کلمه "نازا" در زبان فارسی به معنای "بی‌فرزند" یا "عاقر" است و همچنین می‌تواند به معنی "خارج از تولید مثل" نیز به کار رود. در استفاده از این واژه، باید به قواعد زیر توجه داشت:

1. ساختار واژه: "نازا" یک واژه‌ پیشوندی است که با پیشوند "نا-" به کار رفته که نشان‌دهنده نفی است.

2. نحو و جملات: این واژه معمولاً در جملات توصیفی یا به عنوان صفت به کار می‌رود. مثلاً:

   • "آن زن نازاست."
   • "این حیوان نازا است."

3. انطباق با جنسیت: به طور کلی، این واژه به هر دو جنس اشاره دارد، ولی در بعضی متون ممکن است به طور خاص برای اشاره به زنان استفاده شود.

4. پیوستگی با دیگر واژه‌ها: این واژه می‌تواند با دیگر واژه‌ها ترکیب شود، مثلاً: "نازایی".

5. تنوع معنایی: بسته به زمینه‌ای که در آن استفاده می‌شود، ممکن است معانی مختلفی داشته باشد. بنابراین، در استفاده از آن دقت کنید که منظور چیست و در چه زمینه‌ای به کار می‌رود.

در نوشتار، توجه به درست‌نویسی و به کارگیری قواعد نگارشی نیز حائز اهمیت است، به‌ویژه در مواردی که این واژه در متون رسمی و آکادمیک به کار می‌رود.

1. درختان نازا در این منطقه به دلیل کمبود آب هرگز میوه نمی‌دهند.
2. او به دنبال دلیلی بود که نازایی‌اش را توضیح دهد، اما هیچ نشانه‌ای پیدا نکرد.
3. بعضی از گیاهان نازا قادر به رشد در محیط‌های سخت هستند و به خوبی با شرایط زیست‌محیطی سازگار می‌شوند.