کلمه "مملکت‌داری" مرکب از دو بخش "مملکت" و "داری" است. در زیر به برخی قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. ترکیب واژه‌ها: "مملکت" به معنی کشور و "داری" به معنی داشتن یا تصدی است. لذا "مملکت‌داری" مفهوم مدیریت یا اداره کشور را می‌رساند.

2. نوشتار: در نوشتن این کلمه، باید به وجود "زیر" (ـ) در بین دو بخش دقت کرد. این "زیر" به عنوان علامت ترکیب دو واژه عمل می‌کند. در نوشتن، باید آن را به صورت "مملکت‌داری" بنویسید.

3. نقش در جمله: "مملکت‌داری" می‌تواند به عنوان اسم در جمله به کار رود. مثلاً: "مملکت‌داری نیازمند دانش و تجربه است."

4. صرف و نحو: این کلمه به طور معمول به عنوان یک اسم غیر قابل شمارش در نظر گرفته می‌شود و با افعال و صفات می‌تواند ترکیب شود تا معانی مختلفی را بیان کند.

5. استفاده از حروف اضافه: در جمله‌سازی می‌توان از حروف اضافه به همراه این کلمه استفاده کرد. مثلاً: "در زمینه مملکت‌داری، ما نیاز به اصلاحات داریم."

6. معنا و مفهوم: "مملکت‌داری" به جنبه‌های مختلفی از جمله سیاست، اجتماعی و اقتصادی اشاره دارد و می‌تواند در متون علمی، اجتماعی و سیاسی به کار رود.

با رعایت این نکات، می‌توان به درستی از کلمه "مملکت‌داری" در نوشتار و گفتار استفاده کرد.

1. مملکت‌داری خوب نیازمند برنامه‌ریزی دقیق و مدیریت کارآمد است.
2. او به عنوان یک سیاستمدار موفق، به اصول مملکت‌داری و خدمت به مردم اعتقاد دارد.
3. در مملکت‌داری، احترام به حقوق بشر و حقوق شهروندی از اصول اساسی به شمار می‌رود.