انده‌گسار

کلمه "اندوه‌گسار" به معنای کسی است که اندوه را از دل دیگران می‌زداید یا تسکین می‌دهد. برای نگارش صحیح و استفاده درست از این کلمه، باید نکات زیر را مد نظر قرار دهید:

1. نحوهٔ نوشتار: کلمه "اندوه‌گسار" با نیم‌فاصله ("اَندوه‌گسار") نوشته می‌شود تا نشان دهد که "اندوه" و "گسار" دو بخش مجزا هستند، ولی در کنار هم قرار دارند.

2. معنی و کاربرد: این کلمه بیشتر در متون ادبی و شعر مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای مثال، می‌توانید از آن در توصیف شخصیت‌ها یا حالات عاطفی استفاده کنید.

3. گرامر و صرف: این کلمه به‌عنوان اسم خاص (اسم فاعل) استفاده می‌شود و می‌توان آن را در جملات مختلف به‌عنوان فاعل یا مفعول به کار برد.

4. جنس و عدد: "اندوه‌گسار" به‌عنوان یک اسم مردانه به کار می‌رود و می‌توان از شکل جمع آن ("اندوه‌گساران") نیز استفاده کرد.

5. شکل‌های دیگر: بسته به سبک نوشتار و زمینه، ممکن است به عبارات و واژگان مشابهی نیز برخورد کنید، اما "اندوه‌گسار" به تنهایی به‌عنوان واژه ای دقیق و مشخص شناخته می‌شود.

با رعایت این نکات، می‌توانید به‌خوبی از کلمه "اندوه‌گسار" در نوشتار خود استفاده کنید.

1. در دل شب، صدای انده‌گسار باد، سکوت را شکسته و خاطرات گذشته را زنده کرد.
2. صدای انده‌گسار باران بر روی سقف، او را به یاد روزهای دور و دوست‌داشتنی انداخت.
3. چشمان انده‌گسار او، داستانی از عشق و فراق را در خود نهفته داشت که هیچ‌گاه فراموش نخواهد شد.