کلمه "ملک‌داری" در زبان فارسی به معنای مدیریت و نگهداری از ملک یا املاک است. این کلمه تحت قواعد خاصی از لحاظ نگارش و ساختار قرار می‌گیرد. در ادامه به برخی از قواعد و نکات مهم در مورد این کلمه اشاره می‌کنم:

1. تفکیک اجزای کلمه: کلمه "ملک‌داری" از دو جزء "ملک" و "داری" تشکیل شده است. "ملک" به معنای دارایی، ملک و املاک است و "داری" به معنای داشتن یا نگهداری از چیزی است.

2. نکات نگارشی:

   • در نوشتن "ملک‌داری"، باید به استفاده از ک خط فاصله ( - ) بین "ملک" و "داری" توجه کرد. این خط فاصله نشان‌دهنده ترکیب دو جزء کلمه به‌صورت یک واژه واحد است.
   • از حرف "ی" در انتهای "ملک‌داری" باید مطمئن شد که از نوع "ی" نسبتی (ی نون) است.

3. مفهوم و کاربرد:

   • این کلمه می‌تواند به مفهوم مدیریت و اداره املاک در حوزه‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی استفاده شود.

4. نحو و صرف:

   • این کلمه به عنوان اسم می‌تواند در جملات به عنوان فاعل یا مفعول استفاده شود. برای مثال: "ملک‌داری در این منطقه بسیار مهم است."
5. صرف و تنوین:
   • در صورت نیاز به استفاده تنوین (تنوین به معنی علامت‌های نون در فارسی است) در این نوع کلمات، باید به معنای استفاده از آنها در متن و جملات توجه شود.

با رعایت این نکات می‌توان به درستی از کلمه "ملک‌داری" در متون فارسی استفاده کرد.

1. ملک‌داری یکی از عوامل کلیدی در مدیریت موفق املاک و مستغلات به شمار می‌رود.
2. در این دوره، مهارت‌های ملک‌داری برای سرمایه‌گذاران جوان بسیار ضروری است.
3. تمرین‌های ملک‌داری به ما کمک می‌کند تا به بهترین شیوه ممکن از دارایی‌های خود مراقبت کنیم.