کلمه "طرف‌داری" در زبان فارسی به عنوان یک اسم به کار می‌رود و معمولاً به معنای حمایت یا جانب‌داری از یک فرد، گروه یا ایده است. در زیر به چند نکته درباره قواعد استفاده و نگارش این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نوشتار صحیح: کلمه "طرف‌داری" به صورت جدا یا به شکل "طرفداری" نوشته نمی‌شود. شکل صحیح آن "طرف‌داری" با خط فاصله است.

2. معنی و کاربرد: می‌توان از آن در جملات مختلف استفاده کرد. به عنوان مثال: "او به طرف‌داری از حقوق بشر فعال است."

3. جمع: برای جمع کردن این کلمه می‌توان از "طرف‌داری‌ها" استفاده کرد.

4. قواعد صرف و نحو: "طرف‌داری" می‌تواند به عنوان مفعول، فاعل یا complement در جملات مختلف به کار رود. به عنوان مثال:

   • فاعل: "طرف‌داری از محیط زیست ضروری است."
   • مفعول: "او همیشه طرف‌داری می‌کند."
5. نکات نگارشی: هنگام نوشتن متون رسمی، بهتر است از کلمه "طرف‌داری" در جایگاهی استفاده کنید که مفهوم واضحی را منتقل کند و از ابهام بپرهیزید.

به طور کلی، "طرف‌داری" یک واژه‌ مناسب و قابل استفاده در متون مختلف است، به شرطی که در قالب صحیح و در زمینه مناسب به کار رود.

1. او همیشه طرف‌داری از حقوق کودکان را در فعالیت‌های اجتماعی خود در نظر می‌گیرد.
2. در جلسه‌ی امروز، اعضای هیئت‌مدیره به صحبت‌های او درباره‌ی ضرورت طرف‌داری از محیط زیست توجه کردند.
3. طرف‌داری برخی از افراد از یک تیم ورزشی می‌تواند به شدت بر جو مسابقات تأثیر بگذارد.