نرم‌گردن

کلمه "نرم‌گردن" به عنوان یک اسم مرکب در زبان فارسی به کار می‌رود. این واژه به معنای "گردن لطیف و نرم" است و معمولاً برای توصیف افرادی که دارای گردن باریک و زیبا هستند، به کار گرفته می‌شود.

در زمینه نگارش و قواعد فارسی برای این کلمه، نکات زیر قابل توجه است:

1. فاصله‌گذاری: "نرم‌گردن" به صورت یک کلمه نوشته می‌شود و بین اجزای آن (-) وجود دارد. این نشان‌دهنده این است که دو جزء آن (نرم و گردن) در یک معنا به هم پیوسته‌اند.

2. نویسه‌های کنترلی: در استفاده از این کلمه، باید به قواعد نگارشی مربوط به استفاده از حروف و نقطه‌گذاری توجه کرد. در جملات، "نرم‌گردن" باید به درستی در بافت جمله قرار بگیرد.

3. آوای کلمه: هنگام تلفظ این واژه، به صدا و لحن کلمه نیز توجه کنید. "نرم" به عنوان صفت و "گردن" به عنوان اسم در ساختار تشکیل‌دهنده این واژه نقش دارند.

4. استفاده از کلمه در جملات: می‌توانید این واژه را در جملات مختلف به کار ببرید. مثلاً: "او با آن نرم‌گردن جلوه‌ای خاص به خود داده بود."

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه "نرم‌گردن" در نوشته‌های خود استفاده کنید.

1. پس از یک روز طولانی کار، به خوبی روی مبل نشستم و سعی کردم نرم‌گردن خود را آرام کنم.
2. او به خاطر ورزش نکردن، دچار گرفتگی در نرم‌گردن شده بود و نیاز به ماساژ داشت.
3. هنگام خواب، متوجه شدم که بالش من راحت نیست و نرم‌گردن من در وضعیت خوبی قرار ندارد.