کلمه «صبی‌العین» به معنای «چشم و دل» به کار می‌رود و در اصطلاح به معنای چیزی است که بسیار دل‌چسب و دلنشین باشد. در نگارش این کلمه، رعایت قواعد و نکات زیر ضروری است:

1. نحوه نوشتار: کلمه «صبی‌العین» با «ص» آغاز می‌شود و به‌صورت یک واژه با یک خط تیره یا فاصله باید نوشته شود. به‌عنوان مثال: «صبی‌العین».

2. فاصله‌گذاری: در مواقعی که این کلمه در جمله قرار می‌گیرد، ممکن است به نیاز به فاصله‌گذاری و جابجایی کلمات دیگر برحسب ساختار جمله نیاز داشته باشد. به‌طور مثال: «این منظره صبی‌العین است».

3. استفاده از علامت نقطه و ویرگول: توجه داشته باشید که این کلمه می‌تواند در جملات توصیفی یا توجیهی مورد استفاده قرار گیرد و در این صورت نیاز به استفاده صحیح از ویرگول و سایر نشانه‌های نگارشی خواهد بود.

4. حفظ قافیه و وزن: اگر این کلمه در شعر یا نثر ادبی به کار برود، باید به قافیه و وزن آن دقت شود.

در نهایت، استفاده درست و مناسب از کلمه «صبی‌العین» به معنی شناخت کامل از مفهوم و کاربرد آن است.

1. صبی‌العین در ادبیات فارسی به معنای جوان و شاداب است که معمولاً به زیبایی و سرزندگی اشاره دارد.
2. در شعرهای شاعرانی نظیر حافظ و سعدی، واژه صبی‌العین به عنوان نمادی از عشق و جوانی به کار رفته است.
3. او در باغ، به تماشای صبی‌العین‌ها پرداخت که با خنده‌هایشان فضای اطراف را پر از زندگی کرده بودند.