کمان گر

کلمه "کمان‌گر" ترکیبی از دو بخش "کمان" و "گر" است. در زبان فارسی، "گر" به عنوان پسوند برای نشان دادن شغل یا فعالیت یک فرد به کار می‌رود. بنابراین "کمان‌گر" به معنای کسی است که با کمان کار می‌کند یا به نوعی به تیراندازی با کمان مشغول است.

قواعد نگارشی مرتبط با "کمان‌گر":

1. نوشتار صحیح:

   • کلمه باید به صورت "کمان‌گر" نوشته شود با استفاده از علامت‌ اتصال (خط تیره) برای نشان دادن ترکیب دو بخش.

2. نکات تلفظی:

   • در هنگام تلفظ، "کمان‌گر" به دو بخش تقسیم می‌شود و هر دو بخش به صورت مشخص و واضح تلفظ می‌شوند.

3. استفاده در جملات:

   • می‌توان از کمان‌گر در جملات مختلف استفاده کرد، به عنوان مثال:
     • "کمان‌گر موفق در مسابقات بین‌المللی، مدال طلا را کسب کرد."

4. جنس و تعداد:

   • "کمان‌گر" به صورت مفرد است و برای جمع آن می‌توان از "کمان‌گران" استفاده کرد؛ به عنوان مثال:
     • "کمان‌گران در این مسابقه حضور دارند."
5. سایر قواعد دستوری:
   • "کمان‌گر" از نظر دستوری به عنوان اسم محسوب می‌شود و می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول یا دیگر اجزای جمله به کار رود.

در نهایت، توجه به نکات نگارشی و دستوری در استفاده از کلمات ترکیبی به افزایش دقت و وضوح در نوشتار کمک می‌کند.