کلمه "گنده‌مغز" از دو بخش "گنده" و "مغز" تشکیل شده است. در فارسی، این واژه به طور غیررسمی و عامیانه به معنای کسی است که دارای عقل و دانش زیادی است، اما ممکن است از جنبه‌ای منفی نیز به کار رود.

قواعد نگارشی و کاربردی برای کلمه "گنده‌مغز":

1. نوشتار جدا: واژه "گنده" و "مغز" معمولاً به صورت ترکیبی نوشته می‌شوند و نیازی به فاصله بین آن‌ها نیست.

2. خط فاصله: برای ترکیب این دو بخش، از خط فاصله (-) استفاده می‌شود. بنابراین، صحیح‌ترین شکل نوشتار آن "گنده‌مغز" است.

3. قید وقت و محل: توجه داشته باشید که این واژه بیشتر در محاوره و زبان غیررسمی به کار می‌رود و در نگارش‌های رسمی، بهتر است از معادل‌های دیگر استفاده کنید.

4. ریشه‌شناسی: واژه "گنده" به معنای بزرگ و "مغز" به معنای عقل و فکر است. این ترکیب به طور غیرمستقیم به معنای کسی اشاره دارد که فکر بزرگ و روشنی دارد.

5. تلفظ: در تلفظ این کلمه، توجه داشته باشید که به صورت "گُنْده‌مَغْز" ادا می‌شود.

در نهایت، استفاده از این واژه بستگی به زمینه و نوع گفتار شما دارد. در محاوره‌های غیررسمی و دوستانه، این کلمه رایج است، اما در محیط‌های رسمی از انتخاب‌های دیگری استفاده کنید.

1. گنده‌مغزهایی که همیشه در جمع حاضر هستند، اغلب توجه همه را به خود جلب می‌کنند.
2. مامان همیشه می‌گوید که نباید به گنده‌مغزها محبت زیاد کنیم، چون آن‌ها از این موضوع سوءاستفاده می‌کنند.
3. در محیط کار، حضور یک گنده‌مغز می‌تواند موجب خنده و سرگرمی شود اما گاهی هم باعث بروز تنش می‌شود.