گردن‌بند

کلمه "گردن‌بند" در زبان فارسی یک اسم مرکب است که از دو جزء "گردن" و "بند" تشکیل شده است. در قواعد نگارشی و املایی، نکات زیر را باید مد نظر داشت:

1. نوشتار صحیح: کلمه "گردن‌بند" باید به صورت وصله‌دار نوشته شود، یعنی با خط تیره (ـ) بین دو جزء آن.

2. معنی و کاربرد: "گردن‌بند" به معنای زینتی است که به دور گردن می‌گردانند و ممکن است از مواد مختلفی مانند طلا، نقره، مروارید و غیره ساخته شود.

3. تلفظ: تلفظ صحیح آن به صورت "gardan-band" است.

4. جمع‌بندی: در صورت نیاز به جمع بستن "گردن‌بند"، از "گردن‌بندها" استفاده می‌شود.

5. نکات گرامری: این کلمه به عنوان اسم مفرد و جمع قابل استفاده است و می‌تواند به نقش‌های مختلفی در جمله (همچون فاعل، مفعول و...) به کار رود.

این قواعد می‌تواند به درستی استفاده از کلمه "گردن‌بند" در نوشتار و گفتار فارسی کمک کند.

1. او یک گردن‌بند زیبا از طلا خرید تا در جشن تولدش بپوشد.
2. گردن‌بند عتیقه‌ای که مادربزرگم به من داد، یادگاری باارزشی از خانواده‌ام است.
3. در نمایشگاه جواهرات، مدل‌های مختلفی از گردن‌بندها با سنگ‌های قیمتی نمایش داده شده بود.