مصلحت‌اندیشی

کلمه "مصلحت‌اندیشی" به معنای تفکر و بررسی در مورد مصلحت‌ها و منافع است. برای نوشتن و استفاده صحیح از این کلمه در زبان فارسی، چند نکته نگارشی و قواعدی وجود دارد:

1. رتبه واژگانی: کلمه "مصلحت" به عنوان اسم به کار رفته و "اندیشی" به عنوان پسوند به معنای تفکر یا تدبر در مورد آن است.

2. جدایی از هم‌خانواده‌ها: ممکن است کلمات دیگری نیز از ریشه مصلحت وجود داشته باشد. برای مثال:

   • مصلحت‌سنجی
   • مصلحت‌طلبی

3. فاصله‌گذاری: در نوشتار فارسی، کلمات مرکب باید به صورت یکجا نوشته شوند و عموماً نیازی به فاصله‌گذاری ندارند.

4. نحوه استفاده: این کلمه معمولاً در متون رسمی، مقالات علمی یا دستورات و رهنمودهای اقتصادی و اجتماعی به کار می‌رود.

5. فرهنگ نویسی: سعی کنید کلمه را در سیاق مناسب و با دقت به معنا و مفهوم آن در جمله به کار ببرید.

به عنوان مثال:

• "مصلحت‌اندیشی در تصمیم‌گیری‌های اجتماعی بسیار مهم است."
• "وی همیشه با مصلحت‌اندیشی به مسائل نگاه می‌کند."

این قواعد می‌تواند به شما کمک کند تا در نگارش‌های خود از کلمه "مصلحت‌اندیشی" به درستی استفاده کنید.

1. مصلحت‌اندیشی در تصمیم‌گیری‌های مهم می‌تواند به جلوگیری از مشکلات آینده کمک کند.
2. بعضی از افراد به دلیل مصلحت‌اندیشی، نظرات واقعی خود را ابراز نمی‌کنند.
3. مصلحت‌اندیشی مدیران در اجرای سیاست‌های جدید، تأثیر زیادی بر رضایت کارکنان دارد.