کهنه پرست

کلمه "کهنه‌پرست" یک کلمه ترکیبی است که به نوعی از افراد اشاره می‌کند که به چیزهای قدیمی و کهنه علاقه دارند یا به آنها احترام می‌گذارند. در اینجا به تعدادی از قواعد فارسی و نگارشی مربوط به کلمه "کهنه‌پرست" اشاره می‌کنیم:

1. نگارش:

• تلفظ و نوشتار: این کلمه به صورت "کهنه‌پرست" نوشته می‌شود و فاصله‌ای وجود ندارد. خط تیره (ـ) بین دو بخش آن به معنای اتصال آن‌هاست.

2. دسته‌بندی کلمات:

• "کهنه‌پرست" یک اسم مرکب است که از دو بخش "کهنه" و "پرست" تشکیل شده است.
  • کهنه: به معنای قدیمی یا قدیم‌الایام.
  • پرست: به معنای علاقه‌مند یا کسی که به چیزی احترام می‌گذارد.

3. نحوه استفاده در جملات:

• این کلمه می‌تواند به انواع مفاهیم استفاده شود:
  • مثلاً: "او یک کهنه‌پرست است و همیشه با اشیای قدیمی خاطره بازی می‌کند."
  • در این جمله، "کهنه‌پرست" به نوع شخصیت فرد اشاره دارد.

4. زبانی:

• این کلمه معمولاً در متن‌های ادبی، توصیفی یا فرهنگی به کار می‌رود و ممکن است به شرایط خاص تاریخی یا فرهنگی نیز اشاره کند.

5. معادل‌ها و مترادف‌ها:

• برای "کهنه‌پرست"، ممکن است کلمات دیگری مثل "علاقه‌مند به آثار باستانی" یا "حامی فرهنگی" نیز استفاده شود، هرچند که بار معنایی دقیق آن‌ها ممکن است با "کهنه‌پرست" متفاوت باشد.

استفاده درست از کلمه "کهنه‌پرست" و رعایت قواعد نگارشی به خوانایی و فهم بهتر متن کمک می‌کند.

1. در بازار antique، یک کهنه پرست با دانش و تجربه‌اش در مورد اشیای قدیمی، به خریداران مشاوره می‌دهد.
2. مراسم حراج اشیای کهنه پرست در شهر برگزار شد و علاقه‌مندان به آثار تاریخی به شدت شرکت کردند.
3. او یک کهنه پرست واقعی است و هر بار که به موزه می‌روید، داستان‌های جالبی از اشیای قدیمی تعریف می‌کند.