کشوردار

کلمه "کشوردار" ترکیبی از دو بخش "کشور" و "دار" است. این کلمه به معنای "کشور دارای" یا "کشوردار" به کار می‌رود و معمولاً به معنای کسی است که کشور یا سرزمینی را اداره می‌کند یا مالک آن است. قواعد نگارشی و استفاده از این واژه عبارتند از:

1. نوشتار صحیح: "کشوردار" باید به صورت ترکیبی و به یک کلمه نوشته شود.
2. نوع کاربرد: این واژه به عنوان اسم به کار می‌رود و ممکن است به عنوان صفت در وصف اشخاص یا نهادهای خاص نیز استفاده شود.
3. التزام به قواعد دستوری: از نظر قواعد دستوری، این کلمه می‌تواند همچون سایر اسم‌ها در جملات به کار رود و به عنوان فاعل، مفعول و... در جملات ظاهر شود.
4. زمینه‌های کاربرد: این واژه ممکن است در متون اداری، سیاسی و فرهنگی به کار رود، به خصوص در زمینه‌های مرتبط با حاکمیت و سرزمین.

به طور کلی، در استفاده از "کشوردار" بهتر است به متن و contexto توجه کنید که این واژه به درستی و به شکل مناسب در جمله گنجانده شود.

1. کشوردار محترم در مراسم سالگرد استقلال حضور داشت و به بیان دستاوردهای کشور پرداخت.
2. او به عنوان کشوردار، برنامه‌های توسعه‌ای جدیدی را برای بهبود وضعیت اقتصادی کشور ارائه داد.
3. در این نشست، کشوردار به اهمیت همبستگی ملی و مشارکت مردم در تصمیم‌گیری‌ها اشاره کرد.