کلمه "کینه‌کش" از دو بخش "کینه" و "کش" تشکیل شده است. در زیر به برخی از نکات قواعدی و نگارشی مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

1. تفکیک اجزا: کلمه "کینه‌کش" ترکیبی از یک اسم (کینه) و یک فعل (کش) است که به معنی کسی است که کینه‌ای نسبت به دیگران دارد و اقدام به انتقام‌گیری می‌کند.

2. نوشتار: در نوشتار کلمه "کینه‌کش"، نهاد اصلی (کینه) باید به همراه واژه‌ی توصیفی (کش) نوشته شود. لذا بین این دو باید یک خط تیره (ـ) قرار داده شود.

3. تلفظ: در تلفظ این کلمه، هر دو بخش "کینه" و "کش" باید به‌طور واضح و مجزا شنیده شوند.

4. قواعد دستور زبان: این کلمه معمولاً به عنوان اسم به کار می‌رود و می‌تواند در جملات به عنوان فاعل، مفعول یا دیگر نقش‌ها استفاده شود.

5. مثال‌های کاربرد:
   • او یک کینه‌کش است که همیشه به دنبال انتقام است.
   • در داستان‌ها، کینه‌کش‌ها معمولاً به عنوان شخصیت‌های منفی معرفی می‌شوند.

با رعایت نکات فوق، می‌توانید در نوشتار خود از کلمه "کینه‌کش" به درستی استفاده کنید.

1. او به خاطر لطف‌های گذشته‌اش هرگز کینه‌کش نبود و همیشه در تلاش بود تا دیگران را ببخشد.
2. کینه‌کش بودن می‌تواند آسیب‌های زیادی به روابط ما وارد کند و موجب جدایی‌های ناخواسته شود.
3. داستانی که درباره‌ی یک کینه‌کش قدیمی روایت می‌شود، نشان‌دهنده‌ی پیچیدگی‌های انسان و قدرت بخشش است.