لعل

کلمه "لعل" به معنی سنگ قیمتی قرمز رنگ (معمولاً یاقوت) است و در ادبیات فارسی همچنین به‌عنوان استعاره برای اشاره به زیبایی، عشق و لطافت به کار می‌رود. برای نوشتن درست و به‌کارگیری این کلمه در جملات فارسی، می‌توان به نکات زیر اشاره کرد:

1. اصلاح نوشتاری: کلمه "لعل" باید دقیقاً به همین صورت نوشته شود و از تصحیف آن (مثلاً نوشتن "لعل" به عنوان "لعل") پرهیز شود.

2. نحوه به کارگیری: "لعل" معمولاً به عنوان اسم به کار می‌رود، اما می‌توان آن را در ترکیبات و عبارات مختلف نیز به کار برد. مثلاً:

   • "لعل درخشان"
   • "گلی لعل"

3. نگارشی: در جملات ادبی و شاعرانه، می‌توان از "لعل" برای توصیف زیبایی‌ها یا احساسات عمیق استفاده کرد. به عنوان مثال:

   • "چشم من چون لعل است، درخشان و جذاب."

4. قواعد صرف و نحو: "لعل" یک اسم است و می‌تواند در حالت‌های مختلف به کار برود (مفرد، جمع و...).

   • جمع آن به صورت "لعل‌ها" نیز قابل استعمال است.
5. استعاره: در ادبیات فارسی، "لعل" می‌تواند به صورت استعاری برای توصیف عشق و محبت به کار رود. به‌عنوان مثال:
   • "دل من لعل عشق توست."

این نکات می‌تواند به شما در به‌کارگیری صحیح و زیبا از کلمه "لعل" کمک کند.

1. سنگ قیمتی لعل، رنگ قرمز زیبایی دارد که توجه هر بیننده‌ای را جلب می‌کند.
2. در مراسم عروسی، دختران با گردنبندهای لعل جلوه‌ای خاص به خود می‌بخشند.
3. اشعار حافظ همواره به زیبایی لعل و دلکش بودن عشق اشاره دارند.