داشت و فاصله‌ها و نشانه‌های نگارشی (نقطه، ویرگول و ...) را به درستی رعایت کرد.

4. عملکرد جمله: این واژه می‌تواند به عنوان اسم خاص یا عام در جملات به کار رود، بنابراین لازم است ساختار جمله و جایگاهش در آن به درستی تنظیم شود.

توجه به این نکات به افزایش وضوح و دقت نگارش کمک می‌کند.

۱. صاحب‌دلق همیشه به فکر خوشحال کردن دیگران است و از دیدن لبخند روی چهره‌ی آن‌ها لذت می‌برد. ۲. در آن مراسم جشن، صاحب‌دلق با شوخی‌های شیرین خود فضای محفل را پر از خنده کرد. ۳. هر بار که صاحب‌دلق وارد جمع می‌شود، انرژی مثبتی به همه منتقل می‌کند و دل‌ها را شاد می‌کند.