کهنه سوار

کلمه "کهنه‌سوار" در فارسی به کار می‌رود و به معنای کسی است که در سواری یا سوارکاری تجربه و مهارت دارد. برای نوشتن و استفاده درست از این کلمه، می‌توانید به نکات زیر توجه کنید:

1. نقطه‌گذاری: کلمه "کهنه‌سوار" باید به شکل واحد نوشته شود و از خط تیره (ـ) برای بیان صفت و موصوف استفاده شود.

2. تلفظ: کلمه را به صورت "که‌نه‌سوّار" تلفظ کنید تا صوت‌گذاری‌های آن رعایت شود.

3. معنی‌شناسی: "کهنه" به معنای قدیمی و با تجربه و "سوار" به معنای کسی که سوار بر حیوانی است، استفاده می‌شود. بنابراین به طور کلی به شخصی اشاره دارد که در سواری دارای تجربیات دیرینه است.

4. قواعد نحوی: این کلمه می‌تواند به عنوان اسم در جملات استفاده شود و معمولاً در توصیف افراد با تخصص یا تجربه بالا در سوارکاری به کار می‌رود.

5. استفاده در متن: در جملات می‌توان از آن به عنوان توصیف‌کننده شخصیت‌ها بهره برد، مثلاً: "او یک کهنه‌سوار با تجربه است که سال‌ها در مسابقات سوارکاری شرکت کرده است."

با رعایت این نکات، می‌توانید به طور صحیح از "کهنه‌سوار" در نگارش‌های خود استفاده کنید.

1. در گوشه‌ی بازار، یک کهنه سوار با چهره‌ای خسته و داستان‌های ناگفته‌اش نشسته بود.
2. بچه‌ها به دور کهنه سوار جمع شده بودند و به دقت به روایت‌های او درباره‌ی جنگل و ماجراجویی‌هایش گوش می‌دادند.
3. صدای زنگ سوارکاری کهنه سوار به یادشان می‌آورد که همیشه باید به دنبال آرزوها باشند.