کلمه "غریب‌شمار" یک ترکیب مرکب است که از دو جزء "غریب" و "شمار" تشکیل شده است. قواعد نگارشی و زبانی مربوط به این کلمه و ترکیبات مشابه به شرح زیر است:

1. ترکیب‌های مرکب: در ترکیبات مرکب، معمولاً جزء اول صفت و جزء دوم یک اسم یا فعل است. در "غریب‌شمار"، "غریب" به معنی ناآشنا یا نادر است و "شمار" به معنای تعداد یا حساب است.

2. نوشتن با خط جدا: کلمات مرکب معمولاً به صورت یک کلمه نوشته می‌شوند، مگر اینکه جزء اول به تنهایی معنی داشته باشد یا بخواهید تأکید خاصی بر آن داشته باشید. در این مورد، "غریب‌شمار" به صورت یک کلمه نوشته می‌شود.

3. نکات پیوستگی: در نوشتن هر ترکیب، از لحاظ گرامری، باید دقت شود که آیا ترکیب به صورت قواعدی صحیح و بدون ابهام درک می‌شود یا خیر. "غریب‌شمار" در این مورد به درستی ساخته شده و مفهومی روشن دارد.

4. معانی و کاربردها: اطمینان حاصل کنید که ترکیب در زمینه درست و واضح به کار رفته است. "غریب‌شمار" ممکن است به معنای چیزی باشد که به شمارش یا اشاره به چیزهای غریب و نادر اشاره دارد.

5. نکات واج‌شناختی: در تلفظ ترکیبات مرکب، باید به نحوه تلفظ اجزاء توجه ویژه‌ای داشت. معمولاً در زبان فارسی، در حروف‌چین‌های رسمی باید به هجاها و تنوع آوایی کلمات توجه شود.

6. استفاده از علائم نگارشی: اگر ترکیب در میان جملات بلند یا پیچیده قرار گیرد، باید از علائم نگارشی مناسب (مانند ویرگول و نقطه) استفاده شود تا به وضوح معنا منتقل شود.

در نهایت، "غریب‌شمار" به معنای چیزی است که شمارش غریب‌ها یا موارد نادر را انجام می‌دهد و در زمینه‌های مختلفی مانند ادبیات، فرهنگ و مطالعه می‌تواند کاربرد داشته باشد.

۱. در روزهای بارانی، احساس غریب‌شمار بودن همه‌چیز بیشتر می‌شود و دنیا به نظر بی‌کسی می‌آید.
۲. غریب‌شمار بودن در یک جمع شلوغ، تجربه‌ای عجیب و دردناک است که هر فردی ممکن است آن را احساس کند.
۳. او همیشه غریب‌شمار می‌کرد کسانی را که در عالم هنر به دنبال شناخت خود بودند، اما هیچ‌گاه موفق نمی‌شدند.