کلمه "میان‌باریک" در زبان فارسی به معنای وسیله‌ای است که معمولاً در جهت ایجاد یا تفکیک فضا یا مختصات مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای نوشتن و استفاده از این کلمه، برخی قواعد و نکات نگارشی به شرح زیر است:

1. فاصله بین اجزا: این کلمه از دو بخش "میان" و "باریک" تشکیل شده است. در مواردی که لازم باشد این کلمه در متن به کار برود، باید از خط فاصله (-) بین این دو قسمت استفاده کنید تا ترکیب کاملاً مشخص باشد.

2. نوشتن با حروف فارسی: با توجه به اصول نگارش، این کلمه باید با حروف فارسی نوشته شود و از حروف انگلیسی یا سایر الفباها پرهیز شود مگر اینکه در متنی بین‌المللی باشد که نیاز به چنین استفاده‌ای باشد.

3. نقطه‌گذاری: اگر این کلمه در جملات یا عبارات قرار می‌گیرد، باید دقت کنید که فعل و میم‌گذاری‌های قبل و بعد از آن به درستی رعایت شود.

4. صرف اسم: در صورت نیاز به صرف اسم در جملات، باید به تطابق آن با گرامر زبان فارسی توجه شود. به عنوان مثال: "میان‌باریک‌ها به کار می‌آیند."

5. هماهنگی با بافت متن: از آنجایی که "میان‌باریک" ممکن است به معانی مختلفی بسته به بافت جمله اشاره کند، دقت کنید که اصطلاح به کار رفته در متن با موضوع کلی هماهنگ باشد.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "میان‌باریک" به درستی و به طرز مؤثری در نوشتار خود استفاده کنید.

1. این جاده‌ی میان‌باریک موجب می‌شود تا رانندگان با احتیاط بیشتری حرکت کنند.
2. در این باغ، گل‌های زیبا در کنار مسیر میان‌باریک به چشم می‌خورند.
3. او در میان‌باریک کوهستان به دنبال نقطه‌ای مناسب برای عکاسی بود.