کلمه "گنده‌پز" از دو بخش تشکیل شده است: "گنده" و "پز". در زبان فارسی برای نوشتن این نوع کلمات به چند نکته توجه کنید:

1. تفکیک اجزاء: در ترکیب‌های فارسی، به‌طور معمول بین اجزاء یک ترکیب خط فاصله (ـ) قرار می‌گیرد؛ مانند «گنده‌پز».

2. قواعد صرفی و نحوی: "گنده" به معنای بزرگ یا بزرگ‌تر و "پز" به معنای پختن یا طبخ است. در نتیجه، "گنده‌پز" به معنای کسی است که چیزی بزرگ را می‌پزد یا به‌نوعی به غذایی اشاره دارد که به‌صورت بزرگ تهیه شده باشد.

3. استفاده در جملات: از این کلمه می‌توانید در جملات به‌صورت زیر استفاده کنید: "او تصمیم گرفت یک گنده‌پز درست کند تا مهمانانش را شگفت‌زده کند."

4. نکات نگارشی: در نوشتن متن‌های فارسی در نظر داشته باشید که ترکیب‌ها باید به‌دقت و با رعایت املای صحیح نوشته شوند و از علائم نگارشی متناسب استفاده کنید.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "گنده‌پز" به‌درستی استفاده کنید.

1. گنده‌پز در مهمانی دیروز، با ظرافت و سلیقه‌اش توجه همه را جلب کرد.
2. وقتی گنده‌پز به بازار آمد، بلافاصله همه متوجه طعم خوشمزه‌اش شدند.
3. او همیشه از گنده‌پزهایی که برای فصل تابستان درست می‌کند، برای دوستانش عکس می‌فرستد.