کلمه "آدمی‌خوار" یک واژه مرکب در زبان فارسی است که به معنی "کسی که انسان‌ها را می‌خورد" یا به‌نوعی به رفتارهای غیرانسانی و وحشیانه اشاره دارد. در زیر به نکاتی پیرامون قواعد نوشتاری و نگارشی این کلمه اشاره می‌کنم:

1. فصل‌نامه: در کلمه "آدمی‌خوار" از یک خط تیره (ـ) برای پیوند دو بخش "آدمی" و "خوار" استفاده شده است. این علامت به وضوح نشان می‌دهد که این دو قسمت به هم وابسته هستند و یک مفهوم واحد را تشکیل می‌دهند.

2. نوشتار:

   • درست است "آدمی‌خوار" نوشته شود و نه "آدمی خوار" یا "آدمی‌خوارها" (در صورت جمع).
   • در صورت جمع بستن، به صورت "آدمی‌خواران" یا "آدمی‌خوارها" نوشته می‌شود.

3. قواعد نکتۀ نوشتاری:

   • اگر این کلمه در متن به‌کار رود، در آن صورت باید توجه به سیاق کلمات و جملات مجاور شود. به‌عنوان مثال، اگر در جمله‌ای از این کلمه استفاده شود، باید جملات به طور کلی با هم سازگار باشند.

4. استفاده‌های ادبی:

   • در ادبیات فارسی، این واژه می‌تواند به صورت کنایه‌ای نیز به کار برود و اشاره به رفتارهای غیرانسانی افراد یا گروهای خاص داشته باشد.
5. توجه به زمینه:
   • هنگام استفاده از این کلمه، به زمینه‌ای که در آن به کار می‌رود دقت کنید تا از برداشت‌های نادرست جلوگیری شود.

این نکات می‌تواند به نوشتار صحیح و مفهومی‌تر این کلمه در متن‌های مختلف کمک کند.

1. در داستان‌های قدیمی، آدمی‌خوارها به عنوان موجوداتی ترسناک و خطرناک معرفی می‌شوند که به شکار انسان‌ها می‌پردازند.
2. در فیلم‌های ترسناک، همیشه یک شخصیت آدمی‌خوار وجود دارد که همه را در وحشت نگه می‌دارد.
3. فرشته‌ای به شهر آمد و به مردم گفت که نباید از قصه‌های آدمی‌خوارها بترسند، زیرا آن‌ها تنها افسانه هستند.