ضعیف‌النفس

کلمه "ضعیف‌النفس" یک واژه مرکب است که به صورت رسمی در زبان فارسی به کار می‌رود و به معنای شخصی با روحیه یا شخصیت ضعیف و ناتوان در تصمیم‌گیری و قاطعیت است. در نوشتن و استفاده از این کلمه، چند نکته نگارشی و قواعدی وجود دارد:

1. نحوه نوشتن: "ضعیف‌النفس" با استفاده از خط تیره بین دو جزء "ضعیف" و "النفس" نوشته می‌شود. این خط تیره نشانگر اتصال معنایی این دو واژه است.

2. تلفظ: هنگام تلفظ این کلمه، باید به تکیه صوتی بر روی "ضعیف" و "نفس" توجه داشته باشید.

3. ۱۶ عینا و بدون تغییر: به عنوان مثال: "او به خاطر رفتارهایش به عنوان یک فرد ضعیف‌النفس شناخته می‌شود."

4. قید و صفت: این کلمه به عنوان یک صفت برای توصیف شخصیت افراد به کار می‌رود و معمولاً در جملات توصیفی یا تحلیلی استفاده می‌شود.

5. جایگاه در جمله: این کلمه معمولاً قبل از اسم‌هایی که توصیف می‌کند قرار می‌گیرد. به عنوان مثال: "شخص ضعیف‌النفس نمی‌تواند در موقعیت‌های سخت به خوبی عمل کند."

این نکات می‌توانند به شما کمک کنند تا استفاده درست و موثری از کلمه "ضعیف‌النفس" در نوشتار فارسی داشته باشید.

1. در خلال بحث‌های خانوادگی، او همیشه به دلیل ضعیف‌النفس بودنش نمی‌تواند نظراتش را به‌طور قاطع بیان کند.
2. برخیافراد به دلیل ضعیف‌النفس بودن، در مقابل انتقادات دیگران واکنش‌های تند و غیرمنتظره‌ای نشان می‌دهند.
3. برای تقویت شخصیت خود، مهم است که از حالت ضعیف‌النفس بودن خارج شویم و به خودمان اعتماد بیشتری پیدا کنیم.