واژه «عم‌زاده» در زبان فارسی به معنای فرزند عمو یا عمه است. این واژه از ترکیب «عمو» یا «عمه» و «زاده» ساخته شده است. در اینجا به برخی از قواعد نگارشی و نکات مرتبط با این واژه اشاره می‌کنم:

1. نحوه نوشتن: واژه «عم‌زاده» باید با تشدید بر روی حرف «ز» نوشته شود. توجه داشته باشید که این واژه به صورت ترکیبی نوشته می‌شود و فضا بین اجزا آن نباید وجود داشته باشد.

2. حروف اضافی: در کلمات ترکیبی مانند «عم‌زاده»، از حروف اضافه استفاده نمی‌شود و این واژه به صورت کاملاً ترکیبی و بدون فاصله نوشته می‌شود.

3. نقطه‌گذاری: در جملاتی که این واژه استفاده می‌شود، مانند سایر کلمات فارسی، باید از قواعد نقطه‌گذاری صحیح استفاده شود. برای مثال، اگر این کلمه در پایان جمله قرار گیرد، باید نقطه پس از آن گذاشته شود.

4. استفاده در جملات: به عنوان مثال:

   • «او عم‌زاده‌ی من است.»
   • «در مهمانی، عم‌زاده‌هایم را دیدم.»
5. نحوه تلفظ: تلفظ صحیح این کلمه به صورت «عم‌زاده» است و باید به دقت ادا شود تا به معنی درست آن اشاره شود.

با رعایت این نکات، می‌توانید کلمه «عم‌زاده» را به درستی و به شکل نگارشی صحیح استفاده کنید.

1. در جشن خانوادگی، عم‌زاده‌ام را دیدم که با شادی به جمع ما ملحق شد.
2. داستان‌هایی که عم‌زاده‌ام درباره‌ی دوران کودکی‌اش تعریف می‌کند، همیشه برایم جالب است.
3. در سفر به شهرستان، عم‌زاده‌ام ما را به دیدن مکان‌های تاریخی برد.